Lahat ng Kabanata ng Yvonne, The Vengeful Wife: Kabanata 1 - Kabanata 10

YVONNE'S POV.Nagising ako nang dahil sa liwanag ng paligid ko. Umaaninag ang mga mata kong tumingin-tingin sa tabi ko nang mahagip ng mga mata ko ang asawa kong si Ervin na nakatukod ang siko sa unan at nakatingin sa akin. Wala pa rin siyang damit pang-itaas at tanging puting kumot lamang ang tumatabing sa kaselanan niya.Napangiti ako.“Good morning, honey,” aniya sabay ang marahas na paghalik sa labi ko.Grabe! Ang aga pa pero huwag niyang sabihing may aabutin na naman kami ngayong umaga?“Ah, honey? Gusto mo na bang kumain?” tanong ko upang ibaling ang isip niya sa ibang bagay. Pagod pa kasi ako. Nakailang round din kami kagabi.“Paano kung ikaw ang gusto kong kainin?” Sabay tanggal niya sa puting kumot na nakatabing sa katawan ko. Lumantad sa kaniya ang kaselanan ko na lubos kong ikinagulat.Dumagundong ang kaba sa dibdib ko at ang pagkasabik sa gagawin niya.Nagpaibabaw siya sa akin at walang pasabing hinalikan ako nang marahas. Nang maramdaman ng puson ko ang nagagalit niyang sa

YVONNE'S POV.Kusang lumuha ang mga mata ko nang pilitin niya akong makipagsiping sa kaniya. Masakit ang puson ko, sobra. Ikatlong araw pa lang ng pagdudugo ng kaselanan ko pero heto siya at n*******d habang ako ay nakatuwad sa harap niya. Impit ang paghagulhol ko habang tinitira niya ako patalikod. Hindi ko maramdaman ang sarap kundi pagkahiya at pakiramdam ko, hindi na niya ako nirerespeto. Meron ako. Masakit ang puson ko! Mahirap bang unawain na pagkatapos na lang nitong menstruation ko at saka kami magtalik? Papayag naman ako, e. Pero itong ganito, pakiramdam ko nababastos ako. Pero wala akong magawa! Wala akong magawa dahil sa mga pagbabanta niya na iiwanan niya ako kapag hindi ko ibinigay sa kaniya ang gusto niya.Gayunpaman, tama siya. Asawa ko siya, e. Kailangan kong ibigay ang lahat ng nanaisin niya kahit na labag sa kalooban ko dahil lalaki siyang nangangailangan ng pag-aaruga at pagmamahal ng asawa. Mas gugustuhin ko na ito kaysa naman humanap siya ng iba at palitan ako. Hi

YVONNE'S POV.Tanghali na nang magising ako. Ang kaagad kong tinignan ay ang labas ng bahay kung saan ko hinayaang matulog si Ervin kagabi pero wala siya roon. Malamang ay nagpunta na naman siya sa Sheila niya. Nangati na naman siguro kaya nagpakamot na naman ang lintik!Kapag nakita ko sila, sisiguraduhin kong may kalalagyan sila sa ilalim ng lupa.Puro na lang pagtitimpi ang ginagawa ko. Nakakapagod na!Hindi lang yata sampung beses niya akong niloko, e. Paano pa kaya kapag nagkaanak na kami? Itutuloy pa rin niya ang bisyo niyang pambababae?Bwisit!Maaga akong naligo at hindi ko na nagawa pang mag-almusal. Tinunton ko gamit ang GPS ko ang lokasyon kung saan siya naroroon. Hindi niya alam na pinakialaman ko ang cellphone niya nang gabing malaman ko ang kalokohan niya.Sa isang subdivision ako napadpad. Nagtanong-tanong na lang ako sa guard kung mayroon bang Sheila ang nakatira roon. Pero dahil hindi ko alam ang apelyido, hindi ako nagtagumpay na malaman kung saang bahay sa napakalawa

YVONNE'S POV.Tulala at lumuluha akong nakaupo sa sahig at nakasandal sa gilid ng papag. Laman ako ng kwarto naming mag-asawa at iniinom ang isa pang bote ng alak na natira. Nakakatatlo na ako at pakiramdam ko ay unti-unti na akong tinatamaan. Madilim ang buong kabahayan. Walang kahit na ano'ng ilaw ang nakasindi. Tanging ang nakabukas lamang na bintana na natatapatan ng namimilog na buwan ang nagbibigay liwanag sa akin.Muling nanumbalik sa alaala ko ang nakaraang panaginip ko. Iyong panaginip na nasa dagat kami at lumayo sa akin si Ervin para ibato sa tubig ang hawak niyang bato at nagbitiw ng mga salitang mahal niya ako. Ngayon ko lang napagtanto na babala na nga siguro iyon. Pagkatapos niya kasing sabihin iyon ay bigla na lamang siyang nawala. Pakiramdam ko'y sinuntok ako ng buwan sa na-realized kong iyon. Paulit-ulit binalikan ng isipan ko ang lahat ng aming pinagsamahan. Iyong mga panahong masaya kami at palaging lumalabas para mag-bonding at kalimutan ang stress na dala ng pro

YVONNE'S POV.Humahagulhol ako habang nakaupo sa kama. Nakatali ang mga kamay at paa ko. Si Ervin ay nakaupo lang sa harap ko habang may pagkamanyak na tinititigan ang mukha ko. Isang puting polo lamang ang suot ko. Nakabukas ang mga bitones niyon kaya't kita ang damit pang-loob ko. May pasa na rin ang gilid ng labi ko.Pinilit kong tumakas kagabi pero nabigo ako nang magising siya. Isang malakas na pagsampal at pagsuntok ang tinamo ko sa kaniya. Dahil sa ingay ng pag-iyak ko, itinali niya ako sa kama at nilagyan ng busal ang bibig ko. Hindi tuloy ako makapagsalita. Gusto kong maghihiyaw pero ang baril niya, hawak na naman niya."Hindi ba ang sabi ko ay walang aalis? Bakit kasi ang kulit mo, honey? Alam mo namang ayaw kitang mawala sa buhay ko," may pagkabastos na sabi niya. Ang boses niya, nakakapandiri sa pandinig. Ano ba kasing nangyayari kay Ervin? Hindi siya ganito dati. Ni minsan, hindi pa siya naging ganito."Kung sanang mabibigyan mo pa ako ng ikalawang pagkakataon... papakawa