Kabanata 15.1

BEATRICE POV

Kagat kagat ko pa rin ang dulo ng ball pen ko dahil hindi ko pa rin makalimutan ang nangyari sa kaniya. Ilang taon na simula ng mawala ang panic disorder niya dahil nakakaya niya namang ihandle lahat ng nangyayari sa kaniya. Noong nagsasama kaming dalawa ay hindi naman na nangyari sa kaniya yun, ang mahirapang huminga.

Bakit ko pa nga ba siya iniisip? tssss. Ano pa bang pakialam ko kung bumalik o hindi ang panic disorder niya. Hinarap ko na lang uli ang tambak na mga papeles sa harapan ko. Bwisit talaga siya eh, ako lang naman ang tinatambakan niya ng gawain tapos yung mga kasama ko parang hayahay ang buhay, walang stress at problema.

Tiningnan ko ang bandang sofa kung nandun pa ba si Sabrina pero wala na pala siya kaya ako na lang ang lalabas at kukuha ng kape ko. Dapat pala nagtatambak na lang ako ng kape dito, may dispenser naman na rin dito. Nanguha ako ng pera sa wallet ko para sa labas na lang bumili ng ice coffee. Nakakaantok talaga yung mga pinapagawa niya sakin