บททั้งหมดของ Defining Love : บทที่ 41 - บทที่ 50

We board a private plane.Ansel told me that it was his friend's plane and a business partner. I can see now very clear what it really mean to have a friend."So ? Ms.Aldridge so far ,tingin mo ba magandang companion nga itong lalaking ito?"nakangisi ang kumikinang na kulay gray na mata ng lalaking ito.He's clearly enjoying his own created show and Ansel is just trying to counterattack him kaya naman magbuhat noong makaalis kami just 30 minutes ago nakikinig lang ako sa mga pinagsasabi nila. . and although I think I don't need it I just listened."Kailangan ba talagang kasama ka tuwing mahihiram ang private plane mo?Hindi mo ba alam na baka kailangan nga namin ng Private moments kaya namin hiniram ito?"nilingon ko si Ansel na kanina pa sarcastic kay Dana Sylvios.We both actually look at him when he said that ,ako na naguluhan sa sinabi niya habang si Dana ay nakangisi nanaman."What do you mean private moments?"Private moments?Na ano naman?"Private Moments"nilingon ako ng katapat kon

I wonder who's that Monique?Is she some client?At kanina pa umalis?That must be important then.Bumuntong hininga ako.That is i guess ,very special.They have gone to place that is very important pero iyon bang pupuntahan nila ang espesyal kaya sila nagtatagal?"Azazel?"hinila ako ni Tita Letty papasok sa kotse .I snapped out of myself.Ano bang sinasabi mo Azazel!Hindi ko man lang namalayan na nasa labas na pala kami at makapaglakad na ng malayo.I look back to see how far i have walked.Malayo ang entrance pero hindi ko man naisip na wala na nga ako sa loob.Tuluyan kaming pumasok sa loob ng kotse.Tinatamad na akong lingunin pa ang building ni Ansel na kamakailan lang ay nag-eenjoy akong tignan kung gaano iyon kaganda.Pagkatapos kong magkabit ng seat belt ko at i-check ang kay Tita Letty ,tinanong ko na siya kung saan na lang siya ihahatid."You can drop in their Mansion"tipid akong ngumiti kahit na parang masakit ang pagkakapilas no'n sa pisngi ko.I told the driver what Aunt Letty told

Hindi kaagad lumabas ng room ko si Ansel ,i know because i can't fall asleep as he stared at me.Maybe he knew that i was faking it kaya naman sinubukan ko na lang na talikuran siya.Namalayan ko pa'rin ang pag-alis niya ng kwarto ko ,that was already five in the morning.May apat na oras naman ang tulog ko dahil ayoko namang tulugan ang una kong klase.For sure,i will need a lot of energy dahil nakikinita ko na ang pagtatanong ng marami ni Ada o ni Krystal.Bumaba ako ng 7:30 para mag-umagahan ,nadatnan ko doon si Kuya at Papa.My father straed at my face and run his eyes on my whole body like searching fir something.Kuya Dalton smile and nodded at me."Let's eat Azazel"i dress at my best today.i think i succeed looking at my best dahil hindi na gaanong nagtagl ang tingin niyang naghahanap.I'm glad though.My father will not be worried ngayong mukha akong okay.I don't want him to think overly like what i did,ngayong palagi siyang busy sa trabaho niya.My brother was the one who drive me t

"Mas maganda dito na ilagay 'yan Caza"kinuha ni Ada ang vase na may mga pekeng bulaklak.Nawala 'yon sa kamay ko ng hindi ko namamalayan .Nang nilingon ko ang dalawa mula sa shelf sa office kung saan pinili talaga naming makialam sa pag-aayos.Krystal is absolutely nailing it dahil halos siya na lang ang nagsu-suggest at ito namang si Ada ay gumagawa lang pero kumokonsulta parin sa kanya.Huminga ako ng malalim at umiling-iling na lang.Ano bang nangyayari sa'kin?"Caza!"binato ako ng unan ni Ada na nakaupo na sa couch ulit.Nilingon ko ang naging pwesto ko sa nakalipas na—hindi ko alam kung gaano nga pala ako katagal na nakatayo sa table ni Ansel at paulit-ulit na inaayos ang mga gamit doon na kakaunti lang naman.His papers that i completely and neatly done,some pen holder ,iyong maliit na organizer,calendar,tingin ko nga hindi naman na talaga kailangan pang ayusin 'yon i already knew from the beginning that there's no need to arrange dahil hindi naman 'yon nagagalaw.I bit my lips when i

Sa huli ay ang mga bagong bili niya lang na damit ang pinili kong iuwi.Actually , 'yon lang naman ang pwede dahil umayaw na ako sa ilan.Ansel seems like upset about it.Well,he has a licensed to do that pero mayro'n din naman akong licensed para mag-no and it was definite.Aanhin ko naman ang pagkarami-raming bag?I wave at him once i'm inside the car.Ngumiti siya at tumango habang tinitignan ang pag-alis namin.He didn't insist of going ,mag-aalas kwatro pa lang ng hapon at dumeretso kami dito sa building niya dahil nandito nga ang guard na siyang inatasan para sa'kin."Pasensiya na po Kuya,sinabi ko pong hanggang tanghali lang ako pero inabot na po ayo ng hapon dito"inayos ko ang mga bag bago nilingon ang guard na minamaneho na ang kotse sa kalsada."Okay lang naman po 'yon Ma'am"ngumiti ako sa guard.Mabuti na lang at hindi siya nagalit kahit na apat na oras siyang naghintay para sa'kin.Bitbit ang paperbags ay pumasok ako sa loob ng bahay.Nakita ko ang mabilis na pagpunta sa'kin ng Mayo