"GOOD MORNING."Biglang napalingon si Ffion, nakita niya sa bukana ng pintuan ang asawa niya. Parang may kung anong mga paru-paro na nagsiliparan sa kaniyang sikmura nang makita ang maaliwalas na mukha ni Audric. "G-good morning!" Ngumiti siya kahit hindi naman nito nakikita. Nasa kusina siya at at naghahanda ng almusal nila mag-asawa sa umagang iyon. "Let me guess, bacon and egg?"Natawa siya ng mahina. Tama ang hingala ni Audric. Bacon and egg nga ito pero hindi na sunog. Pinag-aralan niya na kung paano magluto ng tama. Ayaw niya ng mapahiya kay Manang. Kahit sa almusal man lang, mapasaya niya sa mesa ang asawa."Oo. Kain na tayo, tapos na ito. May gatas na rin sa mesa.""Okay," anas nito. Humakbang ito papalapit sa mesa.Habang siya ay kumukuha ng kutsara at baso. Nilagay niya ito sa mesa. Hinubad niya rin ang suot na apron at umupo paharap kay Audric sa bilogang mesa. Masaya siya na kahit papaano, kinakausap siya ngayon ng normal ng lalaki. Tinikman din nito ang luto niya at tum

AT ANG buong inakala ni Ffion na iyon na ang simula ng magandang pagsasama nila ni Audric, nagkamali siya. Dahil kinaumagan, tumawag ang kaniyang Amain na nasa Hospital ang kaniyang Ina. Kaya kahit ayaw niyang iwanan ang lalaki na mag-isa sa Villa, wala siyang magawa kundi ang bumalik ng Maynila.Pinakiusapan niya si Manang Minda at Manong Lito na ang mga ito muna ang bahala sa asawa niya. Naiintindihan naman siya ng mag-asawa at sinabihan mag-ingat siya sa byahe. Kahit mabigat ang kaniyang dibdib, nagpaalam siya kay Audric. Wala naman sagot mula sa lalaki. Tinalikuran lang siya nito at nagtungo sa kusina. Nasaktan siya sa malamig na pakitungo nito sa kaniya. Kahapon lang ay masaya silang naglalaro sa ilalim ng ulan. Kahapon lang ay para silang batang bumalik sa nakaraan pero ano pa nga ba ang magagawa niya? Pinapangako ni Ffion na babalik siya agad. Mahalaga rin ang kaniyang Ina at nag-iisang kamag-anak lang siya nito kaya kailangan niyang bumalik ng Maynila. Personal niyang kukusmut

Lumabas na ang test results, over stress lang daw ang ito at kailangan ng pahinga. Magigising daw ito any moment at huwag daw siya masyadong mag-alala. Nagkaroon din siya ng pagkataon na tangunin ang Doctor kung ano ang mga pasa sa braso ng Mommy niya. Nakahinga siya ng maluwang nung sinabi nitong ang mga pasa ay galing lang sa over stress at mismong katawan na nito ang bumitaw.Tinawagan niya rin ang Amain at sinabi rito ang resulta. Ang sabi nito ay bukas na ulit ito dadalaw at marami raw itong inasikaso. Gusto niya sanang banggitin sa Amain na huwag ng papuntahin si Lorenzo sa Hospital pero hanggang lalamunan lang iyon.Saka lang din lumabas si Ffion ng silid para bumili ng pagkain nung totoong umalis na si Lorenzo. Natatakot siyang iwan na mag-isa ang Ina at iniisip niyang may gagawin itong masama kapag nasa paligid ito. Doon din siya natulog kinagabihan sa tabi ng Ina niya. Binabantayan niya ito.Kinabukasan, nagising siya sa tawag ni Amazi. Napahaba ang kaniyang tulog dahil nung

"Malinis ba ang pagkakaligpit sa kaniya?" Humithit ng sigarilyo ang taong nakaupo sa swivel chair. May suot itong maskara. Binuga nito sa hangin ang usok."Malinis, Boss. Kung titingnan, namatay siya dahil sa stress lang. Walang makikitang lason sa kaniyang katawan.""Mabuti. Kailangan niya na rin magpahinga." Ngumisi ito. "Tawagan niyo ang numerong ito." May binigay itong numero. Ang numero ito ng babaeng nagngangalang Ffion. "Kayo na ang bahala kung paano niyo takutin iyan para hindi magsalita. Baka may nakanta ang kaniyang Ina sa kaniya, mahirap na at magkaletse-letse.""Yes, Boss." Sabay-sabay na sagot ng dalawang lalaki at umalis.Ngumisi naman ang taong nagsisigarilyo. Tinanggal nito ang suot na maskara at tinago iyon sa ilalim ng desk. Pinatay nito ang hindi pa ubos na sigarilyo at natawa. Ang mahinang tawa nito ay nauwi sa malakas na halakhak...HINDI NA nagkaroon ng lamay. Kaagad na pinalibing ng kaniyang Amain ang kaniyang Ina kinabukasan matapos makuha ang katawan nito sa m

-MARAHANG hinaplos ni Audric ang buhok ng asawang si Ffion. Nakatulog na ito sa silid nilang mag-asawa. Nagpaalam na rin ang kaniyang kapatid at kaibigang si Lucas. Hindi niya na pinigilan ang mga ito dahil ligtas naman bumyahe kahit gabi.Kahit hindi niya nakikita ang mukha ni Ffion sa mga sandaling ito, alam niyang binabalot ng sakit at lungkot ang puso nito ngayon. Alam niya kung ano ang pakiramdam ng mawalan ng taong mahalaga sa buhay. Nasa tabi siya ng asawa. Nakayakap ito sa kaniya at nakaunan sa kaniyang braso. Ang tanging nararamdaman lamang ni Audric ay ang init na nagpapatunay na katabi niya ang babae. Dalawang gabi lang ito nawala pero parang may parte ng kaniyang puso ang nawala.Marahan siyang napabuga ng hangin at napailing. Galit siya sa mundo pero hindi niya nararamdaman ang galit niya para kay Ffion. Her sweet innocent Ffion. Kanina lang niya nalaman nung tumawag ang kaniyang kapatid na si Amazi, na pumanaw na ang Ina nito at pauwi ang mga ito sa San Mateo.Awa ang