Share
Kabanata 25
Kaugnay na kabanata
Chasing Reid Alvedo Kabanata 26
ALIYAH'S POVBinati ako ni Lola Helga nang makauwi kami ni Sydney sa bahay. Pati ang mga kasambahay ay ngumiti at bumati din sa akin. Sinalubong nila ako ng mga pagkaing hinanda para sa araw na 'to at ng mga bulaklak na hindi ko alam kung galing kanino.My grandmother is all smiles when I kissed her cheek. Tila ba naiiyak pa kahit na hindi ko naman makita ang rason para maging emosyonal siya. Sinalubong din niya ng yakap si Sydney.Hindi nag-aksaya ng panahon ang kaibigan ko at talagang nag-bake siya ng cake para sa akin. Suportada pa ni Lola Helga at tinutulungan ito sa mga ingredients nang nasa kitchen na sila. Hinayaan ko na lamang sila at nilapitan ang iba't-ibang bouquet ng mga bulaklak na tinanggap ng Lola sa sala.Mayroong Camellia, Carnation, Red Roses, purple Lilac at iba pa. All which signifies romance, admiration, love and purity. Kaya lang, isang bouquet na nakahalo sa mga iyon ang nakakuha ng atensyon ko.White tulips.Sinong magbibigay ng ganitong klaseng bulaklak sa isa
Chasing Reid Alvedo Kabanata 27
ALIYAH'S POVI phoned my mom after the dinner. Kagaya ng huli naming pag-uusap, umiiyak ulit ito. She greeted me and told me things that are happening in the company.I let out a heavy sigh. What's new about this? Ang tanging hiling ko na lamang ay bigyan pa ng sapat na lakas ang mga magulang ko.After that call, I saw Shaira's caller ID on my phone screen. Agad kong sinagot ang tawag niya. Lumabas ako ng balcony. The cool night breeze embraced my entire skin."Happy birthday, Aliyah." Panimula ng pinsan ko sa kabilang linya."Salamat," I replied.Ilang buntong hininga ang narinig ko sa kanya. Alam ko na nahihirapan na talaga siya sa pagpapalakad ng palubog naming kumpanya, lalo na't tuluyan na ngang nauubos ang mga share holders namin. Napipilayan na ang kumpanyang itinayo ng Papa."It's okay," I uttered in a cold tone. "You can tell everything.""I'm sorry, Ali..." she sighed. "Nauubusan na ako ng solusyon sa problema ng kumpanya. Isang solusyon na lang ang nakikita kong pwede nati
Chasing Reid Alvedo Kabanata 28
ALIYAH'S POV"Ali!" narinig ko ang boses ni Sydney na palapit sa akin.Banayad ang pag-ulan at tanging ang mga tanong lang sa isip ko ang naging importante para sa akin. Who is this person? Hindi ko maiwasan ang paninitig sa papel na inabot sa akin ng bata."Ali," halos hingalin si Sydney nang maramdaman ko ang presensya niya sa aking likod. "Ang layo naman ng narating mo!"Nilingon ko ito. She's trying to catch her breath, not even minding the pouring rain. Bahagya akong lumapit sa kanya para mapayungan ko siya. Awtomatikong kumunot ang noo niya nang mapansin ang hawak kong payong pati na rin ang papel sa kamay ko."Where did you get this?" she asked curiously as she held the umbrella for me. "Ano 'yan?""May batang nagbigay sa akin nitong payong at sulat," pahayag ko at ipinakita sa kanya ang laman ng kapirasong papel.Saglit itong natulala nang basahin ang nakasulat doon. She cleared her throat and then smiled at me."So, you have a secret admirer, huh?" she said playfully.Hindi k
Chasing Reid Alvedo Kabanata 29
ALIYAH'S POVGabi na nang magising ako dahil sa isang tawag. I saw Shaira's caller ID on my phone screen, reason why I had no choice but to answer her call."Aliyah!" bungad niya sa akin sa tila nahihirapang tono."W-why?" bumangon ako at pinasadahan ng kamay ang aking buhok."Do you have a computer available? Gusto ka makausap ng Papa mo..."My forehead creased. I immediately got up and grabbed the laptop on my study table. I powered it on while throwing questions at Shaira."Bakit gusto niya akong makausap?""I'm sorry. I had to ask him to reconsider our option, then he asked me to call you. He wanted to talk to you face to face," she cleared her throat. "I'm sorry, Ali."Mariin akong napapikit ng mga mata. Hindi ko alam kung kakayanin ko bang makita ang mukha ni Papa. Matagal na din ang huli..."Don't worry, Shaira..." I said.Nang ready na ang laptop ay naglog-in ako sa Skype kagaya ng sabi ng pinsan ko. It only took a minute before I receive a video call from her. I accepted it a
Chasing Reid Alvedo Kabanata 30
ALIYAH'S POVI have no idea how long we have been in this position; he is embracing me as if I were a fragile object that could break at any moment if he lets go of his hold.I didn't understand why, despite the fact that I was holding everything inside, I never spoke a word... those painful words against him— only waiting to be spoken.I didn't know why it feels surreal. Him, hugging me from my behind then here I am, looking down at the rapids of this river, and both of us that giving each other the silence we both need.Masakit...Kung may isang bagay man ang pinakamabigat sa akin ngayon, iyon ay ang sakit.Sakit dahil sa pagkabigo sa lahat ng bagay. Sakit na dinulot ng pagkasirang pangako't pagtitiwala. Ang sakit dulot ng pagkakaiwan sa ere.Masakit...And it hurts more knowing he's here. His presence makes me weak. He makes me feel the searing pain of being that woman whom he left behind. He left me and brought all these struggles upon us.I closed my eyes and swallowed the lump i
Chasing Reid Alvedo Kabanata 31
ALIYAH'S POV"Balitaan mo na lang ako kapag pumayag na si Papa," saad ko sa aking cellphone nang makausap ulit si Shaira sa sumunod na araw.Inayos ko ang mga gamit ko para sa trabaho habang hinihintay ang pagsagot ng pinsan ko."Sure, Aliyah. Kinausap ko na rin ang Mama mo. Sana maconvince natin si Tito," si Shaira sa kabilang linya."Sana nga. Call me if something happens, Shai. Maraming salamat," I said."No worries, Aliyah. Take care!"Pagkatapos ng tawag na iyon ay bumaba na ako ng dining area para samahan sila Sydney at Lola Helga sa almusal. Natuon agad ang titig nila sa akin nang maupo ako sa harapan nila."Hija, you look sick. Talaga bang papasok ka ngayon?" nag-aalala ang boses ni Lola Helga habang nakatitig sa akin."I'm fine, Lola." I nodded at her and started eating."Sure ka, Ali? Ang putla mo..." puna pa sa akin ni Sydney."I'm okay. Huwag na kayong mag-alala." pahayag ko dahil kaunting init ng katawan lang naman ang nararamdaman ko.Isang linggo pa dito si Sydney kaya
Chasing Reid Alvedo Kabanata 32
ALIYAH'S POVMinulat ko ang mga mata ko galing sa mahimbing na pagkakatulog at ang isang pamilyar na painting agad ang sumalubong sa paningin ko. I stared at it carefully, feeling confused as to why I am seeing it here all of a sudden. Naramdaman ko ang kung anong basang bagay ang nakapatong sa noo ko. Doon ko lang napagtanto na basang bimpo iyon.Napakurap pa ako nang hindi lang iyon ang mapansin. The bed is unfamiliar. Not just that... Isang pamilyar na braso ang nakapulupot sa aking baywang. Lumunok ako at dahan dahang nilingon ang lalaking nasa likod ko.Umawang ang labi ko nang makita ang mukha ni Reid. Mahimbing itong natutulog sa tabi ko habang nakayakap sa akin ang braso. My eyes widened in disbelief. Awtomatikong naghuramentado ang puso ko dahil sa nakikita ko ngayon.Ang tagal na rin nang huli kong makita ang mukha niya. Pakiramdam ko ay nabubuhay ang lahat ng emosyong nagpapabaliw sa akin noon sa tuwing nawawala ang distansya namin sa isa't-isa...Hindi ko inaasahan na mang
Chasing Reid Alvedo Kabanata 33
ALIYAH'S POVUmakyat ako sa aking kwarto at nahiga sa kama. Binalot ko ang sarili ko ng makapal na kumot habang pilit na inaalis sa isip ko ang mga sinabi sa akin ni Reid.Ang kapal niya... He even had the audacity to point out that I am not happy in this life. It was all his fault! Kung bakit ganito ang nararamdaman ko at kung bakit nag-iba ang pananaw ko sa buhay! Kasalanan niya 'yon!I could still feel the searing pain inside my chest. Pati ang makipagtitigan sa kanya ay napakasakit din. He made me feel worse than ever!The door opened and I saw Sydney's worried eyes immediately. Sinara niya ang pinto at saka lumapit sa akin sa kama. Hinaplos niya ang noo ko at pagkatapos ay suminghap."May sakit ka daw," nag-aalala niyang sabi sa akin."Kaya ko, Syd...""Kailangan mong—""Alam mo ba simula palang na nandito siya sa Bohol?" I cut her off.Nagulat siya sa tanong ko na iyon. I looked at her carefully. She became uncomfortable as I can see it right through her eyes. Yumuko ito at mara
Pinakabagong kabanata
