ISANG linggo na ang lumipas magmula nang magkausap sila ni Fernando. And when she says talk, she literally means their last conversation. Kung may gusto man itong sabihin sa kanya, pinapasabi lang nito sa mga kasambahay. Kahit na nga si Oly na hindi niya masyadong nakakausap ay hindi rin siya kinikibo. Oh, boy. Ang daming galit sa kanya. Daig pa niya ang naging public enemy number one. She knew she fucked up. Noong unang mga araw, balewala lang para sa kanya ang ginagawa ng dalawa, subalit nang sumunod na mga araw, nagiging awkward sa kanya ang sitwasyon. Kumakain sila nang walang imikan. Pumupunta sila sa paaralan ni Kent nang walang imikan. Hinahatid sila ng lalaki na ang tanging kinakausap ay ang anak nito. Mabuti na lang at hindi galit sa kanya ang bata. For what she did. Hindi nga lang niya alam kung alam nito ang ginawa niya. Tinatamaan din naman siya ng konsensya paminsan-minsan and when it will hit her, it will be hard. The guilt was really killing her. Ito na lang ang n

LUMABAS si Charinda sa servant’s quarter na parang wala ng mukhang maihaharap pa. She felt humiliated. Pinagtawanan pa siya ng Oly na iyon dahil sa sinabi niya! Ha! Last na talaga ito. Pagkatapos kay Fernando, magkukulong siya doon sa Pink Room.Kung pinagtawanan lang din naman siya ni Oly dahil sa ginawa niya, mas mabuting hindi na lang niya ibigay kay Fernando ang binigay niya para rito. Papasok siya sa opisina nito na empty-handed. Iisipin na lang niya na wala siyang maisip na pwedeng iregalo at wala siyang maraming pera. Nanginginig ang mga kamay na kinatok niya ang opisina nito.“Pasok.”Magkasunod-sunod na lunok ang ginawa niya. “Good evening. Maari-” Napatigil siya sa anumang sasabihin nang makitang isang babae ang parang tukong nakapulupot sa leeg ni Fernando at nakaupo pa sa kandungan nito. The woman smirked when she noticed na nakatingin siya rito. Baka ang iniisip nito ay nagseselos siya rito. She wasn’t jealous. At all. The woman was familiar.Saan nga ba niya nakita a

TRUE to Charinda’s words, she locked herself on the unbearable pink room. Isa iyong parusa sa sarili dahil sa kahibangang ginawa niya. Bakit siya nakinig kina Bren? Isa siyang uto-uto! Nakakahiya ang ginawa niya. Napahiya tuloy siya. Hindi na siya babalik at sasambitin ang sorry. Malinaw naman na galit pa rin ito sa kanya. Mas matabang pa sa tap water ang pakikitungo nito. At anong sabi nito? Mag-uusap silang dalawa? She waited for how many hours sa room ng bata, pero hindi man lang ito dumating? Wow. Ang swerte naman ng Fernando na iyon.Well, kung si Oly ang pag-uusapan, hindi siya nagsisisi na humingi ng sorry. Pinagtawanan man siya nito, ayos lang. Hindi naman siya pinaghintay ng isang oras, tatlumpung minuto, at sampung segundo. Nangigigil na dinampot niya ang kulay rosas na unan at binato sa dingding. Iniisip na lang niya na si Fernando iyon. Ang pangit na Fernandong iyon…Naputol ang pagpatay niya kay Fernando sa isipan nang tumunog ang cellular phone. “Hello!” wika niya

Kahit ilang beses na sabihin ni Charinda na hindi siya sa sang-ayon na mag-ayos para sa lakad nilang dalawa ni Fernando, kinain lang ng hangin ang mga salita niya. The nannies wanted her to look good and feel good for herself. Plano niyang mag-t-shirt na lang siya at magpantalon, pero ayaw talaga ng tatlo na ganoon ang suotin niya. Isang malaking respeto raw sa amo niya.So, silang apat ang nandito ngayon sa bahay na pinapasukan ni Yaya Rosy. Nakakalula rin ang laki ng bahay na ito. Pero hindi man lang umabot ng three-fourth sa laki ng mansion ni Fernando. Subalit hindi rin nagpapakabog sa karangyaan ang bahay na ito. Modern ang mga appliances. May transparent refrigerator nang minsan nauhaw siya at bigyan siya ng malamig na tubig ni Yaya Rosy.Hindi katulad ng sa mansion, ang bawat kasambahay ay may kanya-kanyang kwarto. Sabi ni Yaya Rosy, tatlo lang ang nandito. Ngunit ang mga ito ay all-around na sa trabaho. Nagtuloy-tuloy sila sa pagpanhik sa itaas hanggang sa pumasok sila sa is

Kadriel Fernando MAHIGIT limang minuto rin ang itinagal ng kakaibang trip ni Charinda. Five fucking minutes and the humiliation Kadriel felt will last a life time. Hindi niya alam kung bakit huminto na ito. Kung dahil natablan na ito ng hiya o napagod, hindi niya alam. He was even tired of knowing the answer. Mukhang naging manhid na ang lahat sa kanya. Walang ano-ano ay hinarap siya ni Charinda. Mabilis ang pagtaas at pagbaba ng dibdib nito. Kumikislap sa pawis ang noo nito. Finally, the crowd dispered giving them both a disapproving look. They thought Charinda and him just had sex for crying out loud! Her eyes were still sparkling. However, she looked…alive. And beautiful and sexy. God…hindi niya alam na ganito kaganda ang babaeng ito kapag totoong nagiging masaya. His hands ached to draw her closer to his body and kissed her senseless. Hanggang sa mapugto ang dalawa nilang hininga. And this woman would beg him to continue until they made love—— He shook his head at his thoug