Masakit ang ulo at mga mata ko nang magising kinabukasan. Halos hindi kasi ako nakatulog nang dahil sa sinabi ni Stephen kagabi. Mabuti na lang at maaga siyang umalis ngayon. Dahil sa totoo lang ay hindi ko alam kung paano ko ba siya haharapin.Natatakot ako na baka traydurin ako ng sarili kong puso. Dahil sa bawat araw na dumaraan, pakiramdam ko ay unti-unti na 'tong lumalambot at nahuhulog.That can't be.Hindi na kami nag-usap pa hanggang sa makauwi kami kagabi. Pero hawak-hawak niya ang kamay ko buong biyahe, habang ang isa naman niyang kamay ay nagmamaneho. Gustuhin ko mang alisin 'yon ay hindi ko naman nagawa. Kahit anong tanggi ko naman kasi ay alam ko sa sarili ko na magaan sa pakiramdam ang gano'ng simpleng gesture niya.It almost made me forget that the man beside me is my kidnapper. How I wish that we met in a different circumstances.Humihikab na bumaba ko ng hagdan. Pormal naman akong binati ng ilang tauhan ni Stephen na nakasalubong ko.Ngiti at tango lang ang naging tug

Nagising ako nang dahil sa sinag ng araw na tumatama sa 'king mukha. Agad na itinakip ko ang kanang kamay sa 'king mga mata bago dahan-dahang bumangon.Sa pagkakaalala ko ay naibaba ko naman ang kurtina kagabi. Marahil ay si Stephen—Muntik na kong mapahiyaw sa gulat nang may biglang pumulupot na braso sa beywang ko. Napalingon ako sa tabi ko at doon ay mahimbing na natutulog si Stephen.Hindi ko napigilan ang mapangiti. Yesterday, our body become one. I officially become a woman.Nag-init naman ang pisngi ko nang muling maalala kung paano naglakbay ang kanyang kamay sa katawan ko, maging ang mabilis na paglalabas-masok niya sa loob ko. Pakiramdam ko ay tila naiwan ang bakas ng mga haplos niya sa kabuuan ko at hanggang ngayon ay para kong kinikiliti.Agad na ipinilig ko ang ulo at pilit na ibinaon sa malalim na parte ng memorya ko ang nangyari, bago muling napatingin sa asawa ko. Bakas ang pagod sa kanyang mukha kaya hindi ko naiwasan ang masuyong haplusin 'to.Ngunit agad na binawi k

Stephen's POVDumiretso na ko sa kumpanya pagkahatid ko kay Nathalia. Nang makarating sa opisina ko ay agad na tumayo ang nagsisilbi kong assistant na si Jeff upang batiin ako."Magandang umaga po, Sir Stephen. Nasa loob na po sina Sir Ashter," magalang niyang imporma sa 'kin.Tinanguan ko lang siya bago dumiretso na sa loob. Napailing na lang ako nang sa pagpasok ko ay bumungad sa 'kin ang magagaling kong mga kaibigan na animo'y mga nakatambay lang sa kanya-kanya nilang mansyon.Mayroong nakaupo sa mismong mesa ko, sa silya ko at ang ilan naman ay nagkukulitan sa mahabang sofa na nasa isang tabi.Naiiritang naglakad ako palapit sa puwesto ko at itinulak paalis sa ibabaw ng mesa si Ace. Sapilitan ko namang itinayo mula sa pagkakaupo sa silya ko si Shantel, bago malakas na ipinukpok ang prenteng nakataas na paa ni Ashter na nakaupo naman sa swivel chair sa tapat ng puwesto ko.Umupo na ko nang maayos bago sinamaan ng tingin si Ash. "Palilinisan ko na naman tuloy ang mesa ko nang dahil

Nang dahil sa nangyari kay Stephen ay napagpasyahan kong hindi na muna pumasok sa school ngayong araw. Maging sina Mads ay absent din ayon na rin sa ipinadala niyang text message sa 'kin.May nangyari raw kasing problema sa hotel, kung saan ay nagtatrabaho sila bilang mga part-timer. Pero kahit hindi sila regular na empleyado ro'n ay napag-alaman ko sa kanya kanina na kaya pala sila inilagay ni Stephen do'n ay upang magsilbing tagapamahala nito. Kaya pala sa tuwing nagkakaroon ng anumang aberya sa hotel ay sila ang umaayos nito.Sa tingin ko ay unti-unti na silang hinahasa ni Stephen para magpatakbo ng negosyo.Malalim akong napabuntong hininga bago bumaba ang tingin sa suot na relo. Alas-dos na ng hapon pero hanggang ngayon ay tulog pa rin si Stephen.Sabagay, umaga na rin naman ng matulog siya kanina. Bukod ro'n ay mukhang mapipirmi siya sa bahay maghapon sa kauna-unahang pagkakataon."Sigurado ka bang ayos lang talaga siya? Hindi kaya dapat ay sa hospital muna siya nagpapahinga nga

Third Person's POVMasayang nag-iinuman sa pribadong kuwarto ng isang tagong casino sina Jonathan Dela Cruz at Cris Fuentebella. Silang dalawa ang head ng Dela Cruz at Fuentebella mafia. Ang dalawang tanging natitirang grupo na patuloy sa pagpaplano para pabagsakin ang Anderson mafia maging ang mga kakampi nito."Nasisiguro ko na pinagpiyestahan maigi ng mga isda sa dagat ang mga nagkalasog-lasog na katawan nina Anderson at ng mga sipsip niyang kaibigan. They fell for my trap without them knowing. Sila na mismo ang gumawa ng paraan para mas mapadali ang mga buhay nila," buong pagmamalaking sabi ni Jonathan bago itinaas ang hawak na shot glass.Gano'n din ang ginawa ng kausap niyang si Cris. Pinaghinang nila ang dalawang baso na naglikha ng malakas na tunog, bago sabay na ininom ang laman nito. Tahimik namang nakatayo sa likod nila ang kani-kanilang mga tauhan."Ang akala siguro nila ay hindi natin alam na mamanmanan nila tayo. Mabuti na lang at nagawa kong makapagtago agad." Umayos ng