8 years ago… Maaliwalas ang kalangitan at masarap ang simoy ng hangin. Sa tingin ni Mingyu ay ito na ang pinakaperpektong araw upang ipagtapat niya ang damdamin sa matalik na kaibigan.  Kaya naman, inaya niya si Celine na pumunta sa kanilang paboritong tambayan. At dahil imposibleng tumanggi sa libre si Celine, inilibre siya ni Mingyu ng ice cream bilang pa-in.  Habang naghihintay ng tamang pagkakataon para makapagtapat, ilang beses na tumunog ang cellphone ni Mingyu. Ito ang naging balakid kaya’t napipigilan ang kaniyang plano.  “Kanina pa tumatawag sa akin si Kole,” reklamo ni Mingyu habang nakatitig sa cellphone. “Sagutin mo na kasi,” suhestiyon ni Celine.  “Bakit kasi tawag siya ng tawag, e magkikita naman kami

Lahat ng mga bagay na nakikita ni Mingyu sa paligid ay may nakakalulang mga presyo: ang sofa set, malaking telebisyon, billiards, swimming pool sa labas at mga ilaw na may sopastikadang pagkakadesisyon. “Here is the tea,” alok ng may-ari ng bahay. “Binili ko iyan sa Rome. Mayroon siyang mabangong amoy ng bulaklak. Sana magustuhan mo, detective Kim.” Ipinagsalin ni Joshua ng tsaa ang kaniyang bisita. The two heirs of HongYoonChoi are sitting  in front of Detective Kim, both wearing smile as they enjoyed theirtea. Ang tunay na pakay ni Mingyu kaya niya pinaunlakan ang paanyayang pumasok dito ay para makita si Celine. Pero kahit saan man siya tumingin, hindi niya makita ni anino o hibla ng buhok ng kaniyang matalik na kaibigan. “Nasaan si Celine? Akala ko ba nandito siya?” ang mapanghinalang tanong ni Mingyu sa dalawa. “Ang girlfriend k

“Maraming salamat po at tinanggap niyo ang interview kahit na busy kayo, Governor.”  "I gladly appreciate this, reporter Woozi."  Ballpen at notebook; ito lamang ang hawak ng sikat na reporter na si Wooi, habang nakaupo sa harap ng maimpluwensiyang politiko. Woozi, then, wrapped up the interview. "Then, have a nice day, governor." Inilagay niya ang ballpen at notebook sa loob ng kaniyang Lacose bag. Papaalis na sana siya ng bigla nalang hawakan ng governor ang kaniyang pulso. “B-Bakit po? Governon?” pagtataka ni Woozi. “Tungkol nga pala sa sinabi ko kanina, iyong tatakbo ako bilang presidente sa sususnod na eleksyon, sana isikreto mo muna ito sa ngayon.” Tumawa si Woozi habang pasimpleng inaalis ang kamay ng governor  sa kaniyang maputing pulso.&n

“Anong… anong ginagawa niyo rito?” tanong ni Celine kay Jeonghan at Seungcheol. Hindi siya nagtataka na muli niyang makikita ang dalawang lalaki na palaging kasama ni Joshua. Pero ang ikinagulat lang niya ay na makita sila sa silid kung saan siya pinapunta ni Joshua. “Hotel ito ni Joshua,” seryosong sagot ni Seungcheol. “Hindi ba kami pwedeng pumunta rito?” tugon naman ni Jeonghan na natatawa sa reaksyon ni Celine. “No,” she mumbled. “Ang ibig kong sabihin ay… wala ba kayong trabaho?” Sinagot ni Seungcheol ang kaniyang pag-uusisa. “Mayroon kaming trabaho.” Dumikwatro si Jeonghan bago ito sumagot. "I am working in a fashion industry. Joshua owns a hotel. Seungcheol owns an airport. May kaniya-kaniya kaming trabaho pero…" huminto siya pandalian saka nagpatulong, “

Habang nagmamaneho si Dokyeom, si Hoshi at Seungkwan ay napatingin sa kanilang boss na si Junhui. Nakatingin ito sa labas ng bintana taglay ang namumulang pisngi. Lahat tuloy sila ay napaisip kung ano ba ang nangyari rito.Ang alam lang nila, nakipag-usap ito kay Joshua. Pagkatapos, nang lumabas na ito sa opisina ay namumula na ang mukha.‘Mayroon bang sumampal sa mukha niya?’ pareho ng hinala sina Hoshi at Seungkwan.[“Itanong mo sa kaniya kung anong nangyari!”] Hoshi mouthed to Seungkwan.[“Mas matanda ka kaya sakin! Ikaw na ang magtanong!”] Seungkwan mouthed back.[“Natatakot ako. Ikaw na!”] Hoshi replied without sounds.[“Bakit ako?!”]Habang nagtuturuan ang dalawa kung sino ang magtatanong, si Dokyeom na ang nagpasimula.“Master, anong lotion po ang gamit mo ngayon? Namumula ka kasi. Kaso iyong kaliwang pisngi mo lang ang namumula,” ang natatawang sambit ni Dokyeom habang nagmamaneho.Nanlalaki ang mga mata, tinignan nila Hoshi at Seungkwan ang kanilang kaibigan. Sinubukan nila i