f"Luis pano kong hanapin ako ni mama? Malamang nataranta nayon ngayon dahil wala pa ako." Pag papaliwanag niya dito. Kanina pa siya sunod ng sunod sa dito pero wala parin siyang napapala dahil hindi siya nito sinasagot."Luis." Nag tatampong tawag niya dito. Umabot na sila dito sa kwarto kakasunod. Umupo ako sa higaan at pagod na bumuntong hininga."Bakit dinala mo ako dito, Luis si mama baka iyak na yon ng iyak ngayon." Nag aalala siya sa mama niya. "Okey" Buntong hininga nito at dinukot sa bulsa ang cellphone tsaka inabot sa kanya. "Here, Call your mom." Agad niyang kinuha ang cellphone at tinipa ang number ng mama niya. "Mama." "Hey baby, I'm busy can we talk later?" Napamaang siya sa bungad ng mama niya sa kanya. "Mama, Hindi ka ba mag tatanong kong asan po ako ngayon? Mama kinuha po ako ni lu-" "Ok enjoy your day with him, Sorry i can't hear you clearly. Bye baby!" Hindi makapaniwalang napa titig siya sa cellphone ng binaba ng kabilang linya ang tawag. Hindi man lang siya

Nakangiting nakamasid siya sa dagat. Ang ganda. Ang sarap sa pakiramdam. Gusto niyang pag may mga anak na siya gusto niyang dito lumaki. Gusto niyang makilala nila ang lugar nato. Ang lugar na saksi sa pag mamahalan nilang dalawa ni luis. Gumuhit ang ngiti sa labi niya nang naramdaman niyang may kamay na pumulupot sa baywang niya. "What is in your mind?" Taong nito."Wala. Masaya lang ako." Narinig kong tumawa ito dahilan para mapangiti ako ng tudo. "I'm watching you from afar at kahit doon kita ko ang malapad mong ngiti.""Luis." Katahimikan ang namayani saming dalawa."Salamat. Salamat dahil andito ka, Alam mo bang sa lahat ng kinidnap ako lang ang masaya kasi kasama kita." "Hindi naman kita kinidnap." Bulong nito na kinatawa ko."Oo na hindi kaya pala hindi ko alam na plano niyo to ng magulang ko.""Pero baby,Ako dapat ang mag papasalamat sayo. Thank you for giving me another chance. Another chance to be with you. Pangako hindi kona sasayangin ang binigay mong pag kakataon. Na

After wedding "Baby are you drunk ?" Tanong nito ng asawa niya. Nakangusong tumingin ako dito at hinilig ang noo sa dibdib niya."Pano kasi ang haba ng heels ko masakit sa paa. Hindi naman ako lasing, Dalawang braso lang ang nainom ko kanina talagang masakit lang ang paa ko." Nag angat siya ng tingin at tumingin kay luis. "Bakit mabigat ba ako?" Binuhat niya na kasi ako nang pag kababa pa namin sa kotse at ngayon malapit na kami sa kwarto."Nope? baby can you open the door?" Agad ko namang sinunod ang sinabi niya nang nakapasok na kami sinipa niya na lang ang pinto para sumirado.Nilapag niya ako sa kanya tsaka dumagan sakin."Now mrs Samantha Manalo Salvacion." Wala sa sariling napangiti ako."Ang ganda ng Full name ko." Kumento ko."Ngiting ngiti ang asawa ko." Pansin nito sakin."Bakit ikaw ba hindi masaya?" Tanong ko sa kanya.Inayos nito ang buhok ko. "Kung sobrang saya mo. Ako naman ay sobra sobra sobrang saya ko. Walang kapantay mahal na mahal kita sam. I love you." "Mag kapa

Isang matabang na tingin ang pinakita ko sa kanya, hindi ko na maaala kung kailan ko siya huling nginitian. Pati mga magulang namin ay nagtataka rin. Si mama naman ay hindi makapaniwala sa ginawa ko dahil ba patay na patay ako sa kanya dati. Pero dati ‘yon. Hindi na ngayon. Tapos na ako. Anim na taon na ang lumipas pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakalimutan ang ginawa ng lalaki. At simula sa araw na ‘yon ay nag iba na rin ang pakikitungo ko sa kanya. Hindi na kami tulad ng dati. Isang hangin na ang tingin ko sa kanya ngayon, na kahit andiyan siya ay wala na akong pakialam. At pinagpapasalamat ko rin ang ginagawa ng lalaki, dahil ito man ay hindi nagtangkang kausapin ako, hanggang tingin lang. Napairap na lang ako sa hangin nang lumagpas ako sa kanya. Hindi ko na pinapansin ang hangin na naging dahilan ng paglipad ng skirt ko, may sycling naman akong suot at hindi naman masyadong tumataas, sakto lang na makita ang maliit kung skirt. Naka suot ako na croptop ngayon at maliit

Dahan dahang napadilat ako at ang una kong nakita ay ang kulay gray na kisame sa’king kwarto. Nangunot ang noo ko at doon kona naalala kung ano ang nangyari kanina sa’min ni Dieb bago ako nawalan ng malay. "Holy fuck!" Kaagad akong napaupo at talagang inisip kung totoo ba ang nangyari kanina sa at hindi guni-guni lang. “Totoo ba talaga ‘yon?” At nang tingnan ko ang pulsuhan ko ay namumula nga ‘yon. Ibig lang sabihin ay totoo nga. Unti unti ang ngiti ko ay nawala, kiligin na sana ako pero bawal pala at mali. Hindi na pwedeng maulit ang nangyari. Napabuntong hininga na lang ulit ako at pabagsaka na binalik ang katawan sa pagkakahiga. Kagat ang labi at napahawak ako ‘don ng hindi ko maiwasang maalala ang halik na iginawad sa’kin ni Dieb. Para kaya saan ‘yong halik? at bakit bigla na lang nagkaganon siya. Ilang taon kaming hindi nag-uusap. Tapos haharap sa’kin at manghahalik? nang ganon ganon lang kadali? Hindi ko mahanap ang dahilan kung bakit bigla na lang ako nitong sinunggaban