NERISSA“Umiiyak ka na naman.”Napalingon ako sa nagsalitang si tiyang, yumuko ako at pinunasan ang luha. Naramdaman kong naupo siya sa tabi ko at hinaplos ang likod ko.“ Magiging maayos din ang lahat,sa ngayon kailangan mong magpahinga . Para na rin sa anak niyo,pilitin mong kumain at magpahinga .”Napaiyak ako ulit na niyakap si tiyang,humagulhol na ako. Akala ko ,naubos na ang luha ko. Isang buwan na rin akong umiiyak. Oo ,isang buwan na simula ng mangyari ang lahat na ikinaguho ng mundo ko.Akala ko magiging ayos din ang lahat kapag nakabalik si Hace. Nakatulog ako sa sopa sa kakahintay sa kanila,nagising lang ako ng makarinig ng sigawan at ingay sa paligid. Nang tuluyan akong magmulat,umuusok na ang paligid. Nataranta akong nagtakip ng ilong para hindi masinghot ang usok. Hanggang sa nakita kong pumasok si Amanda ,may kasama siyang mga lalaki na inuutusan. Nakatingin lang ako sa kanya ng lumapit siya sa’kin at hilahin ako palabas ng bahay.Nakatulala ako,hindi ko alam kung an

NERISSA“ Good morning mommy!”Napadilat ako sa sigaw ng mga anak ko,napangiti ako ng makita silang nakatayo sa paanan ng kama . Umupo na ako sa kama at nakangiti silang binati,binuka ang mga braso ko .“ Good morning mga babies ko!”Nagsilapit silang nakasimangot at yumakap sa’kin.“ Mom,we’re not a baby anymore.”Nagdadabog na lumayo ang bunso ko sa yakap namin.“ Anak hindi porke’t mga dalaga at binata na kayo ,hindi na kayo baby sa bahay na ‘to . You’ll all be my babies, our babies.”Lumabi lang ang bunso kong Nambe,lumapit ulit sa’kin at yumakap sa beywang ko. Nang mapatingin ako sa tatlong nasa harap ko,nagtutulakan sila. Si Ace na tinulak si Nathan,at si Nathan na tinutulak si Nexiah . Sinamaan ng tingin ni Nexiah ang mga kuya niya,nakita kong huminga muna siya ng malalim bago humarap na nakangiti sa’kin.“ Mommy,”malambing nitong tawag,ngumiti ako . Lumapit siya sa’kin at yumakap din sa kabilang gilid ko .” Can we go to lolo’s house,promise magb-behave kami do’n.”Napak

“ Hi love!”Napangiti nalang ako ng maramdaman ang yakap ni Hace mula sa likod. Hinalikan niya ang balikat ko,hanggang ulo .Nakangiti ko siyang nilingon ng hindi bumibitaw sa yakap niya.“ Ang mga bata?”“ They are all out,but they’ll get home before dinner like they promise. Just that princess here is left.”Napabuntong hinga siya na binalingan ng tingin ang bunso namin na nasa sopa at nanonood ng mag-isa. Nagpaalam ang mga nakakatanda niyang kapatid sa’kin kagabi na aalis sila para kitain ang mga kaibigan. Maaga silang umalis kaya hindi ko na naabutan pa ,at itong bunso nalang namin ang naiwan . Napabuntong hinga na din ako,kumakain ng tsetserya si Nambe at nakabusangot na parang nasa tv ang kaaway niya.“Do you think something’s wrong with her? This is the first time na hindi siya sumama sa ate Nexiah niyang lumabas.”Tanong kong hindi maiwasan na hindi mag-alala.“ She’s only fifteen love,what could be her problem that she’s not telling us.”“ Iyon na nga eh,fifteen lang siya