Madeline's P. O. V.Sumapit ang kaarawan ko. Sobrang effort ni Raven at ginawan pa ako ng breakfast in Bed. Mayroong pancake, chocolate drinks, at prutas sa aking harapan ngayon."Grabe, the best ka talaga!" sabi ko at ngumiti."Kumain ka na. Then we'll take a bath together." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Kinurot ko ang braso niya."Nasasanay ka nang lagi ako kasama maligo, ha?" pang-aasar ko."Why not? Asawa kita." Kinuha ko ang pancakes at kinain ito. Habang sarap na sarap akong kumain ay bigla siyang naglabas ng isang malaking paper bag mula sa ilalim ng kama na ikinagulat ko. Nakangiti si Raven na ibinigay ito sa akin."Happy birthday, my love." "Ano 'to? Bakit ang laki?" tanong ko at kinuha ang paper bag.Nanlaki ang mga mata ko nang makita kung ano ang laman nito. Isang brand new laptop, sa tingin ko ay ito pa ang bagong labas na laptop ngayon. Sobrang mahal nito!"Shocks, love! Sa akin talaga 'to!?" gulat kong sabi. Tinulungan niya ako ilabas mula sa paper bag ang

Madeline's P. O. V.Kakatapos lang namin kumain ng dinner kaya nagtungo ako sa kwarto para magsipilyo, habang nagto-toothbrush ako ay tunog nang tunog ang cellphone ko. Sa sobrang inis ko ay kinuha ko ito mula sa side table. Napataas ang kilay ko nang makitang tadtad ako ng message mula kay Carlos Lopez. Tinignan ko ang kaniyang account, napagtanto kong litrato iyon ni Mr. Repeater, marami siyang followers pero mas marami ako. Binasa ko ang mga message niya, tinadtad niya ako ng 'Hi baby' 'what you doing, baby?' na akala mo naman ay baby niya talaga ako.Gusto ko siyang reply-an ngunit naisip kong kung papatulan ko pa siya ay baka mas lalo lang itong hindi tumigil. Hindi na dapat ako gumawa ng gulo, ayoko maging issue pa ito. Ngayon pa na masaya kami ni Raven. Binlock ko ang account ni Carlos, a.k.a Mr. Repeater. Tinapos ko ang pagsisipilyo ko at pumunta sa salas dahil naroon lang si Raven.Pinupusod ko ng scrunchies ang aking buhok habang naglalakad pababa ng hagdanan."Love! Manono

Raven's P. O. V.All of the burden I felt turned into hope. Nagbabakasakali na baka siya nga ang babaeng matagal ko nang hinihiling na makitang muli matapos ang lahat, ang ilang taon na lumipas."A-Anong ibig mong sabihin?" tanong nito.Hinawakan ko ang pisngi niya at lumapit sa kaniya. Tinitigan ko ang mga mata niya."Tell me, it's you. Ikaw ang babaeng binu-bully sa labas ng gate ng Bataan National Highschool..." Kita ko ang paglaki ng mga mata niya, bakas ang gulat sa mukha nito. Alam ko na agad, siya nga 'yon. Kahit hindi niya sabihin, nararamdaman kong siya nga 'yon. The way she looks to shocked for me, knowing about it."N-Nag-aral ka rin ba sa Bataan National Highschool?" nauutal niyang tanong."Ikaw nga... Maddy. Ang matagal ko nang hinahanap..." Hinila ko ang braso niya para yakapin ito.Napasubsob siya sa aking dibdib at bigla na lamang humagulgol. Hindi ko na rin napigilan pang umiyak, hindi dahil sa sakit kundi dahil sa saya. Ang imposible ay naging posible."The girl I d

Madeline's P. O. V.Gumaan na ang pakiramdam ko kaya nakapasok na ako sa school. Kinuwento ko kala Roselle at Catalina ang mga nangyare, pati na rin ang big revelation sa pagitan namin ni Raven."Small world, parang sobrang imposible na mapangasawa mo pa ang lalakeng dahilan kung bakit ka naging si Maddy ngayon," kumento ni Roselle.Nakaupo kami sa cafeteria at tapos nang kumain. Uminom ako ng soft drinks at napatingin sa paligid."Baka mamaya maging bagong issue na 'to kung may makarinig man," bulong ko at mahinang tumawa."Mas mapapatunayan niyo naman na mahal niyo talaga ang isa't isa. Para kayong tinadhana ni Lord na magtagpo, siguro kayo talaga ang end game." Binitawan ni Catalina ang kutsara at tinidor niya."Siguro nga, sana... Kahit na magkaroon pa kami ng maraming LQ, sana kami pa rin talaga sa bandang dulo," sabi ko at ngumiti."Pero alam mo." Tinuro ako ni Roselle. "Depende rin kasi talaga sa mag-partner 'yan. Kung mag-stay ba sila o hindi, kung pipiliin ka pa rin nila kahi

Raven's P. O. V.All I want is to get drunk, thinking that it would help me forget all the pain I've been feeling right now. Little din I know, that everything will get worse. "Maddy!" Sinalo ko siya at napaupo ako sa sahig.Narinig kong sumisigaw ang dalawang strippers at nanghihingi ng tulong. Para akong lumulutang sa kawalan, tila ba wala ako sa sarili at nananalangin na isa lamang itong panaginip."M-Maddy, open your eyes... Please..." bulong ko sabay tapik ng mahina sa kaniyang pisngi.No response."Sir! May ambulance na sa labas, dalhin na natin siya sa hospital!" sabi ng isang lalake, may nakasulat na bouncer sa damit nito."Y-Yes please... Help me..." nanghihina kong sambit habang tumutulo ang aking luha. Binuhat ng bouncer si Maddy habang ako ay nanghihina.Hindi ako makapaniwala. She's bleeding, where? She doesn't have gunshots, wounds in her stomach. Bigla na lang sumakit ang puson niya, this can't be a menstruation sa sobrang daming dugo. She bleed, like having a miscarri