Tinanghali ulit ng gising si Farrah dahil mag-uumaga nang nagpasya silang matulog ni Damon. Nakahiga pa rin siya nakatingala sa kisame at hindi makapaniwala sa mga naganap kagabi. Hindi pa rin niya malimutang umamin si Damon ng kaniyang nararandaman at ayaw nito na magkahiwalay sila. Kinikilig na kinagat-kagat ang manipis na kumot na nakabalot sa kaniya. Nang bigla tumunog ang kaniyang cellphone at nakita sa screen ang pangalan ni Sandra. “Hello, beshy,” may halong kilig ang kaniyang tinig. “Beshy kumusta na? Kailan ang balik niyo ng Maynila?” tanong ni Sandra sa kabilang linya. “Baka this week, may kailangan lang ayusin si Damon at babalik din kami.” “May kakaiba sa ‘yo.” “Anong kakaiba naman?” nangingiting tanong ni Farrah at saka dumapa ng higa. “Parang may kumikiliti sa tainga mo. Kahapon na tumawag ka hindi ka gan’yan kasaya.” “Akala mo lang ‘yon,” pagkakaila ni Farrah dahil gusto niyan

40 hours earlier. Kakagaling ni Farrah sa bahay ni Mayor Morena at ngayon ay hindi niya alam kung saan tutungo. ‘Di na siya puwede bumalik sa bahay ni Norma dahil siguradong magkikita sila ni Damon. Kung mananatili pa sa San Pablo kahit isang gabi ay baka mahanap siya ni Damon, lalo na ngayong magkaayos na sila ng ama nito.Naisipan niyang lumuwas na ng Manila kaya nagtungo kaagad ito sa terminal ng bus. Habang naghihintay sa bus ay naisipang magbanyo muna ngunit napansin niya ang lalaki nakatalikod at pamilyar sa kaniya. Laking gulat pa nito nang makita ang mukha ng lalaki, si Bert. Kinabahan siya dahil alam niyang nandito rin si Damon at siguradong hinahanap siya. Ano mang sandali ay maaari siyang matagpuan ng mga ito kaya minabuti niyang lumayo sa terminal.Minabuti niyang bumyahe patungo sa San Carlos. Nakisakay lamang siya sa mga nagdaraan sasakyan na nagtutungo sa mga karatig bayan dahil madalang ang mga pampubliko sasakyan. Halos gina

“Makipagtulungan ka lang at gawin ang tama ay sisiguraduhin ko na maililigtas ang buhay ng kapatid mo,” paniniguro ni Damon.Napalunok si Ms. Santos bago magsalita, “Si Ms. Ledesma po sir, pinuntahan niya ako minsan sa opisina at kinausap. Umiiyak ito at sabi ay nakipag-break kayo sa kaniya.”“Nasisiraan ka ba? Kahit kailan ay hindi naging kami.”Nagulat si Ms. Santos sa tugon ni Damon at pakiramdam niya ay naisahan siya ng babae.“Napaniwala niya po ako kasi madalas ko siyang makita dumalaw sa inyo at ang sweet niyo. Kaya naman naawa ako sa kaniyang pakiusap na sabihin kung saan kayo nagtutungo at kung sino ang kasama niyo. Kapalit ng pagbibigay ko ng impormasyon ay pinautang niya ako ng malaking halaga upang maipagamot ang kapatid ko. Ngunit hindi ‘yon sapat at hangga ngayon ay nasa hospital si Irene at may sakit. Kaya naman tinuloy-tuloy ko ang pagbibigay ng impormasyon sa kaniya dahil sa pangako papautangin ako muli,” tuluyang napaiyak si M

May kalayuan na rin ang tinatakbo nila Damon at napansin niyang wala ng sumusunod sa kanila. Malapit na silang lumabas ng San Pablo at tatahakin ang kalsada patungo sa susunod na bayan, ang Santa Ana. Ngunit bigla tumigil ang sasakyan at umusok ang makina nito. Napapaligiran na ng punongkahoy ang magkabilang gilid ng kalsada at maraming nagsasabing dito madalas maglungga ang mga taong labas. “Damn it!” Natapik ni Damon ang manibela sa sobrang inis. Bumaba naman si Nilo kaya nahatak ang kamay ni Damon. Naghilahan silang dalawa dahil sa iisang posas na nagdudugtong sa kanila. “Ano ba Nilo?!” naiinis na sambit ni Damon. “Bumaba ka na rito. Alangan naman umakyat ulit ako sa sasakyan para lang makababa ka sa kabila!” Walang nagawa si Damon kaya sumunod kay Nilo mula sa binabaan nito at nagtataka pumasok sa kakahuyan. Nakakaladkad na siya ni Nilo dahil sa bilis nito maglakad. “Sandali nga!” reklamo ni Damon at tumigil sa paglalak

Ngayon ay umaayon na ang lahat sa plano kahit sa una ay pinagdudahan ni Damon si Nilo dahil sa mga ikinilos nito. Bago pa man nakalapit si Lyka ay panay ang tapik ni Nilo ng kaniyang hintuturo sa kamay ni Damon. Sa umpisa ay hindi ito maintindihan ni Damon kaya diniinan ni Nilo ang pagtapik ng kaniyang hintuturo na isa palang senyales. Nagpupumiglas si Lyka sa pagkakahawak ng dalawa. “Magtigil ko o ibabaon ni Nilo ang patalim sa katawan mo?” pananakot na sabi ni Damon. Tumigil sandali si Lyka at tumitig ng matalim kay Damon bago magsabi, “Bakit hindi mo siya utusan?” Naasar si Damon sa mga sinabi ni Lyka at nanalangin sa kaniyang isipan na bigyan pa siya ng mahabang pasensya ng Maykapal. Nais ni Damon na bigyan ng isang suntok sa sikmura si Lyka ngunit inaalala niyang babae pa rin ito. Ngumisi naman si Lyka sa kaniya dahil nahalata niya ang pananahimik nito, “Hanggang salita ka lang pala.” “Manahimik ka na babae ka. Kung si Damon ay masyadong mabait, ibahin mo ako. Kahit babae