Kinuyom ni Lord Scion ang mga kamay nang makita ang kaawa-awang kalagayan ni William. Wala itong malay habang nakasabit life support oxygen nito sa tubong nakakabit sa likod ng wheelchair. Seryoso naman si Red sa likuran nito habang nakatingin sa direks’yon niya. Hindi niya p’wedeng balewalain ang kakayahan ni Red dahil mabilis nitong natalo ang mga pinadala niyang tauhan para bawiin si William. Matalino ito at naisahan ang mga tauhan niya kaya natalo.“Lord Scion, lumabas ka na riyan at kailangan nating mag-usap!” saad ng boses ng isang matanda.Hindi nakinig si Lord Scion sa sinabi ng matanda. Nanatili siyang nakatago sa katawan ng hawak niyang bangkay.“Hindi naman kita sasaktan,” saad pa nito, pero duda siya sa sinasabi nito.“Kapag hindi ka nagpakita, uunahin ko ang kapatid mo!” muling sigaw ng matanda.Walang pagdadalawang-isip na binitiwan ni Lord Scion ang hawak niyang lalaki. Tumayo siya habang nakataas ang mga kamay. Wala siyang pagpipilian kun’di magpakita para hindi nito s

Naging maugong sa lahat ng bayan ang pagkawasak ng Argenxican at Chipan. Kumalat din ang balita na nalipol ni Luciano Villacostel ang pamilya ng mga Wilt at ito na ang pumalit sa karangalan ng pamilya Wilt. Sinamantala iyon ni Luciano. Binisita nito ang bawat bayan at gumawa ng alyansa sa mga ito. Hindi naman nagdalawang isip ang mga pinuno ng bayan na makipagtulungan kay Luciano. Naniniwala ang mga ito na magiging matibay rin ang kanilang pamilya sa pagkampi ng mga ito kay Luciano. Sa loob ng dalawang buwan ay halos sakupin na ni Luciano ang labing-dalawang bayan maliban sa Polican at Boran. Ito ang mga bayan na pag-aari ng mga Nesselio. Ang Kiran naman ay hindi pumapanig sa kahit na sino maliban sa pera. Hinayaan muna ni Luciano ang Kiran dahil alam niyang may paggagamitan siya sa mga ito pagdating ng araw.Kasalukuyan namang nagtipon-tipon sa Canixer ang mga kaalyansang bayan ni Luciano para ipagdiwang ang tagumpay nito. Naroon din ang ibang kasosyo sa negosyo ng mga Wilt na harapa

Duguan si Red nang makarating sa sentro ng bayan ng Janduran sakay ang kotseng iniwan niya sa bungad ng kagubatan. Tinamaan siya ng baril ng matanda sa balikat, pero nagawa pa rin niyang tumakas. Nagtungo siya sa pinakamalapit na ospital. Kaagad naman siyang dinaluhan ng mga nurse at doctor nang makita ang kundisyon niya. Nakuha ng mga ito ang balang nakabaon sa balikat niya at kasalukuyan siyang nagpapahinga sa isa sa mga silid doon.Nakatitig lang si Red sa kisame ng hospital habang inaalala ang mga ginawa niya. Kaagad niyang ginawa ang trabaho nang umalis siya sa bayan ng Boran. Bilang tracker, hindi siya nahirapang matagpuan ang kinaroroonan ni Eiress. Marami siyang paraan para matagpuan ito at sa loob ng dalawang araw ay agad niyang nasundan ang tinahak nitong daan. Nasa ganoon siyang akto nang may pumasok sa silid. Binaling lang niya ang ulo para makita kung sino ito.“Hindi pa sana ako maniniwala na narito ka kung hindi tumawag sa akin ang doctor mo,” saad ni Runo Villarama.Ng

Walang pagsidlan ang tuwa ni Runo Villarama nang hindi na nila naririnig ang mga putok mula sa loob ng gubat. Ilang minuto na ring walang sumasabog sa paligid. Hinala niya ay naubusan na ng bala ang mga ito.“Pasukin niyo na ang gubat. Mahina na ang depensa nila,” utos niya sa mga tauhan.Walang pagdadalawang-isip namang umabante paloob ang mga tauhan ni Runo. Dahan-dahan ang pagkilos ng mga ito. Pawang mga alerto sa paligid. Ngunit hindi nila namamalayan ang mabilis na kilos ng isang pigura dahilan para unti-unting mabawasan ang mga ito. Isa sa mga ito ang nakapansin sa pigura.“May kala—” Hindi na nito naituloy ang sasabihin nang mabilis itong inatake ng pigura. Bumagsak ang walang buhay nitong katawan sa lupa kasunod ng pagbagsak din ng iba pang mga kasama nito.Nagtaka naman si Runo kung bakit wala pa rin siyang naririnig na putok sa loob ng gubat. Dapat sa oras na iyon ay narating na ng mga tauhan niya ang bahay ni Tandang Kaziro.“Sundan niyo!” muli niyang utos sa panibagong gru