“I don't love you. Hindi ikaw ang babaeng gusto kong makasama habang-buhay at alam mo ito.” - Audric Villanueva “M-maghihintay ako. Maghihintay ako na darating ang araw na matutunan mo akong mahalin. Hindi ako m-mapapagod na hintayin ang araw na iyon, at kung s-sakaling mapagod man ako, magpapahinga lang ako at muli kang mamahalin ulit, Audric.” - Ffion Sacueza ••••• Isa lang naman ang gusto ni Ffion, ang mahalin ang asawa niya araw-araw kahit sobrang imposible na matugunan ito. Oo, mag-asawa sila pero sa papel lang ito dahil ang totoo, hinding-hindi siya kayang mahalin nito. Isa pa, paano siya magagawang mahalin ni Audric? Lalo na't muling bumalik at pumasok sa buhay nito si Ivony, ang babaeng totoong mahal ng lalaki. Ang babaeng dapat sana ay nasa katayuan niya bilang asawa nito. Ang babaeng pinakamamahal nito. Buntis ang babae. Magiging isang masayang pamilya na ang mga ito. Habang siya? Kailangan niyang lumayo. Kailangan niyang lumayo kahit dala-dala niya sa sinapupunan ang isang gabing inangkin siya ni Audric. Kailangan niyang lumayo kahit parang hinihimay-himay ang kaluluwa niya sa sobrang sakit. . .
View More“Yes babe, I can’t really wait to see you.” Ang lawak ng ngiti ni Audric nang sabihin niya ang katagang ito sa long-time girlfriend, na ngayon ay fiancee.
Nalalapit na ang kanilang kasal, isang linggo na lang at magiging kaniya na ang dalaga. Hindi siya makapaghintay na magsasama sila sa iisang bahay at matutulog sa gabi na kasama ito.
“Same here, babe. Pipirmahan ko lang ‘yong contract ko rito sa Paris at aayusin ang mga schedule ko then uuwi na ako diyan sa araw mismo ng wedding natin.”
Napabuntong-hinga si Audric sa sinabi ni Ivony pero hindi na siya umimik. Ganito niya kamahal ang babae kaya lahat ng gusto nito, nasusunod. Pwede itong hindi magtrabaho dahil kaya niyang ibigay lahat ng mga gusto nito pero wala siyang magagawa. Nagmahal siya ng Model. Mahilig ito sa spotlight at isa sa gusto nito, laman lagi ng internet.
“Babe, I love you so much! Don’t worry, kapag kasal na tayo. Hihinto ako sa modelling ko for 1 year para makasama ka.”
Napangiti naman siya. “Really?”
“Yes!”
Natawa siya sa matinis na boses ng babaeng mahal niya. “Okay-okay, babe. I will call you later, ha? Papunta ako sa office ni Dad ngayon. pinapatawag niya ako. Baka babalaan niya akong huwag ituloy ang pagpapatali ko sa`yo.”
Ang lakas naman ng halakhak nito sa kabilang linya. “Silly! I love you more, Audric.”
“I love you everyday babe.” And he meant it. Totoong mahal niya ito sa bawat araw-araw. Si Ivony ang sentro ng kaniyang buhay kaya hindi niya maiisip ang buhay niya ‘pag wala ito.
Binaba niya na ang kaniyang phone at nagseryuso sa pagmaneho. Nakapaskil pa rin sa labi niya ang ngiti na tanging si Ivony lang ang nakakagawa.
-
MATAPOS makausap ang kaniyang Ama sa opisina nito, deretsong tinungo ni Audric ang kaniyang sasakyan sa parking lot. Inanyayahan siya ng kaniyang Ama na bumisita sa bahay nila sa San Simon at hinahanap siya ng kaniyang aguela at aguelo. Nangako siya sa Ama niya na bibisita siya ro’n sa bukas bago ang kaniyang kasal. Ayaw niyang magtampo ang mga ito.
Eksaktong pagpasok niya sa kaniyang bagong sasakyan nang mag-ring ang kaniyang cellphone. Napakunot ang kaniyang noo nang makita ang pangalan ni Ffion sa registered number. Nagdalawang isip siyang sagutin ang tawag ng dalaga pero sa huli ay pinindot niya ang answer button.
“Adi!”
Napailing si Audric sa matinig na boses nito. Ffion was his bestfriend. ‘Was’ for past tense. Kababata niya ito at matalik na kaibigan. Nag-away sila ng dalaga dahil sa hindi pagkakaintindihan. Pinutol nito ang kanilang pagkakaibigan at hindi ito nagpakita sa kaniya ng dalawang buwan.
“Yeah?”
“Sorry for messing up with you.”
Napabuntunghinga siya. “Where are you? Isang linggo na lang kasal ko na. Tatanggapin ko lang ‘yan sorry mo kapag nagpakita ka sa araw mismo ng kasal ko.”
Mahabang katahimikan ang namagitan bago sumagot ang dalaga sa kabilang linya. “Yep-yep! Kasal ng best friend ko iyon kaya dapat present ako that time.”
“Good.” Napangiti na siya. Sinimulan niyang paganahin ang makina ng kaniyang sasakyan. Dadaanan niya pa sa Mall ang kaniyang Ina kasama ang mga kaibigan nito. Nag-absent ang kanilang family driver at ayaw nitong mag-taxi.
“Adi…”
“Oh?”
“Sure na ba talagang magpapakasal ka?”
Napabuntunghinga siya. “Iyan ka na naman Ffion. I thought you like Ivony for me?”
Tumawa naman ito sa kabilang linya. “Yeah, yeah. I’m just messing your mood. I miss you!”
“I miss you too.”
“And I’m sorry…” seryusong saad nito.
“Ha?”
“I’m sorry kung naging selfish ako. I promise magpapakita ako sa kasal niyong dalawa.”
Natawa naman siya. Nawala ang pagtatampo niya sa dalaga at sa dalawang buwan na pang-iiwas nito sa kaniya. “Okay-okay. Asahan ko ‘yan, ah?”
“Yes.” Saka ito nawala sa kabilang linya.
Napailing na lamang si Audric na nilagay sa dashboard ang cellphone. Spoiled brat ang dalaga at nasanay na siya sa pagiging matigas nito ng ulo pagdating sa kaniya. Matanda siya rito ng limang taon kaya siguro ganito ito umasta sa kaniya. Pero mabait ang dalaga. Sweet and innocent ang dating nito sa ibang tao pwera sa kaniya.
Hindi alam ni Audric na iyon na ang huling araw na makikita niya lahat ng kagandahan ng mundo. Hindi niya namalayan ang taong kanina pa nakasakay sa likuran ng kaniyang sasakyan at bigla nitong ini-spray-han ang kaniyang mata ng malakas na uri ng chemical. Napasigaw siya sa sakit pero kasunod niyon ay isang palo sa kaniyang ulo para mawalan siya ng ulirat.
PASILIP-SILIP si Marriame mula sa kaniyang pinagtataguan sa dalawang tao na kanina pa niya pinagmamatyagan sa may veranda. Ang saya-saya nang mga ito samantalang siya, hihimatayin na yata sa inis.'Nasaan ba ang senyor? Bakit 'di ako na inform na may Barney pala sa buhay ni Lucas? 'Kala ko ba Ffion 'yong pangalan ng babae na gustong-gusto niya? Hindi naman nakasulat sa death note nang matandang 'yon ang pangalan ng babaeng 'to! Magwawala na ba ako? Charrut lang, 'di bagay sa kagandahan ko ano. Kailan ba kasi mapapansin ng damuhong 'yon ang pagmamahal ko? Aba naman! Kung kailan okay na sana, saka naman dumating ang Barney na 'to!'"Ang ganda-ganda na pala rito, ano? I last came here when I was a senior in high school, and I must say, I miss the rural life very much."You missed this place since you were away for too long in another country.""Oy hindi, ah! Simply put, my life and my Dad's business kept me quite occupied. I've tried to visit here a number of times, but each time I've ha
"Manong, may joke ako!""Nag-jo-joke rin pala ang mga maligno?"Naglinya ang mga kilay niya sa sinabi nito. Babanatan pa sana niya si Manong guard nang may matamaan siyang isang napakagarang sasakyan sa may gate. Bumusina ito.Kaagad na binuksan ito ni Manong at dere-deretso na sa pagpasok ang mamahalin sasakyan na sobrang kintab pa."Manong sino 'yon?""Hindi ko alam.""Luhh? Nagpapasok kayo nang hindi niyo kilala?" "Maligno nga nakapasok dito, eh. 'Yon pa kayang magandang sasakyan na 'yon? Tao naman laman no'n." Pabalang na sagot nito at nagtungo sa guard house.Napasimangot tuloy siya sa naging sagot nang payatot na guard. Kaya imbes makipag-chikahan dito, pinili niya ang bumalik sa villa. Sisilipin lang niya kung sino ang kanilang bisita. Baka putyur mader in luw niya ito. Babati rin siya, ano! Mabait kaya siya.Habol ang hininga nang maabutan niya ang sasakyan. Nakita niya rin si Lucas na papalabas ng pintuan, at kakawayan pa sana niya ito nang biglang bumukas ang sasakyan.Nahi
Dahil sa tips na iyon, binigay niya ang best smile niya. Sus, ang bilis-bilis lang nang pinapagawa ng senyor! Pwede na nga siyang gawin endorser ng family sardines sa ganda ng kaniyang ngiti— teka, bakit family sardines nga pala? Hindi siya isda. Kolget pala dapat.Sinadya pa talaga ni Marriame na doon magpunas-punas sa terrace habang nakangiti paharap sa binata. Hindi niya inalis ang ngiting iyon sa maganda niyang mukha. Aba! Secret Tips iyon galing sa ama ni Lucas kaya alam niyang tatalab. Saka marami-rami 'yon. Kaya kung 'di tatalab ang ngiti niya, meron pa siyang bala."The fuck, woman!" Muntikan naibato ni Lucas ang iPad nito nang mapatingin sa kaniya. "Ang creepy!" Nagmadali itong tumayo at iniwan siya sa terasa. "Parang sinaniban."Napanguso siya nang marinig ang huling sinabi ng lalaki. Hmp! Nag-effort pa siyang ngumiti ng bongga, eh!Kaya lumipat siya agad sa 'Tips #2: Eye contact.Mabilis siyang sumunod sa lalaki at tinawag ito sa may hagdanan. "Senyorito! Senyorito, saglit
"KUMUSTA ang pagsama mo hija sa anak ko?" Napangisi si Marriame nang salubungin siya nang gano'n tanong ng senyor kinabukasan nung nakabalik na sila ni Lucas.Deretso lang si Lucas sa silid nito habang siya ay tinawag naman ng senyor sa may terrace para kausapin. 'Naks naman! Muntikan ko na nga gapangin kagabi, buti nakapagpigil pa ako!' Gusto niyang sabihin ang mga salitang 'yon pero 'di niya ginawa, ano! Baka marinig siya ni Lucas, magalit pa 'yon."Okay na okay, senyor! Do'n kami natulog sa 'min dahil naabutan kami ng ulan—""At tapos?" Biglang kumislap-kislap ang mga mata ng matanda. Binaba nito ang iniinom na kape. "Magkakaapo na ba ako ngayon taon?""Senyor nemen! Enebe keye!" Napahagikhik siya. Bigla tuloy siyang kinilig. Ang lakas tuloy nang halakhak ng matanda. "Biro lang, hindi gano'n ang anak ko."Kaagad nawala ang kilig na naramdaman niya. "Kaya nga po, eh. Tingin niya sa 'kin isang mangkukulam. Kuhh, kung mangkukulam ako, uunahin ko na agad kayo.""Ano kamo?""Hehe. W
Kung ang buong akala ni Marriame ay pasasakayin lang siya nito, nagkamali siya. Dahil sinamahan siya ni Lucas hanggang sa makarating sa bahay-kubo nila.Wala tuloy mapapaglagyan ang kilig niya habang bitbit ni Lucas ang anim na kilong bigas na binili niya. Siya naman ay 'yong mga pang-ulam at pasalubong. Para tuloy silang mag-asawa na pauwi pa lang sa bukiran."Ungaaaaa!""Baweeeeengggg!"Napatili tuloy siya nang wala sa oras nang makita si Baweng na nasa labas ng bahay. Maarte itong nakatingin sa kaniya. Mukhang nagtatanong kung bakit kasa-kasama niya ang gwapong si Lucas. "Buhay pa ba sina Lolo, Baweng?" May pag-alalang tanong niya. Mas binilisan niya lalo ang paglalakad. "Oy senyorito, mauna na akong pumasok. Diyan ka muna sa labas, kausapin mo si Baweng. Mabait 'yan, kaso bakla nga lang." Nagmadali siyang pumasok sa loob at kaagad na hinanap ang dalawang matanda. Pero nalibot niya na yata ang maliit na bahay-kubo nila, 'di niya pa rin nakikita ang dalawa. Mas lalo tuloy siyang k
KUNG hindi lang siguro sanay si Marriame maglakad, baka kanina pa nangisay ang mga binti niya. Ang bilis ba naman ng hakbang ni Lucas, panay habol siya rito. Kulang na lang tumakbo siya habang nakasunod.Feel na feel din niya ang kaniyang kagandahan lalo na at lahat napapalingon sa kagwapuhan ng binata. Kahit matatanda, napapa-sign of the cross!"Senyorito! Jusko naman. Baka naman dahan-dahan sa paglalakad. Isang hakbang niyo, tatlo sa 'kin! Mawawalan ako ng pekpek sa inyo, eh." Mahabang lintanya niya pero parang walang narinig ang binata. Dedma ang kaniyang sinabi.Hindi niya rin ma-gets kung ano ba talaga ang sadya nito sa bayan. Pagkain ba o ano? Kung pagkain, sarili niya na ang pinakamasarap sa lahat! Aba, mag-iinarte pa ba ito dapat? Pre teyst pa nga siya."Hay salamat!" Sa wakas, huminto rin si Lucas sa isang tindahan.Hindi niya na tiningnan ang binili nito, panay punas na lang siya ng pawis niya. Ngayon pa lang, pakiramdam niya ay hapung-hapo na siya sa kakasunod. Ano pa kaya
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments