ALIYAH'S POVThe day before our engagement, everyone is too busy organizing things for the biggest event of the year. My parents are so excited, sending late invites to some of our relatives, and their friends.Reid's family, on the other hand, is also preparing for the final touch of the event. Sinabi sa akin ni Papa na maraming business tycoon ang dadating, hindi lang 'yon, pati ang mga shareholders ng dalawang kumpanya ay imbitado, ang mga outstanding employees, may mga media ring darating.Reid is probably preparing too. Bago umalis ng bahay ay pinakita sa akin ni Mama ang guidelines of ceremony ng engagement party. He has to share a speech with everyone because it's not only our engagement that they are looking forward to; it's the merging of the two companies. Since he's the CEO of their growing company, he needs to have a little talk in front of his crowd. Our parents will do the same, samantalang ako? I'm a hundred percent wallflower."Talaga bang papasok ka pa ng trabaho niya

ALIYAH'S POV"I am expecting the shorthand by tomorrow, Ms. Monterde. This case is giving me headaches. I need to rest after the verdict," ani Judge Villanueva nang lumabas kami ng court room pagkatapos ng isang mainit na paglilitis."No worries, Judge. I'll make sure to finish the files immediately." tumango ako sa kanya at pagkatapos ay nauna nang lumabas ng Hall of Justice.Huminga ako ng malalim nang yakapin ng malamig na simoy ng hangin ang kabuuan ko. The rain is pouring heavily that made me stop from walking."Fuck, life..." I uttered in a lower tone and took a deep breath. Blangko kong tinignan ang pag-ulan, ang bawat patak nito.I know I should start seeing the good in everything, but this weather made me feel cold and empty. All I want is to go home after a tiring day at work and here's the rain, pissing me off.Ramdam ko ang bigat ng mga mata ko. I haven't rest for days, dahil na rin sa sunod sunod na court hearing na dinaluhan ko. Hindi ko na alam ang pakiramdam ng may mat

ALIYAH'S POVLumabas ako ng kotse at naglakad papasok ng Hall of Justice. Alas nuebe palang ng umaga ngunit maraming empleyado na ang papasok na sa kanilang nga opisina. Dumiretso ako sa opisinang para sa akin at naupo agad sa swivel chair.Kumunot ang noo ko nang makita ang isang pulang rosas sa aking desk. It has a card with a written birthday greetings from Jameson.Happy birthday, Aliyah! I hope to see you smile today.- JamesonHuminga ako ng malalim at tinabi sa gilid ng desk ang rosas. Hindi ko naaalalang sinabi ko sa kanya ang birthday ko pero alam pala niya iyon?I just shrugged it off and started working. Inisa-isa ko ang shorthand na ibibigay ko mamaya kay Judge Villanueva. Pati ang mga written long documentation ay binasa ko para makasigurado akong walang mali sa mga sinulat ko.Ilang beses akong nakatanggap ng text message kay Sydney. She's updating me every ten minutes. Kung anong ginagawa niya, nasaan na siya at mga kung ano pang bagay.Sydney:Nasa airport na ako, Ali!

ALIYAH'S POVI phoned my mom after the dinner. Kagaya ng huli naming pag-uusap, umiiyak ulit ito. She greeted me and told me things that are happening in the company.I let out a heavy sigh. What's new about this? Ang tanging hiling ko na lamang ay bigyan pa ng sapat na lakas ang mga magulang ko.After that call, I saw Shaira's caller ID on my phone screen. Agad kong sinagot ang tawag niya. Lumabas ako ng balcony. The cool night breeze embraced my entire skin."Happy birthday, Aliyah." Panimula ng pinsan ko sa kabilang linya."Salamat," I replied.Ilang buntong hininga ang narinig ko sa kanya. Alam ko na nahihirapan na talaga siya sa pagpapalakad ng palubog naming kumpanya, lalo na't tuluyan na ngang nauubos ang mga share holders namin. Napipilayan na ang kumpanyang itinayo ng Papa."It's okay," I uttered in a cold tone. "You can tell everything.""I'm sorry, Ali..." she sighed. "Nauubusan na ako ng solusyon sa problema ng kumpanya. Isang solusyon na lang ang nakikita kong pwede nati

ALIYAH'S POVGabi na nang magising ako dahil sa isang tawag. I saw Shaira's caller ID on my phone screen, reason why I had no choice but to answer her call."Aliyah!" bungad niya sa akin sa tila nahihirapang tono."W-why?" bumangon ako at pinasadahan ng kamay ang aking buhok."Do you have a computer available? Gusto ka makausap ng Papa mo..."My forehead creased. I immediately got up and grabbed the laptop on my study table. I powered it on while throwing questions at Shaira."Bakit gusto niya akong makausap?""I'm sorry. I had to ask him to reconsider our option, then he asked me to call you. He wanted to talk to you face to face," she cleared her throat. "I'm sorry, Ali."Mariin akong napapikit ng mga mata. Hindi ko alam kung kakayanin ko bang makita ang mukha ni Papa. Matagal na din ang huli..."Don't worry, Shaira..." I said.Nang ready na ang laptop ay naglog-in ako sa Skype kagaya ng sabi ng pinsan ko. It only took a minute before I receive a video call from her. I accepted it a