Madeline's P. O. V. Pakiramdam ko ang sasabog ang mukha ko sa pamumula. Hindi dahil sa kahihiyan ngunit dahil sa pagkainis kay Raven lalo na sa mga taong nagpakalat ng fake news tungkol sa akin. "Hop in," ani Raven at binuksan ang passenger seat. Tinitigan ko siya ng masama habang nabibingi ako sa ingay ng mga tao sa aming paligid, sobra sila kung mambuyo, halos lahat sila ay kinikilig sa kanilang nasasaksihan. Para kaming nasa isang pelikula, ngunit para sa akin, horror ang tema nito.  "Tsk!" Umirap ako at sumakay sa kotse. Nang isarado ni Raven ang pinto ay tinitignan ko ang mga tao sa labas, maski pala ang mga guro sa aming paaralan ay nakiki-osyoso rin sa mga kaganapan ngayon. Pakiramdam ko tuloy buong mundo ang may alam na kinasal ako kay Raven, kung ganoon... Paano ko mae-enjoy ang pagkadalaga ko? Wala na akong pagkakataon para makipaglandian sa hot guys? 

Madeline's P. O. V.  Nakatitig ako sa kisame ng bahay, mabuti na lang at wala nang pasok. Kanina pa ako tinatawag ni Yaya para kumain ng almusal dahil magtatanghalian na. Ayoko pa bumangon, wala akong gana matapos ang lahat ng nangyayare. Ni-hindi ako kumain ng dinner, nakikipagmatigasan talaga ako, inaamin ko. Titiisin ko sila kagaya ng pagtitiis nila sa akin. "Ma'am, bumaba na po kayo para magtanghalian. Hindi rin po kayo kumain kagabi kaya sabi sa akin ni Sir pakainin po kita," ani Yaya habang kumakatok sa aking pinto. Hinila ko ang kumot ko saka kinuha ang aking cellphone sa side table. "Hindi ako gutom!" sigaw ko. Napatingin ako sa oras mula sa aking cellphone, it's 11:30 am. Nasa dalawang oras na pala akong gising. Wala akong balak bumangon dahil pakiramdam ko ang bigat ng katawan ko. Gusto ko lang mahiga buong araw. Saka muling bumalik sa tulog. 

Madeline's P. O. V. "Sh*t, this is live on television, Miss." Tinignan ako ng masama ng reporter na sinampal ko. Kalmado siya magsalita ngunit nanlilisik ang mga mata niya. "Huwag ho kayong masyadong malapit kay Mam Madeline!" sigaw ni Manong Edwin at humarang sa harapan ko. Napaatras naman sila pero hindi ako natinag. "Wow, you're airing this live on TV, yet wala naman kayong permission from me. I don't want to be exposed but all of you are spreading fake news about me!" sigaw ko. "Cut na... Ibaba mo," rinig kong sabi ng isang lalake sa katabi niyang camera man. Nakita kong binaba at pinatay ng ilang may hawak ng camera ang pagkuha nila ng video sa akin. Hindi ako natinag at inagaw ang mic ng news reporter. "Tama na!" sigaw ng kung sino ngunit hindi ko ito pinakinggan. "I am Madeline Rosario, the only daughter of Grace Rosario and Felix

Madeline's P. O. V. "What's happening here?" Napalingon ako sa aking likuran nang marinig ang boses ni Raven. Tila ba nagulantang ang lahat at napatayo. Natataranta silang nag-bow kay Raven. "Magandang araw, Sir." "Good day, Sir." "Good noon, Sir Raven."  Napataas ang kilay ko, hindi ko akalain na ganito pala katakot ang mga empleyado ni Raven sa kaniya. Bakas sa mga mukha nila na sobrang takot sila sa kanilang boss. Hindi nila alam na sinasagot-sagot at inaaway ko lang ang boss nila. "Hinahanap kita, bakit bigla kang nawala sa office mo?" tanong ko. "I had a meeting, tapos naman na. What are you doing here?" hinawakan niya ang braso ko. "Hinahanap nga kita, hindi ko naman alam saan yung conference room kaya chineck ko yung mga rooms," ani ko.  "Right, hindi pa kita

Madeline's P. O. V. Hinatid ako ni Raven sa bahay, napatingin ako sa bahay namin nang ihinto nito ang kotse. Tinanggal ko ang suot ko g seatbelt. Ngumiti ako sa kaniya. "You're acting weird, why are you smiling like that?" tanong niya. Mahina akong tumawa sabay hampas sa braso niya. "Damn it... I can't help it, okay? Sobrang saya ko lang today, kasi satisfying yung nangyare doon sa empleyado mo. My words are on the internet. So, nakikita ko sa social media na kinakampihan ako ng netizens because it's not right to post anyone with negative caption," ani ko habang nakangiti. "Tuwang-tuwa ka dahil panalo ko. Atleast we're done solving that problem, I hope these next days mas maging maayos. Focus on your studies." Hinaplos niya bigla ang ulo ko na para akong tuta.  Hindi ako nakapalag, tila ba nagustuhan rin ng kalooban ko ang ginawa niyang dahan-dahang pagh