Raven Aguilar was forced to marry a trouble maker named Madeline Rosario for business matters. He was pissed off as he always solve the problems that Madeline made. Madeline has slowly fallen in love with Raven but Raven got tired on fixing Madeline’s mess. What will happen if Raven knew that he was the real reason why Madeline become a trouble maker?
View MoreMadeline's P. O. V.
Nakatayo ako sa harapan ng building ng company ng aking magulang. Kakatapos lamang ng klase ko at pinapapunta nila ako para raw makilala ko ang lalakeng ipapakasal nila sa akin. Ilang beses akong tumanggi pero ayaw talaga magpapigil nila Mama, para bang hawak nila ang buhay ko.
Napatingin ako sa aking bagong shoes, nagkaroon ito ng talsik ng putik dahil kakaulan lang. Raining season ngayon kaya madalas ang pag-ulan. Akmang pupunasan ko ang sapatos ko nang bigla kong maramdaman ang pagtalsik ng tubig sa aking blouse at palda.
"Sino 'yon!?" sigaw ko.
Agad na nag-init ang dugo ko nang makita ang isang kotse na huminto sa parking lot ng aming building. Napatingin ako sa suot ko na puno ng itim na marka ng putik. Mabilis akong lumapit sa kotse at hinampas nang ilang beses ang bintana nito.
Pumamewang ako at tumayo sa tapat ng drivers seat, bumukas ang pinto nito. Isang matangkad at gwapong lalake ang lumabas ng kotse.
"What's wrong with you?" tanong niya habang magkasalubong ang kaniyang kilay.
"Ang kapal ng mukha mo, hindi mo ba nakikita 'tong ginawa mo sa akin!?" sigaw ko at tinuro ang blouse kong may putik.
Tinitigan niya ito na parang wala lang. Tila ba wala siyang pakialam. Sa sobrang inis ko ay hinampas ko ang dibdib niya.
"Apologize!" sigaw ko.
Hindi siya kumibo at napa-cross arms pa ito na akala mo kung sinong matapang. Napataas ang kilay ko sa kaniya, sinusubukan ng lalakeng 'to ang pasensya ko.
"Don't you know who I am?" tanong niya.
Inirapan ko siya.
"Wala akong pakialam kung sino ka pa, mag-sorry ka ngayon din at palitan mo ang damit ko!" sigaw ko.
Pansin ko ang pagtitinginan ng mga taong dumaraan sa amin. Inirapan ko silang lahat at binalik ang pansin sa lalakeng may kasalanan sa akin.
"Here, for your uniform, student."
Naglabas siya ng kaniyang pitaka mula sa bulsa. Napaawang ang labi ko habang pinapanood siyang kumuha ng ilang libong pera at i-abot sa akin ito.
"Apologize first," ani ko.
Hindi siya nagsalita at kinuha ang kamay ko. Nilagay niya ang perang hawak niya sa aking palad sabay lakad papalayo. Niyukom ko ang kamao ko dahilan para malukot ang pera na binigay niya.
Hinanap ko siyang muli, nakita kong pumasok ito sa loob ng building nila Daddy. Mukhang empleyado siya ni Mommy at Daddy tapos hindi niya ako kilala na anak ako ng may-ari ng building na kinatatayuan niya ngayon.
"Patay ka sa akin, matatanggalan ka ng trabaho ngayon dahil sa ginawa mo sa akin!"
Mabilis akong tumakbo papasok ng building. Agad akong nakilala ng guard at ilang employee. They bowed at me and someone held my arms. I was shocked to saw my uncle.
"Tito Bryan," ani ko.
"Bakit puno ng putik ang uniform mo?" tanong niya.
"Someone did it, and now he's gonna pay for it!" inis kong sambit.
"Maddy, wala ka na namang pasensya, nag-sorry ba sa 'yo?"
"Yun nga, Tito. Hindi siya nag-sorry and offered me this!" ani ko at tinaas ang kamay kong puno ng ilang libong cash.
Napailing si Tito. Sanay na siya sa akin since bata ako, palagi akong nagagalit sa maliliit ba bagay at wala silang magawa kundi pakalmahin ako.
"Come on, Maddy. Palagpasin mo na siya kung sino man siya dahil hinahanap ka na ng Mommy at Daddy mo sa office nila."
Napatango ako kay Tito.
"Sige po. Kayo po ba, saan kayo pupunta?" tanong ko.
"Kakatapos ko lang makipag-usap sa supervisor, aalis ako ngayon para pumunta sa manufacturer. Sige na, kanina ka pa hinihintay sa office."
"Sige po, Tito. Ingat po kayo," ngumiti ako sa kaniya.
Naglakad na siya palayo, nawala ang ngiti sa aking labi nang maalala ang kasalanan sa akin ng masungit na lalake. Akala ba niya masasampal niya ako ng pera? Hindi ako papayag na hindi matatanggal ang trabaho niya!
Tumakbo ako patungo sa elevator, nagulat ako nang makita ko ang lalaking nakita ko kanina na pumasok sa loob. Dahil malayo pa ako sa elevator ay bigla itong nagsara. Hindi ko na naabutan. Napapadyak ako at tumingin sa itaas ng elevator para malaman kung anong floor siya pupunta.
"Tenth floor!" sigaw ko nang huminto ito ng 10th floor.
Agad kong pinindot ang kabilang elevator para sumakay doon. Patuloy ako sa pagpadyak ng paa ko habang hinihintay na makarating ako sa 10th floor. Tumunog ang elevator hudyat para makarating ako sa palapag na pupuntahan ko.
Napatigil ako nang makita ang pamilyar na lalake. Nakatayo ito sa glass window ng building habang nakatapat ang kaniyang cellphone sa tenga nito. Napabuntong hininga ako at dahan-dahang lumapit sa kaniya.
"I know, but it will cause a damage. You care only about yourself, huh? Igalang mo naman ako, I'm your older brother."
Umiral naman ang pagiging chismosa ko. Dahan-dahan kong inilapit ang aking tenga sa kanya habang nakatalikod ito sa akin.
"Then study hard, ang hirap kasi sa 'yo umaasa ka pati kay Mom. You know she's having a hard time already. She's a single mother, and I respect her decisions for me."
Napakunot ang noo ko.
Ibig niya bang sabihin, wala na ang kaniyang ama? Dahil single Mom na lang ang Mommy niya? Or hiwalay sila? Broken family?
"Oo, kahit ayoko. Gagawin ko 'to for our family. I hope you can somehow appreciate that."
Napatingin ako sa kaniya. Bakit dama ko rin yung pressure dahil sa sinabi niya, parang may gagawin siyang ayaw niyang gawin at napipilitan lang siya. Napailing ako sa awa sa kaniya, naibsan naman iyon nang maalala ang hindi niya pagso-sorry.
Tama, pangit ang ugali niya kaya dapat lang sa kanya 'yon, magdusa siya!
Nataranta ako nang bigla niyang ibulsa ang kaniyang cellphone. Napalingon siya sa akin at napaatras sa gulat. Dahil mayroong malaking paso sa likod niya ay doon siya umatras, nagulat ako nang mapaupo siya sa malaking halaman na naroon.
"Sh*t!" sigaw niya.
Hindi ko napigilan ang pagtawa ko. Bakas sa mukha nito ang inis, tumayo siyang muli at nang tumalikod ito ay nakita ko ang putik sa kaniyang pwit-an. Basa pa pala ang lupa at mukhang bagong dilig, dumikit iyon lahat sa kaniyang pwit.
"Buti nga sa 'yo, palibhasa pagso-sorry lang hindi mo pa magawa," tumatawa kong sambit.
"Hindi ko kasalanan na nakatayo ka sa gilid ng kalsada. What do you want me to do? Paliparin ko yung kotse para hindi ko magulungan yung tubig!?" sigaw niya.
Napatigil ako sa pagtawa dahil sa sinabi nito. I inhaled and closed my eyes.
"Eh, tarantado ka pala! Namimilosopo ka pa kaysa aminin mong mali ka. Anong gusto mong gawin ko? Lumutang sa kalsada para hindi matalsikan ng putik, samantalang ikaw 'tong pwede namang magdahan-dahan sa pagmamaneho!" sigaw ko.
"I don't have time to argue with you, I have an important meeting to attend, woman."
Napairap ako nang talikuran niya ako. Hinabol ko siya at nagulat ako nang hawakan niya ang doorknob ng office ni Daddy.
"Hoy! Anong gagawin mo diyan? Bakit papasok ka diyan?" tanong ko.
"I have a meeting," walang gana niyang sagot.
"Ako ang mauuna!" hinawakan ko ang doorknob at nakipag-agawan sa kaniya.
"Crazy woman!" sigaw niya at sinagi ako.
Napaatras ako sa ginawa niya. Gustong-gusto kong suntukin siya sa mukha ngayon din pero tatanggalan ko na lang siya ng trabaho. Muli kong hinawakan ang doorknob habang pilit niya akong tinutulak.
"Ako na!"
"You're just a student!"
"Hindi mo kilala ang binabangga mo ngayon, kung sino ka man!"
"I am not playing with you, this is a serious matter!"
"Tatanggalin ko ang trabaho mo, kahit ano pa ang posisyon mo sa building na 'to!"
"I don't care about your nonsense, I have to enter this room, now!"
"Hindi! Mauuna ako!"
Sa lakas ng pagkakatulak niya sa akin ay napaupo ako sa sahig. Nauna ang pwit-an ko kaya napabukaka ako sa sahig. Nanlaki ang mga mata ko nang makitang nakatitig siya sa loob ng palda ko. Noon ko napagtanto na kita na niya ang panloob kong shorts.
"Bastos! Isusumbong kita kay Daddy!" sigaw ko.
"What? Ako pa talaga, ikaw 'tong bumukaka nang kusa!" sigaw niya.
Sa inis ko ay hinawakan ko ang pants niya at hinila ito. Pilit naman niyang hinahawakan ang belt niya at itinataas.
"Baliw ka ba talaga? Stop it!" sigaw niya.
"You owe me an apology! Now, apologize to me!"
"Never, it's not my fault, it's yours!"
Napaupo siya sa sahig dahil sa paghila ko ng pants niya. Hinawakan ko ang kaniyang polo at hinila ito, natanggal ang butones niya at tumilapon sa kung saan.
Bigla niyang hinawakan ang leeg ko kaya agad ko ring hinawakan ang leeg niya. Idiniin ko ang kuko ko sa kaniyang leeg dahilan para mapasigaw siya sa sakit. Napangiti ako nang mabitawan niya ang leeg ko at agad na hinawakan ang kamay ko.
"F*ck!" sigaw niya sa sakit.
"Who's shouting here---Mr. Aguilar, Maddy!"
Napabitaw ako sa lalake nang marinig ang boses ni Mommy. Nakatayo ito sa pinto habang nasa likod niya si Daddy. Nang makita ni Daddy ang lalakeng nasa harapan ko ay agad niya itong nilapitan.
"Maddy, bakit mo naman sinaktan ang lalakeng ipapakasal namin sa 'yo?" nag-aalalang sambit ni Daddy.
Tila ba gumuho ang mundo ko sa sinabi ni Daddy. Nagkatitigan kami ng lalake.
"Ikaw!?"
***************
Madeline's P. O. V.Hawak ko ang aking cellphone, naghihintay ako ng reply mula kay Roselle. Ang sabi kasi nilang dalawa ay dadalo sila sa welcoming ko bilang bagong CEO. Nakasakay pa rin ako sa kotse, nakaupo ako sa backseat dahil driver lang nila Mommy ang naghatid sa akin. Nasa company building na ngayon si Raven kasama nila Mommy."Hayst... Sabi nila pupunta sila," malungkot kong bulong.Pumasok ang driver sa loob ng kotse at naupo na sa driver's seat."Ma'am, tumawag na po ang Mommy ninyo, pwede na raw tayo pumunta sa entrance," aniya."Sige po, Manong!" Nakaramdam ako ng halo-halong emosyon, kaba, saya, at excitement. Napahawak ako sa aking dibdib dahil lumakas at bumilis ang tibok nito.Binalik ko na sa hand bag ko ang cellphone ko saka kinuha ang foldable mirror ko, tinignan ko ang aking make up, na ngayon ay hindi pa rin nagugulo. Ngumiti ako at nag-practice ng aking speech habang nagda-drive si Manong.Napatigil ako nang makita ko na ang grand entrance. Napaawang ang labi k
5 YEARS LATERMadeline's P. O. V."Ms. FA, ehem--Roselle!" sigaw ko nang hindi niya ako pansinin dahil busy siya sa pakikipag-picture sa kaniyang mga kaklase. Nang lingunin niya ako ay kusang gumuhit ang ngiti sa aming mga labi. Nagtatatalon ito papunta sa akin, nang makalapit siya ay binigyan niya ako ng mahigpit na yakap. "Yes! Graduate na tayo!" sigaw ko habang yakap namin ang isa't isa.Humiwalay siya at hinawakan ang pisngi ko."Pero, Bes... Ang pinakamasarap sa lahat. Tapos na tayo mag-aral tapos sasahod na tayo!" sigaw niyang muli."Bakit parang hindi na ako kasali sa inyo?" Napatigil kami nang marinig namin ang boses ni Catalina. Paglingon namin sa likod ay nakita namin siyang nakatayo, may dalang isang bouquet ng bulaklak. Napataas ang kilay ko nang makita ang manliligaw niya sa kaniyang likuran."Oh, nandyan pala si Paul James," puna ko."May sasabihin kasi ako sa inyo, actually, kami... May sasabihin kami," ani Catalina sabay ayos ng kaniyang eyeglasses. Napakunot ang n
Madeline's P. O. V.Lumipas ang ilang araw, natiis ko ang limang araw na pag-tutor sa akin. Natapos ang lahat ng modules ko sa tulong ng bwisit na si Professor Pauline. Kahit ba malagkit ang tingin nito sa asawa ko ay napakinabangan ko naman siya, although bayad naman ang trabaho niya."I'm happy that you already finished all of these, next week exam na lang then bakasyon ka na," ani Raven habang nakatayo sa harapan ng lamesa kung saan nakapatong ang mga tumpok na modules and answer papers.Biglang hinawakan ni Prof. ang braso ko sabay ngiti. I suddenly felt awkward again pero nasanay akong pekein ang pagngiti ko sa kaniya."Of course, sa talino ba naman ng asawa mo, Sir Raven. I'm so impressed in her skills, from reading comprehension to memorizing. Malayo ang mararating ni Mrs. Madeline." Hinimas-himas niya pa ang balikat ko.Napairap ako at tumingin sa kaniya. Bahagya kong hinampas ang braso niya, gusto ko ngang lakasan. Aalis na lang ang dami pang satsat."Thank you for the compli
Madeline's P. O. V.Pagsapit ng gabi ay antok na antok na ako. I felt mentally exhausted sa dami ng inaral namin in just a day, pakiramdam ko sinasadya na niyang wala man lang pahinga. Tuloy-tuloy ang pagpasok ng information sa utak ko. Although gusto ko na talaga matapos ang modules but I really feel awkwardness between me and Prof. Pauline."Love, you keep on yawning. I think you should sleep early," puna ni Raven sa akin. Tumango ako at kinapa ang gilid ng mata ko na puno ng luha kakahikab ko. Pinunasan ko ito gamit ang mga daliri ko. Nakaupo kami sa sala at nagpapahinga dahil kakatapos lang namin mag-dinner. Ayoko naman matulog kaagad dahil kakakain ko lang, may mga masamang kasabihan about sa pagtulog ng busog."Love..." hinawakan ni Raven ang kamay ko.Bigla niyang pinatay ang TV kaya nanlaki ang nga mga mata ko."Oh, I thought you want to watch soccer?" tanong ko."But your sleepy, kaya matulog na tayo sa kwarto," ani Raven."Pero kung gusto mo manood, okay lang sa akin. Buksa
Madeline's P. O. V."Huwag ka na kaya magluto ng lunch mamaya?" suhestyon ko kay Raven habang kumakain kami ng umagahan."It depends, why?" Napairap ako, nagsu-suggest na nga akong huwag na pero parang gusto niya pa ring magluto at kumain na naman dito si Prof."Bakit ba gusto mong magluto? Pwede naman tayong um-order na lang. Masyado kasing epal si Prof. magaling nga siyang guro pero yung ugali, tagilid." Pabagsak kong binitawan ang kutsara ko sabay kuha ng aking hot chocolate drink."Love, it's not like that. Gusto ko lang ring kumain ka ng niluluto ko. Sunday ngayon, tapos the next five days, I'll be busy again." Mahinahon ang pagsasalita niya habang nakatitig sa akin."Kahit na ba! As long as dito kakain yung haliparot na 'yon, huwag ka magluto." Padabog kong ipinatong sa lamesa ang tasa ko. Napapikit naman si Raven sa lakas ng tunog na nagawa ko. Rinig ko ang pagbuntong hininga niya, mukhang napapagod na siya sa ugali ko."Love, can you calm down?" aniya sabay bitaw sa kutsara'
Madeline's P. O. V."Grabe, I didn't knew you're best sa kusina, Sir Raven!" Napatigil ako sa pagnguya, pakiramdam ko exaggerated na ang reaksyon ni Prof. Pauline. Ganoon lang ba talaga siyang klaseng tao? Matalino siya at friendly, pero minsan mapapansin talaga na hindi normal yung kilos niya, especially ang tawa niya."Thank you for the compliment, Prof. Pauline." Ngumiti si Raven at kinuha ang basong juice niya na melon dahil pinangakuan niya ako.Biglang kinuha rin ni Prof. Pauline ang kaniyang basong juice sabay taas nito, tumingin siya sa akin."Cheers?" aniya.Naiilang akong kinuha ang baso ng juice ko, go with the flow lamang ako. Nakangiti naman si Raven habang pinagdidikit namin ang mga baso namin. Parang nagugustuhan naman niya ang pakikisama ni Prof. "Bukas, sunday. Are you still available for tutoring?" tanong ni Raven."Of course, pwedeng-pwede. Kung okay lang ding mag-aral ng sunday, Mrs. Madeline?" tanong nito at tumingin sa akin."H-Huh? Okay lang naman... Para din
Madeline's P. O. V.Kinabukasan ay sabay kaming nag-umagahan ni Raven sa hapagkainan, siya na naman ang nagluto. Omelette ang aming almusal, wala ring mintis ang sarap ng kaniyang pagluluto. Kailan ko kaya matututunan ang ginagawa niya."Love, alam mo?" tumigil ako sa pagnguya."Don't speak when your mouth is full," aniya at binaba ang tasa ng kape."Psh, may sasabihin lang e'." Inirapan ko siya.Napansin naman niya ang pag-iba ng mood ko, binitawan niya kaagad ang hawak niyang kutsara saka hinawakan ang kamay ko."I'm sorry... Sige, ano ba 'yong sasabihin mo?" tanong niya."Wala na, ayoko na." Pag-iinarte ko."Love naman..." malambing ang tono ng kaniyang boses."Gusto ko lang sana itanong din," tumingin ako sa kaniya habang nagsasalita. "May balak ka bang turuan akong magluto? I mean, alam ko naman kasing busy person ka, so... Gusto mo itanong kung maisisingit mo ba sa time mo yung pagtuturo sa akin sa kusina?" Napatango siya ng ilang beses at binitawan ang kamay ko. Naghintay ako
Madeline's P. O. V.Parang tumalon ang puso ko sa saya nang marinig ang pagbukas ng automatic gate, nakita ko kaagad ang sasakyan ni Raven na papasok sa garahe. Bumangon ako mula sa sofa at binuksan ang main door. Nakita kong lumabas ng kotse si Raven dala ang kaniyang laptop bag. "Oh, what are you doing there?" tanong niya."Malamang sinasalubong ka. Ang boring kaya dito mag-isa," sabi ko.Nang tuluyan siyang makalapit sa akin ay bigla niya akong sinunggaban ng halik sa labi. Napapikit ako at tumugon sa kaniya. Bigla akong napasandal sa bukas na pintuan habang sinisiil ako nito ng halik. Napahawak ako sa kaniyang leeg."I missed you," bulong niya nang humiwalay sa akin.Napalunok ako ng ilang beses, pakiramdam ko ay nabitin ako. Tumalikod siya para ibaba sa sofa ang hawak niyang laptop bag. Napahawak ako sa labi ko, bigla siyang naging aggressive, not bad dahil masarap ang halik niya."Is there a problem?" tanong ni Raven.Nagising ako sa reyalidad. Napataas ang kilay ko at umiling.
Madeline's P. O. V.Nang matapos ang dinner date namin. Inuwi na ako ni Raven sa bahay niya, pinagbuksan niya ako ng pinto at unang hakbang ko sa bahay ay tila napuno ako ng halo-halong emosyon."Is there a problem, Love?" tanong ni Raven at hinawakan ang beywang ko. Narinig ko ang pagsara ng pinto. Napabuntong hininga ako at tinignan siya."Na-miss ko dito. Punong-puno ng memories ang bahay na 'to, tayong dalawa... Kapag naaalala ko na sana may kasama na tayong batang malikot at makulit. Nakakalungkot, pero siguro hindi pa nga ngayon yung right time natin para maging isang ganap na magulang." Ngumiti ako ng pilit."I really appreciate your positive thoughts, na this isn't the right time. Umaasa naman ako na kung darating ang right time na 'yon, nasa tamang edad ka na. Walang problema sa trabaho ko, tapos hindi ka rin stress sa business niyo. May mas malaki na tayong bahay at---""Teka," pinatigil ko siya sa pagsasalita. "Lilipat pa ba tayo ng bahay? Iyon ba ang plano mo?" tanong ko.
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments