บททั้งหมดของ Binili Ako ng CEO: บทที่ 41 - บทที่ 50

Naging tahimik ang buong buhay ko sa loob ng tatlong araw. Hindi rin ako pumasok sa skwelahan dahil ayaw ko siyang makita. Kapag kami lang ni Dave sa sala ay nakikita ko siyang napapatingin sa akin at bumubuntong hininga.Minsan naman ang inay ‘pag nakatingin sa ‘kin ay naroon ang pag-aalala at pagtataka. Nagkukulong lang ako sa kwarto ko. Naguguluhan pa rin ako sa mga nangyayari. Parang gusto ko nalang bumalik sa dati kong buhay.Nong hapon, nakita ko ang inay. Nagtitimpla siya ng kape. Lumapit ako sa kaniya at naupo sa upuan. Wala akong sinabi na kahit na ano. Basta nalang ako umupo at hiniga ang ulo sa mesa.“Namiss mo ba siya?” agad akong nag-angat ng ulo nang marinig na sinabi niya ‘yon. Wala akong makita na pagbibiro sa mukha ng inay. Seryoso ang pagkakasabi niya no’n na para bang alam niya ang mga nangyayari.“May dapat ka bang aminin sa ‘kin Lorelay?” tanong ng inay. Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko at yumuko. Nakokonsensya ako. Pakiramdam ko ay may alam ang inay. Pakiramda

Tahimik ang tatlo habang binabaybay na nila ngayon ang daan papunta sa mansion ng Shein. Isa’t kalahating oras ang byahe para makarating doon. Agad na sinama na nila si Lorelay kahit na iyon lang ang suot. Hindi rin alintana ni Lorelay ang lamig sa labas kanina at sa sasakyan dahil naka sentro ang isipan niya sa asawa niya. Hindi alam ng tatlo kung ibibigay ba nila ang jacket na suot nila kay Lorelay o hindi. But in the end, TG take off his jacket at nilagay sa balikat ni Lorelay. Ni nakalimutan na nga nito magsuot ng tsinelas. Tahimik lang ang apat. Hindi nila alam kung ano ang sasabihin nila kay Lorelay. Si Lee na nakatingin sa salamin habang nagmamaneho ay nakaramdam ng awa para dito. ‘Matagal na hinintay ni Shein ‘to Ms. Lorelay. I’m happy that you’re now reciprocating his feelings for you.’ Ani Lee sa kaniyang isipan. Pagkadating nila sa village ng Shein, agad na pinapasok ng guard ang tatlo dahil kilala sila ng mga ito. Ngunit, malayo palang ay kita na nagkakagulo sa loob. Ag

Lumipat ako ng skwelahan pagkatapos ng araw na iyon. Si Mr. Shein na ang nag-asikaso ng lahat. Kahit si Dave ay inilipat niya rin, doon sa mas mahal at pinaka tanyag na paaralan dito sa distrito namin.Bumalik ako sa bahay namin mag-asawa doon sa tuktok ng bundok sa bayan. Lagi akong nakaalalay kay kay Mr. Shein lalo na’t nagbigay ng gulo ang balitang pagpapakasal niya kay Veronica sa negosyo niya. Kung noon ay nakakasama ko siya araw-araw at gabi-gabi, siya naman ang umaalis ng bahay para pumuntang opisina ngayon. Bihira ko nalang siyang makita.LSB. One of the greatest bank in country na pinapatakbo ng asawa ko. Kamakailan ko lang din nalaman ang tungkol sa negosyo niya nang halos siya at ang mukha ni Veronica ang nakikita ko sa balita. Hindi ko pa rin nakukuha ang sagot kung bakit nagpanggap siya bilang ibang tao sa harapan ko.Ayaw ko kasing dagdagan ang problema niya lalo na’t halata sa mukha nito ang pagod kada umuuwi. Medyo nanibago ako sa ganitong set up namin.“You’re so luck

Mr. Shein pushed Lorelay down to bed na ikinagulat ng asawa niya. Her husband is like a predator na naghihintay ng pagkakataon na sakmalin siya. She's the prey in wild, the forbidden desire of Mr. Shein's lustful eyes. Bumangon si Lorelay ngunit agad siyang pinatungan ng asawa niya. He kissed her lips, punishing it for what she did. He's aggressive that makes Lorelay wet her undies. She gasped on how her husband aggressively kissed he. Gigil na gigil ito kay Lorelay na para bang isa itong bagay na minsan lang niya makuha. He slightly massage the peak of her bre*sts and and rip her clothes only leaving her undergarments. "You don't need this," agad na tinanggal ni Mr. Shein ang bra nito habang hindi pinuputol ang halik sa asawa. Basta nalang itinapon ni Mr. Shein ang saplot nito sa loob ng kwarto. Lorelay's thoughts filled with nothing and only pleasure dominated on her little mind now. The anticipation she felt when her husband's kisses going down to her thighs. "Y-You don't n

“I want you to take my position,” ‘yan ang unang bungad ng ama niya nang mag-usap sila sa sala. But mukhang hindi siniseryoso ni Mr. Shein ang ama niya. May kung ano siyang ginagawa sa batok ko kaya minsan ay nasasapak ko sa kakulitan.“Are you not listening to me?” kumunot ang noo ng ama niya. Ako ang kinakabahan na baka siya mapagalitan dahil wala talaga siyang pakialam.“Just give it to Jayden. I’m not interested in your wealth.” Sagot ni Mr. Shein at yumakap sa likuran ko habang ang baba ay ipinatong sa balikat ko. Napasunod ang tingin ng ama niya sa kamay niyang nakapulupot sa bewang ko.Siniko ko siya para bitawan ako pero mas hinigpitan lang niya ang pagkakahawak niya sa ‘kin. Napabuntong hininga nalang ako at napailing.“I can’t give him the company. Wala akong tiwala sa kaniya,”“Himala yata,” puno ng sarkasmo na ani ng asawa ko. Agad ko siyang nilingon. Masiyado talagang malaki ang galit niya sa pamilya niya.“Please consider this, Oliver. I’ll go ahead.” Tumayo na ang ama n