"'MA," tawag ni Monica sa Ina nang makauwi siya mula sa trabaho. Hinubad niya ang sapatos at inilagay sa gilid ng pinto, saka pumasok ng bahay. Luminga siya at hindi niya nakita roon ang anak."Parang ang aga mo, 'Nak?" Lumingon siya sa Ina na kalalabas lang ng kusina dahil nagluluto ito ng merienda. "Tamang-tama nagluluto ako ng Turon, 'di ba paborito mo 'to?" nakangiting sabi nito sa kaniya.Ngumiti siya kahit saglit lang iyon. "Thank you, 'Ma, pahinga lang muna ako," paalam niya. Nang akmang hahakbang na siya, naalala niya ang anak. "Si Princess po pala, 'Ma?"Nagtaka si Monica nang umiwas nang tingin ang kaniyang Ina at hindi agad nakasagot. Napakamot pa ito sa noo na tila ba hindi masabi ang dapat sabihin. "S-si Princess? Na-nasa park siya kasama ang Papa mo," anito na iwas sa kaniya."Nasa park po? Si Papa lang po ba ang kasama?" patuloy na usisa niya dahil kabisado niya ito, alam niya ang reaction ng Ina kapag may tinatago nito.Hindi ito mapakali. "Ano kasi...kasi, kasama nila

DAHIL SA naging pag-uusap ni Monica at Jericho, halos hindi siya nakatulog nang nagdaang gabi habang pinagmamasdan ang anak. Hindi niya alam ang dapat niyang gawin sa nararamdamang kaguluhan ng utak. Nalulungkot siya para kay Princess pero hindi niya kayang ibigay ang hinahanap nitong kalinga ng isang ama, dahil hindi niya alam na kapag sinabi ba niya ang tungkol kay Princess sa lalaking iyon, tatanggapin ba sila nito at magiging ama sa anak niya? Hindi siya sigurado at natatakot siyang magdala iyon ng kalungkutan sa anak niya."Kanina ka pang tulala, Monic, may nangyari ba?" usisa ni Crystal sa kaniya habang kumakain sila sa isang restaurant, malapit sa kompanya ng pamilya nito. Katatapos lang ng meeting nila para sa plano sa darating na event. Nagtataka man, pero pinagpasalamat niyang wala si Zymon dahil dadagdag lang ito sa magulo niyang isip.Bumuntong-hininga siya habang nilalaro ang pasta sa pinggan niya. Malungkot na nag-angat siya ng tingin sa kaibigan. "Crystal, hindi ko na a

"CRYSTAL?" gulat na sabi ni Monica nang bumungad sa kaniya ang kaibigan habang nakangiti na animo'y may magandang nangyari. Kumikislap pa ang mga mata nito. "Why you're here?" Pumasok na si Crystal sa loob ng bahay nila at iginiya niya ito sa sofa sa sala. "You know what, I'm happy right now, Monica because he's coming back today," excited na anunsiyo nito na ang tinutukoy ay ang nobyo na nagpunta sa ibang bansa para sa business ng pamilya roon. Matagal na sana niyang gustong makilala ang nobyo nito pero wala siyang chance dahil wala nga ito bansa nang pumunta siya sa Manila. "And I'm here to ask you to go with me, susunduin ko siya sa airport later."Kumunot ang noo niya at kapagkuwa'y umirap sa kaibigan. "Kaya ba nandito ka para lang ayain akong samahan ka at panoorin kayong maglandian sa harap ko? Hindi ba pwede ikaw na lang para naman masolo mo si Vincent," reklamo niya at umiling pa. "Because I want you to know him, Monic, saka para na rin mainggit ka at maghanap ng lalaking ma

KANINA PANG walang imik si Monica at Zymon habang lulan sila ng sasakyan nito para ihatid siya pauwi matapos nilang kumain kasama si Crystal at Vincent. Kapwa walang gustong magsalita sa kanila dahil sa nangyari kanina at nakakabinging katahimikan ang bumalot sa kanila. Nakahalukipkip lang siya habang nakasandal at pinagmamasdan ang dinadaanan nila. Nakapokus naman si Zymon sa pagmamaneho ng sasakyan. Ilang minuto pa at huminto ang sasakyan ni Zymon sa tapat ng bahay niya. Agad siyang bumaba roon na walang imik at hindi man lang tiningnan ang binata."Monica." Napahinto siya nang malapit na siya sa pinto ng bahay nang marinig ang boses nito. Hindi agad siya umimik at lumingon dahil hinihintay niya ang sasabihin pa nito. "I want to say sorry for acting like a brat and immature kanina sa harap nila Vince at Crystal."Hindi agad nag-sink in sa utak niya ang mga sinabi nito dahil hindi niya inasahang maririnig iyon mula sa binata. Dahan-dahan siyang humarap. "Bakit ka humihingi ng sorry?

PANAKA-NAKANG tumitingin si Monica kay Zymon at sa nobya nito na tila linta kung makakapit sa binata. Hindi niya maintindihan pero naiinis siya dahil nadi-distract siya sa dalawang ito. Hindi siya makapag-isip ng maayos."Pwede tayong mag-hire ng staff na tutulong sa atin if hindi available ang staff ni Monica," suhestiyon ni Zymon. Tiningnan pa siya nito at si Crystal.Tumango-tango ang kaibigan niya. "Yeah! And besides, we don't have a choice but to hire kasi nga wala tayong staff na available. I'm not creative nor into this kind of stuff pero I'm willing to help. Hindi naman kaya ni Monica na gawin lahat 'to dahil malaki ang place that's why she need more staff," pagsang-ayon ni Crystal."Maybe we need ten to fifteen staff para tumulong sa atin," sabat niya dahil kanina pa siyang tahimik at nakikinig lang. Naiilang siya na kaharap si Zymon at ang nobya nito."Wait! You guys need staff that are into catering services and know how to decorate and organize the event, right? May kilala