“I WILL be gone for a week,” wika ni Andrew kay Isabella isang umaga, habang nagbibihis at nakaharap sa salamin. “Saan ka naman pupunta? Wala ka namang naka-schedule na mga meeting for today.” Anito, habang nakasandal sa at naka-upo sa kama. Agad namang napatingin si Andrew kay Isabella at lumapit rito, “Kailan ka pa nagkaroon ng paki-alam sa mga pupntahan ko, dati naman kapag aalis ako hindi ka nagtatanong at hinahayaan lang ako, wala tayong paki-alam sa isa’t isa. Bakit ngayon ay nagtatanong?” nagtatakang tanong ni Andrew sa kaniyang asawa. Bahagyang umiling lang si Isabella saka muling nahiga sa kama, “fine, nagtatanong lang naman ako, kung ayaw mo e, ‘di huwag,” anito, saka nagtalukbong nang kumot sa ulo. Namaywang at tumingin si Andrew sa asawa, kaya naman lumapit at naupo siya sa tabi nito at tinanggal niya ang kumot sa mukha nito. “Look, sorry kung minasama ko ang ginawa mong pagtatanong, hindi mo naman maaalis sa akin na magtaka dahil hindi mo naman gawain iyon. Madala

“KUMUSTA sila?”“Sinundan namin sila ayon sa utos mo, wala naman pong kakaiba, ayon sa driver nila, may importante daw na pina-usapan si Ma’am at Yung Calvin Del Fierro. Hindi naman po sila nagtagal after lunch naka-uwi na sila.” Saad ng isang lalaki.“Wala bang kakaiba sa pinuntahan nila.”“As of my observation, wala naman po akong nakitang kakaiba, nag-uusap lang sila.” Muling pahayag nito.“That’s good. Sige na, makaka-alis ka na, kug may makikita kayong kakaiba, sabihan niyo ako kaagad.” Utos nito, naglakad na palabas ng kuwarto ang lalaki matapos mag-report kay Andrew. “Hindi ko alam kung may itinatago ka sa akin, Isabela. And I will gonna find it out what it is.”aniya sa seryosong mukha.“I love you,” wika niya. Matapos niyang humalik sa labi ni Isabella tinapos na niya ang pagbibihis at agad na lumabas ng silid, ngunit may nakalimutan siya kaya naman bumalik sa silid. Ngunit sa hindi inaasahan narinig niya ang asawa na may kausap. Kaya naman idinikit niya ang kaniyang tainga sa

“KUMUSTA naman ang pag-aaral mo, Reece? Ginagawa mo ba ang lahat nang sinabi ko sa iyo? Itinigil mo na ba ang pagguhit nang mga kung anu-ano? Tandaan mo na hindi bagay sa iyo ang ganoong mga bagay, ituon mo ang sarili mo sa pagiging Architech, pangarap ko na makapagtapos ka sa ganoong kurso.” Seryosong wika ni Andrew sa binatilyo. Tumango lang si Reece habang ipinagpapatuloy ang pagkain.Matapos ang kanilang family date, nagbalik na sila sa kanilang bahay. Hindi sila nagkikibuan hanggang sa makapasok sila sa kanilang mga silid,Nais magwala ni Reece dahil sa galit sa kaniya ama. “Hindi ko talaga maatim na kasama ko ang demonyong iyon, napakasama niya!” gigil na gigil siya rito, dahil alam niya na sinaktan na naman nito ang kaniyang ina. Kanina habang kumakain sila ay nakita niya na may pasa ito sa braso, napansin naman nang kaniyang ina na nakatingin siya rito kaya naman pilit nitong tinakpan ang pasa sa braso. Wala siyang magawa, nais niyang lumayas ngunit hindi naman niya kayang i

DINALA muna ni Calvin si Reece sa kanilang bahay, upang makapagpahinga. Nilaanan na niya ito nang silid upang sa tuwing pupunta ito roon ay may silid ito na mapagpapahingahan. Tuwang tuwa naman si Reece nang makita ang loob dahil kumpleto na ito sa kagamitan. “Salamat po, Tito.” Pasasalamat nito, habang nakayakap kay Calvin. “Sige na, magpahinga ka na muna. Mamaya ka na umuwi. Tatawagan ko ang mommy mo para alam niya na narito ka.”wika ni Calvin. tumango naman si Reece at saka pumasok nang silid. Pagkasara ni Reece ng pinto, kinuha ni Calvin ang kaniyang cellphone at tinawagan si Isabella. Mabilis naman itong sumagot. “Hello,” anito.“Isabella, narito si Reece sa mansyon, mamaya ko na siya papauwiin. Nagkasagutan sila ni Andrew mabuti na lamang at naroon ako. Huwag mong sasabihin kay Andrew na alam mo na ang nangyari.” Bilin nito sa dating kasintahan.Tila lumuwag ang paghinga ni Isabella nang marinig na nasa piling ni Calvin ang kaniyang anak. “Mabuti naman, ikaw na muna ang

“EVERTHINGS ready, Sir.” Wika nang isang lalaki kay Calvin.“Maraming salamat sa lahat.” Pasasalamat nito, matapos makipag-kamay rito. “hindi ito maisasakatuparan kung wala ang tulong mo.”“Ako po ang dapat na magpasalamat, Sir Calvin. naging maayos ang buhay nang pamilya ko dahil sa tulong mo. Maraming salamat po.” Anito, “Ang mabuti pa umalis na po tayo, sigurado na naghihintay na sila.” Tumango lang si Calvin at saka sila sumakay nang sasakyan. Hindi nagtagal nakarating sila sa isang sikat na restaurant kung saan doon magaganap ang importanteng meeting ni Calvin.“Dito muna po kayo, sir. Ako muna po ang kakausap sa kaniya.” anito nang makapasok sila sa VIP room. Tumango lang si Calvin at naupo.Lumabas ito nang VIP room at pumasok sa kabilang silid kung saan may taong naghihintay sa kaniya. Pagpasok nito, agad na tumayo ang lalaki upang salubungin ito.“Good morning, Mr. Sanchez.” Bati nito.“And to you, too. Mr. Dela Cruz. Pag-usapan na natin ang tungkol sa negosyo.” Anito. Nan