All Chapters of YAYA MOMMY (TAGALOG) : Chapter 21 - Chapter 30
85 Chapters
20
20"Sumasakit ba ang paa mo?"Umiling ako sa tanong ni Manang Loyda. Nakaupo ako habang abala sa paghihiwa habang siya naman ay pinapakuluan ang baboy."O, e, bakit yukong-yuko ka naman diyan? Baka matusok ka ng kutsilyo niyan?"Umiling lang ulit ako.Paano ba naman kasi nasa tapat ko lang si sir. Bakit kasi hindi siya sumama kina Ma'am Ana na mamasyal? Kanina pa ako naiilang sa kaniya dahil sa nangyari. Hindi ko kayang iangat ang tingin sa kaniya. Nahihiya ako!"Ay, sir, dito po ba kakain sila Madam?" tanong bigla ni Manang.Umalis kasi sila Ma'am Ana kasama ang mga bata pati si Mel at Cecille ay kasama. Kaya kaming tatlo lang nina sir at Manang ang naiwan sa bahay na lalong nagpailang sa akin. Matapos nang nangyari talagang maiilang ako! Hindi pa rin maalis sa isipan ko ang nangyari. Dama pa rin ng labi ko ang mga labi niya. Bakit ganito? Ganito ba talaga dapat? "No, Manang. Gabi na raw sila uuwi."Natigilan ako nang marinig na nagsalita si sir. Kumabog ang dibdib ko. Anong probl
Read more
21
21Naalimpungatan ako ng may kubg anong tumama sa mukha ko. Idinilat ko ang mga mata at nakita ang paa ni Tina na siyang nasa mukha ko ngayon. Marahan ko iyong inalis at dahan-dahan na inilapag sa kama. Umupo ako at tumingin sa orasan sa maliit na mesa sa tabi ng kama."Mag a alas dose na pala," bulong ko aa sarili.Tinignan ko si Tina. Mahimbing ang tulog niya. Dahan-dahan akong umalis sa kama at saka lumabas ng kwarto. Natigilan lamang ako nang makita ang nakabukas na pinto ng kwarto ni Sir ngunit madilim ang loob dahil patay ang ilaw.Lumabas ba si sir? Saan naman siya pumunta?Dumungaw ako sa ibaba ngunit katulad ng kwarto ni sir ay madilim ito. Nasaan kaya siya? Sinarado ko ng tuluyan ang pinto ng kwarto ni sir saka naglakad sa patungo sa kwarto ni sir. Dahil madilim, hindi ko makita kung nasa loob ba siya o wala.Kumatok ako kahit na nakabukas ang pinto."Sir?" tawag ko ngunit walang sumagot. "Ayos lang po kayo, sir?"Wala pa rin akong natanggap na sagot."Sir? Sir, papasok po a
Read more
22
22"Mukhang close na kayo ni sir sa isa't isa, ah?"Gabi na at kaming dalawa ni Mel nalang ang narito sa kusina. Naghuhugas ng mga pinagkainan si Mel at ako naman ang nagpupunas. Tumigil ako sa pagpunas ng mga plato at nilingon siya."Ha?"Tumingin siya sa akin suot ang kakaibang klaseng ngiti. Makahulugan din ang mga tingin niya. "Maang-maangan siya, oh!" asar niya, natatawa. "Kako mas naging malapit na kayo ni sir nitong mga nagdaang araw. Parati ko kayong naabutan na masayang nag-uusap."Iniwas ko ang tingin sa kaniya."H-hindi naman." Labas sa ilong ko iyon. Alam ko kung anong tinutukoy niya. Nahihiya lamang ako pag-usapan. "Sus! Huwag ako, Jossa, ah?" aniya. "Kita ko kung paano ka magpapansin kay sir.""H-Hindi, ah!" napalakas na sabi ko. "H-hindi kaya..." mahinang sabi ko nang tawanan niya lamang ako."Sige, kung 'yan ang gusto mo. Kunwari wala akong alam, wala akong nakita," hindi pa rin naalis ang pang-aasar sa tono niya. "Bakit ayaw mo nalang kasing aminin?"Umiling ako at t
Read more
23
23"Busog pa po talaga ako, sir."Hindi ko alam kung ilang beses ko na nabigkas ang mga salitang iyon. Kanina pa kami lakad nang lakad para maghanap ng makakainan. Kanina pa rin ako umaangal at nag-aaya pauwi. Hindi na rin ako nililingon o tinitignan man lang ni sir. Siguro ay nakukulitan na dahil nga kanina pa ako nag-aaya pauwi. Mukhang nakulitan na sa akin. "Sir, totoo pong busog pa ako—"Hindi pa man ako tapos nang huminto siya at nagsalita. "Let's eat here."Napatingin ako sa tinitignan niya. Unang tingin palang ay mukhang mamahalin na agad. Hindi ko mabasa ang pangalan dahil mukhang ibang lengguwahe ang gamit. Nilingon niya ako. "Let's go." Lalakad na sana siya papasok nang pigilan ko siya. Hinawakan ko siya sa braso. Napabitawa naman agad ako nang makaramdam ng kuryenteng dumaloy mula sa braso niya patungo sa palad ko. Ano iyon? Muli niya akong tinignan. "Why?" Inangat ko ang tingin sa kaniya at tinago ang kamay sa likuran. "B-busog pa talaga ako. U-uwi nalang po tayo bak
Read more
24
24"Ate, miss na miss na po kita. Uwi ka na po, ah?"Gumuhit sa akin ang lungkot nang marinig ang pagmamakaawa sa boses ni Anton. Nandito ako kina Tiya Lorna. Kanina pa ako rito, sabado naman kaya walang pasok ang mga bata at nagpalaam din ako na buong ako rito ngayon kina Tiya."Miss na rin kita," sambit ko. "Hindi pa pwede, Anton, e. Alam mo naman iyon, hindi ba?""H-hindi mo na ba ko mahal, ate? Bakit... Bakit natitiis mo kong m-malayo sa iyo?"Kusang tumulo ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan. Hindi ko man siya nakikita ngunit alam umiiyak siya ngayon na katulad ko. Kung alam niya lang kung gaano ko na kagusto umuwi para makasama siya. Ngunit para sa kaniya rin ito. Para sa kinabukasan niya."Anton—""Hindi mo na ko m-mahal, ate...?" hikbing tanong niya. "T-totoo ba iyong sabi ni tiyo? Na iiwanan mo na rin ako katulad... katulad nina Inay at Itay, ate? Hindi naman, hindi ba, a-ate? M-mali si tiyo, 'di ba?"Napatakip ako ng bibig para hindi niya marinig ang hikbi ko. Nakara
Read more
25
25Unang bumungad sa akin ang puting liwanag sa kisame nang buksan ko ang mga mata. Nilibot ko ang paningin at napagtanto na nasa hindi pamilyar akong silid. Hindi ito ang silid ni Tina. Nasaan ako? Kaninong kwarto ito?Dahan-dahan akong umupo sa higaan. Nanghihina ang katawan ko sa hindi ko alam na rason. Ano bang nangyari sa akin? Ang huling natandaan ko lang ay kausap ko si sir habang naghuhugas ng pinggan. Tapos no'n bigla nalang nandilim ang paningin ko at pagtapos no'n ay wala na akong maalala.Napahawak ako sa ulo nang sumakit iyon. Napapikit pa ako sa sobrang sakit. Kasunod ko ang pagbukas ng pinto."You're awake. Masakit ang ulo mo?" Hindi ko man tignan ngunit alam kong si sir ang pumasok. "Here, eat and drink this. Para gumaling ka."Lumapit siya sa akin at naglapag ng maliit na mesa sa harap ko. Umupo rin siya paharap sa akin. Tinignan ko siya. Nakasuot ito ng pajama niya na pantulog. Anong oras na ba? At nasaan kami? Bakit ganiyan ang ayos niya?"N-nasaan po tayo, sir? Ano
Read more
26
26Buong araw ako hindi mapakali. Kahit na tinulungan ako ni Mel sa pag-aayos ng mga dadalhin kong mga gamit ngunit pakiramdam ko ay may kulang pa rin. Wala na ba akong nakalimutan? O baka meron pa? Ano pa bang dapat kong dalhin?"Maupo ka nga, Jossa. Ako ang nahihilo sa ginagawa mo."Napatigil ako at napatingin kay Manang. Narito kami sa loob ng kwarto niya. Nandito rin ang maleta na may laman ng mga dadalhin ko. Kay Mel talaga itong maleta, pinahiram lang sa akin."Iniisip ko po kasi kung nalagay ko na ba ang lahat ng dapat kong dalhin, Manang." Ani ko habang patuloy sa paglalakad nang pabalik-balik. "Hindi ko maalala kung may hindi ba ako nilagay o kung may kulang pa.""Kumalma ka muna para maalala mo. Umupo ka at mag-relax para makapag-isip ka ng maayos." Tinapik niya ang espasyo sa tabi niya. "Hali ka rito. Umupo ka sa tabi ko."Wala akong nagawa kundi sundin ang sinabi niya. Umupo ako paharap kay Mananh habang patuloy na iniisip ang mga dapat dalhin. Tumitig ako kay Manang nang
Read more
27
27"Come in, Jossa."Inaasahan ko na ito ngunit hindi ko alam kung bakit kung nandito na kami saka pa ako tila natuod. Kanina habang nakasakay kami sa elevator ay iniisip kong iisa lamang kami ni sir ng silid sa tatlong araw namin dito. Nasabi niya na iyon no'ng gabing kinausap niya ako ngunit hindi ko alam bakit pa rin ako kinabukasan gayong nandito na kami."Jossa, hali ka na.""O-opo, sir!"Dahan-dahan akong pumasok at nilibot ang tingin sa silid. Sala at malaking TV ang bumungad sa amin. May napansin din akong dalawang pinto na mukhang ang kwarto at ang banyo. May kusina rin at mga gamit pangluto. Mas malaki ito kumpara sa kwarto ni Tina."Do you want to eat? I'll order."Umiling ako. Hindi naman talaga ako nagugutom. Dumiretso ako sa malabot na upuan at doon nagpahinga. Samantalng siya ay may kung anong kinuha na papel sa ibabaw ng babasain na mesa at binasa iyon.Kung titignan mo ay talaga mamahalin itong kwarto base sa istilo at ganda. Magkano kaya ito? Nakakahiya't nadamay pa
Read more
28
28Hindi ko alam kung anong gagawin nang iwan ako ni sir. Iniisip ko pa rin ang sinabi niyang surprise daw niya. Ano naman kaya iyon?Sumapit ang tanghali na wala akong ibang ginawa kundi ayusin nalang ang tinutuluyan naming condo. Nagluto rin ako ng pwedeng makain. Medyo nahirapan nga ako sa paggamit ng automatic kalan mabuti na lamang at may dumaan kaninang tagalinis.Naghuhugas na ako ng pinggan, magsasabon na sana nang biglang nasira ang gripo. Nataranta ako dahil sumirit ang tubig at nabasa ako. Sinusubukan kong pigilan ang tubig ngunit ayaw talaga. "Paano ba ito?" Kabadong tanong ko sa sarili habang patuloy na pinipigilan ang pagdaloy ng tubig. "Paano ko 'to maayos?"Nang hindi ko talaga maayos ay lumabas ako. Sakto namang lumabas din ang lalaking nasa katabing kwarto namin. Nakasuot ito ng blue na tee shirt at maong na short na mukhang mamahalin. Napatingin ito sa akin mula ulo hanggang paa."Okay ka lang, miss?" tanong nito. "Basang-basa ka? Anong nangyari sa iyo?"Nahihiya m
Read more
29
29WARNING: Medyo SPGHindi ko alam kung nakailang lunok na ako dahil sa kaba. Kita kong nakapokus si sir sa pinapanood naming movie habang ako ay hindi mapakali sa kinauupuan. Hindi pa rin umaalis sa aking isipan ang nangyari. Gusto niyo akong halikan? Bakit? Anong dahilan? Saka 'yong tanong niya kanina? Anong ibig sabihin no'n?Napalingon ako sa kaniya nang bigla siyang gumalaw at kmuha sa inorder niyang pagkain. Kung hindi siguro dumating iyon ay baka natuloy ang halikan namin. Hindi ko alam kung inis ba ako o nalulungkot pero mas nangingibabaw ang kaba."You want?"Umiling agad ako nang alukin niya ako ng pizza. Hindi ako nagugutom. Kinakabahan talaga ako. Bakit ba ganito na lang ang epekto sa akin ni sir? Tapos nasa ganitong sitwasiyon pa kami.Muli kaming nagpokus sa panonood. Kasalukuyang umiiyak ang bidang babae dahil sa pangalawang pagkakataon ay namatay ang naging asawa nito. Humahagulhol ito habang yakap ang wala ng buhay na asawa. Hindi ko napigilan na maluha habang pinapa
Read more
PREV
123456
...
9
DMCA.com Protection Status