Unveiling Mr. CEO's Daughter

HALOS maubos na ang luha sa mga mata ni Monica Prado sa walang tigil na pagbuhos ng luha sa mga mata niya na animo'y ulan na ayaw magpaawat. Hanggang ngayon hindi pa rin napa-process ng utak niya ang nangyari sa pinapangarap niyang kasal.

Ilang taong hinintay ni Monica ang kasal na iyon, na pinaghandaan niya ng mahabang panahon dahil akala niya'y si Jericho na ang lalaking makakasama niya habang buhay. Naniniwala kasi si Monica na ang pagpapakasal ay once in a lifetime moment sa buhay ng tao at gusto niyang paghandaan iyon.

Walang mapagsidlan ang sayang naramdaman ni Monica sa bawat araw na palapit na ang pinakahihintay niyang araw ng kaniyang buhay, ang kasal nila ng lalaking mahal na mahal niya at handa niyang paglaanan ng kaniyang buhay. Si Jericho Mendel, ang 7 years na niyang boyfriend.

Nakaayos na ang lahat at ang hinihintay na lang ay ang tamang araw ng kasal. At nang dumating iyon, pakiramdam ni Monica siya na ang pinakamasayang babae sa buong mundo. Sino nga ba naman ang hindi magiging masaya kung ikakasal ka sa lalaking pinakamamahal mo at mahal ka rin.

Halos perpekto ang lahat sa relasyon ni Monica at Jericho, dahil iyon sa pareho silang mapag-unawa at marunong magpakumbaba sa isa't isa kaya naman sigurado na talaga si Monica sa lalaking pakakasalan niya.

Pero sa araw ng kasal, nagimbal siya at ang lahat ng tao sa simbahan nang hindi dumating ang lalaking higit na kailangan sa seremonyang iyon. Lahat ng excitement at ligayang nararamdaman noon ni Monica, napalitang ng takot at sakit. Naghintay siya na dumating si Jericho sa simbahan, kahit umalis na ang lahat ng bisita at tanging pamilya na lang niya at ni Jericho ang natira para samahan siya.

Lahat ng pangarap na binuo niya kasama si Jericho, naglaho lahat kasabay ng pagguho ng mundo niya at pakiramdam niya'y natabunan siya niyon at ramdam niya ang sakit ng bawat pagguho ng kaniyang pangarap kasama si Jericho. Ni hindi ito nagpakita man lang sa kaniya o nag-text kung bakit hindi ito sumipot sa pangarap nilang kasal.

"Beer pa nga," maawtoridad na sabi Monica sa bartender habang hawak pa niya ang bote niyon na walang laman. "Opps! Wait, give me some strong drinks, 'yong kayang alisin lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon," puno ng hugot niyang dagdag habang ang katawan niya ay tila sumasaway na dahil sa kalasingan.

"Pero Ma'am, lasing na po—"

"S-sinong lasing, huh? Si-sinabi mo bang lasing ako, huh? I just need drinks, kaya ko pa naman, kaya ko pang maghintay sa kaniya." Halos magbuhol-buhol na ang mga letrang lumalabas sa bibig ni Monica dahil sa tindi ng tamang ng alak.

Kailan pa ba siya sa bar na ito? Sa pagkakaalam ni Monica, pasado alas-sais pa lang ay naroon na siya at umiinom at ngayon pasado alas-onse na ng gabi pero nandoon pa rin siya at nag-iinom, umaasang makakalimot siya sa masakit na nangyari.

"K-ka-kaya ko pang uminom, bigyan mo pa ako ng alak," sabi uli ni Monica habang ang bartender na kaharap niya ay nag-aalangan na pagbigyan siya dahil alam nitong lasing na siya.

"Ma'am, we just only have beer here," pagsisinungalin ng bartender para hindi siya nito bigyan ng matapang na alak na lalong ikalalasing niya.

"Beer? A-ayaw ko ng b-beer, I-I want a strong drinks," pagpipilit ni Monica.

"Are you sure you want a strong drinks?"

Naniningkit na napaangat si Monica ng tingin sa lalaking nagsalita. Nakaupo ito sa harap niya habang may hawak din na bote ng beer. Pilit niyang inaaninag ang lalaki pero dahil sa kalasingan, halos hindi na niya ito mamukhaan.

"S-sino ka ba? I-ikaw ba 'yong walang hiyang lalaki at duwag?" tanong niya habang itinuturo ng daliri niya ang lalaki. "B-bakit nagbago na ba uli ang isip mo? Gusto mo na bang ituloy ang kasal natin?" dagdag pa niya na sinundan ni Monica ng ngiti.

Naningkit ang mata ng lalaking nagtataka sa pinagsasasabi niya. Uminom ito sa hawak na bote at umiling dahil sa sinabi niya. 

"Miss, mukhang nagkakamali ka, I'm not the guy you're referring to," prenteng wika ng lalaki.

"Aysus! Pare-pareho lang naman kayong mga lalaki, eh. You're all cheaters. Pagkatapos niyong magsawa sa babae, iiwan niyo," puno ng hinanakit na sambit ni Monica na tinuturo pa rin ang lalaki.

Tumayo siya sa pagkakaupo ngunit parang umikot ang paligid niya at hindi niya alam kung saan siya pupunta. Naramdaman na lang ni Monica ang brasong pumulupot sa baywang niya. Naningkit ang kaniyang mga mata habang inaaninag niya ang lalaking nasa harap niya na humawak sa kaniya.

"Ikaw? Bakit bigla mo na lang akong iniwan, huh?" Tinuro-turo pa ni Monica ang ilong ng lalaki.

Naramdaman niyang itinayo siya ng lalaking sumalo sa kaniya nang muntik na siyang matumba dahil sa kalasingan.

"You have a lot of rant, huh. Bakit lalaki lang ba ang nagloloku? Girls can cheat too. Girls can hurt a man too. Hindi lang kami. Kung may galit ka sa lalaki, don't generalized, we're all different," pagtatanggol nito sa sarili.

Iginiya si Monica ng lalaki sa upuan. Pakiramdam niya patuloy na umiikot ang paligid niya dahil sa pagkahilo dulot ng maraming alak na nainom niya. Habang ang lalaki sa harap niya, medyo tinatamaan na rin ng alak na iniinom nito.

"Manloloku kayo!" sigaw ni Monica na hindi alintana ang iba pang mga tao sa lugar na napatingin sa kaniya.

Napailing na lang ang lalaki sa harap niya at napakamot sa noo. Iniisip nito kung bakit ganoon na lang ang galit niya sa lalaki.

"Beer." Inilahad pa ni Monica ang kamay niya sa bartender para humingi ng beer. Gusto pa niyang uminom hanggang sa tuluyan siyang malasing at makalimutan ang sakit.

Tinanguan ng lalaki ang bartender para sabihing pagbigyan siya dahil alam nitong hind siya titigil kakahingi niyon.

Nang makuha ni Monica ang hinihingi, agad niya itong tinungga ng walang hinto hanggang sa maubos ang laman niyon. Habang napapatunganga na lang ang lalaki sa ginawa niya at ang bartender na kanina pang nakakakita sa paglalasing niya.

"Wala ka bang kasama?"

Nag-angat si Monica ng tingin sa lalaki. Halatang-halata sa mukha niya ang pagkalasing dahil sa namumungay niyang mga mata at ang namumula niyang mukha na naging epekto na sa tuwing nalalasing siya.

Puminta ang ngiti sa mga labi ni Monica at tumayo muli, nararamdaman niyang natumba siya pero sa gawi iyong ng lalaki. Napasandal siya sa dibdib nito habang itinuturo niya ang pisngi ng lalaki. "Ang cute mo naman," wika niya habang nakatingin sa mukha nito at ngumiti.

Naiilang man ito sa ginagawa niya, pilit siya nitong itinayo. "Hindi mo na kaya," anito. "I'll call a taxi for you, saan ba ang adress mo?"

Umiling si Monica. "Hindi ko alam ang bahay ko," natatawang sabi niya. Napakunot ang noo ng lalaki nang pisilin niya ang pisngi nito. "Ang cute cute mo talaga!" sabi pa niya.

"May kasama ba siya no'ng dumating dito?" baling ng lalaki sa bartender.

Umiling ang bartender. "Mag-isa lang siyang pumunta dito, Sir kanina pa nga siya rito, eh," sagot nito.

"Can I go with you?"

Hindi rin maintindihan ng lalaki kung bakit nito nilapitan si Monica at mukhang magkakaroon pa ito ng problema kung paano nito matutulungan ang dalaga. Isa pa, nararamdaman na rin nito ang tama ng alak at ang epekto nito sa binata.

Hindi na makausap ng matino si Monica dahil sa kalasingan niya. Kung ano-ano na nga ang ginagawa niya sa mukhang ng lalaking nakahawak sa kaniya.

"Sir, kayo na pong bahala sa kaniya, mukhang kilala niyo naman siya, eh," bilin ng bartender sa lalaki.

"Umuwi na tayo," ani Monica sa lalaki. Hindi niya alam ang kaniyang ginagawa dahil sa labis niyang kalasingan. Ni hindi nga niya kilala ang lalaking inaaya niyang umuwi.

Hindi na alam ni Monica ang sumunod na nangyari. Nararamdaman lang niyang inaalalayan siya ng isang lalaki hanggang makasakay sila sa taxi.

"You don't have any bags and phone para sana malaman ko kung saan ka nakatira," narinig ni Monica na sabi ng lalaki habang lulan na sila ng taxi.

"Wala akong tirahan. Wala na akong uuwian," balik niya sa mahinang boses. Pikit na rin ang mga mata niya sa kalasingan.

"Ok, ganito na lang, since I don't have an idea where you're living, sa hotel kita iiwan. I'll pay for you," suhestiyon nito.

Hindi siya umimik. Mahinang ungol lang ang lumabas sa bibig niya habang nakahilig siya sa balikat ng lalaki. Ayaw niya imulat ang kaniyang mga mata dahil pakiramdam niya umiikot ang paligid.

Naramdaman ni Monica na huminto na ang taxi. Inayos ng lalaking kasama niya ang pagkakaupo niya, nauna na itong bumaba at inalalayan siya sa pagbaba ng taxi. Hindi na niya alam kung saan siya dinala nito.

Inalalayan si Monica ng lalaking hindi man lang niya kilala, patungo sa loob ng isang hotel. Tumungo ito sa receptionist at agad kumuha ng isang kwarto para sa kaniya. Nang, makuha nito ang susi, agad siya nitong idinala sa silid na nakuha nito.

Bumagsak si Monica sa malambot na kama habang nakapikit pa rin. Nang maramdaman niya ang init ng katawan niya, pilit niyang hinuhubad ang butones ng suot niyang sleeves.

"Ang init," wika niya habang tinatanggal ang butones ng suot niya.

"Hoy, what are you doing?" gulat na sabi ng lalaki. Lumapit ito sa kaniya at pinigilan siya sa kaniyang ginagawa.

"Uhh! Ano ba?" angil ni Monica. "Ang init, eh."

Pilit pinigilan ng lalaki ang kamay niya sa kaniyang ginagawa habang pumapalag siya dahil gusto talaga niyang maghubad dahil sa init na nararamdaman niya.

Naramdaman ni Monica ang pagdagan sa kaniya ng katawan ng lalaki dahil sa ginawa niyang pagpalag. Bahagya namang nagulat ang lalaki at napatingin sa kaniya.

"Ang cute mo talaga."

Mabilis ang naging galaw ni Monica, agad niyang hinalikan ang lalaking iniisip niyang si Jericho. Hindi nakagalaw ang lalaki habang sinasalakay ng labi niya ang labi nito.

Dahil nasa ibabaw niya ang lalaki, pinulupot ni Monica ang mga binti niya sa katawan nito habang sinasalakay pa rin ng mga labi niya ang labi nito. Isinakbit na rin niya ang braso niya sa leeg nito.

Lalong nag-alab ang init na nararamdaman niya na alam niyang ang lalaking ito ang makakapawi niyon.

Bumitaw siya sa pagkakahalik sa lalaki. Ngumiti siya habang hindi pa rin nakakahuma ang lalaki sa ginawa niya. "I love you, Jericho." Muli na naman niya itong hinalikan nang mas malalim sa halik na iginawad niya rito kanina.

Nang maka-recover ang lalaki sa ginawa niya, sinubukan nitong pigilan siya sa ginagawa niya pero mas hinigpitan pa ni Monica ang pagkakakapit niya sa leeg nito at ang mga binti niya sa katawan nito.

"I'm willing to give it all to you, Jericho balikan mo lang ako," tila nagmamakaawang sabi ni Monica nang maramdaman niyang tila ayaw nito ng ginagawa niya. "Pakasalan mo lang ako." Kasunod niyon, ang pagpatak ng luha niya dahil sa sakit na nararamdaman niya sa pang-iiwan nito sa kaniya.

"Hindi ako—"

Pinilit niyang pasukin ang mga labi ng lalaki sa malalim niyang paghalik. Gumapang na rin ang mga kamay niya patungo sa ibaba ng damit na suot ng lalaki. Itinaas niya iyon para hubarin.

Lalong tumulo ang luha sa mga mata niya nang maramdaman niya ang pagganti ng halik ng lalaking inaakala niyang si Jericho na nilamon na rin ng temtasyon. Mas naging malalim ang bawat halik nila sa isa't isa na para bang sabik na sabik. Hindi nila namalayang nilamon na sila ng init na nararamdaman nila.

Tuluyang hinubad ni Monica ang long sleeve na suot ng lalaki at malaya niyang hinaplos ang bawat bahagi ng katawan nito. Naramdaman niya kung gaano kalapad at kalaki ang katawan nito.

Mabilis na itinulak ni Monica ang lalaki pahiga sa kama at nang nakahiga na ito sa kaniya, pumatong siya sa ibabaw nito at sinimulang hubarin ang suot niyang damit. Kapagkuwa'y bumaling uli siya sa mukha ng gwapong lalaki at pinupog ng halik ang labi nito pababa sa leeg habang malayang naglalakbay ang kamay niya sa malaking katawan nito.

Dahil sa kapwa sila may impluwensiya ng alak, hindi nila nalabanan ang temptation na nabuo sa pagitan ng isa't isa at tuluyang bumigay sa maiinit na halik at haplos ng kanilang mga kamay.