“Let’s go Dad, nagugutom na po ako.” agaw atensyong saad ng inosente niyang anak. Ipinagpatuloy niya naman na ang pag-aayos ng gamit ng mga anak saka sila kumain sa isang malapit na restaurant.Matapos niyang ihatid ang anak ay bumalik na rin siya ng kompanya. Kauupo pa lamang niya ng swivel chair niya nang may biglang pumasok sa office niya. Nagtataka niya namang tiningnan ang CEO ng Uy Group na si Jude.“What are you doing here?” seryosong tanong ni Blaze, bakas naman sa pagmumukha ni Jude ang galit na nararamdaman niya.“Ganiyan ka na ba talaga kadesperado? Kahit mga kliyente namin ay inaagaw mo? ganiyan ka karumi maglaro Blaze!! Hindi namin kayo pinapakialamanan, nirerespeto namin ang bawat desisyon ng mga kliyente pero bakit pati mga kliyenteng nakapirma na ng kontrata sa amin ay inaagaw mo?!!” mas lalong nagsalubong ang mga kilay ni Blaze dahil hindi niya maintindihan ang sinasabi ni Jude.“Ano bang sinasabi mo? Wala kaming inaagaw na kliyente sa kompanya niyo.”“Wala?” galit na

“Magdadahilan ka pa? hindi ko kakainin ang pagkain ko kung alam kong may hipon yun—“ napahinto naman siya sa pagsasalita niya ng parang may marealized siya. “Ano bang pakialam mo kung kakain ako ng hipon? What do you know?” “Una, hindi mo talaga makikita ang hipon sa pagkain mo dahil parang giniling siya. Pangalawa, narinig ko lang sa secretary mo na hindi ka kumakain ng hipon. Yun lang yun, kung ayaw mong maniwala sa akin na may hipon nga ang pagkain natin pwede mong tanungin sa waiter. Hindi ko binabastos ang pagkain at hindi ko gagawin sayo yun kung trip ko lang.” wika ko, idinahilan ko na lamang na narinig ko kay Aaron na ayaw niya ng hipon kahit na ilang taon ko ng alam ang tungkol sa bagay na yan. Muntik ka na ring mamatay dahil sa hipon, gusto lang kitang pahirapan pero hindi ako criminal para pumatay. Kunot noo siyang nakatingin sa akin at para pa akong pinag-aaralan. Ipinagpatuloy ko na lang ang pagkain ko, bahala ka, isipin mo kung anong gusto mong isipin. Bumalik siya sa

“Sana ikaw na lang nasugatan no tapos ako naman ang magsasabi niyan sayo. Napuyat ako ng dahil sayo, hindi ako nakatulog ng maayos at hanggang ngayon ramdam ko ang hilo sa ulo ko. Nakarinig ka ba ng reklamo sakin?”“Hindi ko naman sinabi sayong alagaan mo ako. I never asked your help.”“Ibang klase ka rin talaga eh no? Imbis na pasasalamat ang marinig ko mula sayo, pagmamayabang mo pa ang maririnig ko. Huwag kang mag-alala kapag nawala na ang konsensya ko kahit mamatay ka pa sa harapan ko wala akong pakialam.”Hindi naman na sila nag-usap na dalawa nang dumating na si Paul dala-dala ang medical kit.“Ako na,” ani ni Beatrice ng akma sanang gagamutin ni Paul ang sugat niya. Hindi naman yun masyadong malaki at malalim, sadyang malakas lang talaga tumagas ang dugo niya kapag nasusugatan siya na aakalain mong malaki o malalim ang sugat niya.Matapos niyang malagyan ng band aid ang sugat niya ay tumayo na rin siya.“Thanks,” baling niya kay Paul.“Siya nga pala, Mrs. Marissa gave me this a

“Pwede ba, hindi kita kailangan ngayon. Kung hinahanap ko man ang asawa mo ngayon, yun ay dahil may dahilan ako! Linisan mo yang utak mo dahil masyado ng marumi mag-isip! Wala akong ginagawa sayo Camilla so will you please give me a peace?! Kausapin mo ang asawa mo. Sinabi ko na sayong itali mo na lang mas mabuti.” Ang galit na nararamdaman niya ay mas lalong ginatungan ni Camilla. “Kahit itali ko pa siya kung nag-eexist pa rin ang katulad mo wala ring silbi! Ang landi landi mo, tuwang tuwa ka pa na ikaw ang napagkamalang asawa ni Blaze? trabaho ba talaga ang ipinunta niyong dalawa sa Boracay o bakasyon?! May oras pa kayong dumalo sa mga party? Ang galing, nakipagsuntukan pa talaga ang asawa ko para lang sayo!” nahilot ni Beatrice ang sintido niya, wala na lang ibang prinoblema si Camilla kundi kung ano ang ginagawa nila ni Blaze. May panahon pa siya para alamin kung anong nangyayari sa kanilang dalawa. Hindi siya makapaniwalang punong puno ng pagdududa si Camilla. Ayos na rin yun p

“I hope too and don’t call me Mrs. Del Valle or Ma’am, just call me Tita, Tita Chin.” “Thank you Tita, take care.” bumeso naman na muna siya sakin bago siya sumakay ng kotse niya. Pumasok na rin ako ng kompanya, nasobrahan nga kami sa kwentuhan naming dalawa dahil alas dos ako lumabas ng office ko pero alas tres na ngayon. Napadaing na lang ako ng may biglang humila ng buhok ko saka ako idinala sa gilid. Mariin kong naipikit ang mga mata ko ng makita kong si Camilla nanaman. Wala na lang ba siyang gagawin sakin kundi ang hilain ang mga buhok ko kung kailan niya gusto? Ayos ah.“Ano nanaman bang problema mo? sawang sawa na ako sa mga ginagawa mo Camilla. Now, what?” inis kong saad, hilaw naman siyang tumawa sakin. Akala mo nababaliw. “Maang-maangan nanaman girl? Akala mo hindi ko kayo nakita ni Mommy Chin, kitang kita ng mga mata ko kung paano ka makipagtawanan sa kaniya. Ano? Aakitin mo siya para magustuhan ka niya para sa anak niya, ha?! Ibang klase rin ang mga galawan mo no? Hang