Clayton PovNaitakip ko sa mata ko ang braso ko nang pagkagising kong tumama sa akin ang sinag ng araw. Napakamot ako sa leeg ko saka tinulakbong kumot at muling pinikit ang mata. Jusko! Gustong-gusto ko pang matulog. Tabang! Heto na naman po ako sa problema ko. Itong pagod na pagod ako kahit na kakagising ko pa lang sa umaga. I think I need enervon."Ugrrhhhh!!!" Inis kong sambit dahil kahit anong gawin ko hindi na ako makabalik sa tulog ko. Tang ina. Alam niyo ba ang pakiramdam na gustong-gusto matulog ng katawan mo pero iyong diwa mo tang ina parang nakainom ng isang pack ng 3 in 1 coffee gising na gising. Bwesit na bwesit na ako.Dahil hindi maganda ang gising ko pikit matang pinagpapatid ko ang kumot at unan. "You look like a baby throwing a tantrums, Perkin." Napamulat ang ako nang narinig ko ang boses ng dahilan kung bakit hindi maganda ang gising ko. Kung hindi niya ako pinagod magdamag hindi sana magiging ganito ang gising ko. Naglakad siya patungo sa akin habang binabatone

Clayton PovPagbalik namin ni Lorcan sa Manila, sa mansyon niya ay bumalik na rin sa dati ang daily routine namin. Ang nabago lang siguro ay lagi na naming kasama ni Daniel si Lorcan na kumain sa umaga at gabi. Kapag naman natatagalan siya sa trabaho niya ay nagt-text siya sa akin na huwag na siyang hintayin. Syempre dumoble ang landian namin ni Lorcan. Nung pumasok ako sa MU. Totoo nga ang sinabi ni Lorcan na inayos na niya ang lahat. Pagkapasok ko ay parang wala lang nangyari ang mga estudyante parang walang pumutok na issue sa akin. Akala ko nga ipapatawag ako ng guidance or ng dean ng school pero wala naman. Kaya naging maayos lang ang daloy ng buhay ko sa MU.Mabilis lang ang paglipad ng panahon at binibisita ko rin si mama sa ospital. Ang sabi ng doctor niya ay stable naman daw si mama at nagpapakita na daw ng signs na malapit na siyang magising na kinasaya ko ng sobra.Isang araw ay half-day lang namin at dumiretso ako sa mansyon ni Lorcan. Naalala ko kasi na hindi pa ako naka

Clayton Pov"Mama," anang ko ang niyakap si mama na nakahiga sa hospital bed. Niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit. At doon ako umiiyak ulit nang umiiyak. Sa kabila ng nangyari sa araw na ito ay may mabuti rin akong narinig na balita at iyon ay ang paggising ni mama. Hinagod ni mama ang likod ko na siyang nagpaiyak lalo sa akin. Kailan na kailan ko ang init ng yakap ni mama. Siya lang iyong taong alam kong hinding hindi ako kayang saktan. "Ano ba yan Clayton. Na gising na nga ako pero kung makaiyak ka ay parang namatay naman ako." Umalis ako sa pagkakayakap kay mama at tiningnan siya ng mabuti. Maayos na maayos na siya. Ang mama ko. "Mama wag ka ngang magsalita ng ganyan. Alam... alam mo naman na ikaw lang ang taong meron ako." I sobbed. Pinunasan ko ang luha ko at umupo sa isang silya. "Mama, maayos na po ba kayo? Wala na bang masakit sa inyo?" nag-aalalang tanong ko kay mama.Ngumiti sa akin si mama at ginulo ang buhok ko. "Oo, maayos na ako. Kahapon pa nga ako nagising pero

Lorcan PovI didn't sleep even a wink last night. Eversince, Clayton's and I were together it was the first time that he didn't sleep beside me nor in my house. Plus, Daniel was throwing a tantrums last night when I arrived. He's looking for Clayton, I tried to gave him the best alibi that I got but Daniel is resisting my reasons. He did not buy my alibi. He is accusing me that his papa is not in the house because of me. Which is fucking true. Last night, I laid on my bed with beer cans not with Clayton. I know I made a huge mistake for keeping such secret on him. I am human too. I am a human who loves him so much that it could kill me if he slip in my hands that's why I choose not to tell him but just damn it! Now, I don't know how can I win him again. He lost his trust in me. I know loves me so much but Clayton is not a fool himself. He is not a type of man who loves to fool out of himself. Clayton know when to fight and not to fight and that is what I am afriad of. I'm afraid tha

Clayton PovNagising na naman ako sa pamilyar na silid ang pinagkaiba lang ngayon ay mas malaki itong silid na ito at malaki rin ang kama. Tapos may mga halaman pa at iba pang dekorasyon parang isang silid lang siya parang wala ako sa hospital. Igagalaw ko na sana ang isang kamay ko upang bumangon dahil naiihi ako. Pero nakita kong mahigpit na hinahawakan ni Lorcan ang apat kong daliri. Nakaupo siya sa isang silya at nakayuko sa kama habang natutulog. Akmang hihilahin ko ang kamay ko nang humigpit lalo ang pagkakahawak niya doon. Kaya pilit kong kinuha ang kamay ko sa kanya at bumaba sa kama dahil ihing-ihi na ako. Nagbanyo ako at pagkatapos ay lumabas halos tumakas ang kaluluwa ko sa katawan dahil sa gulat ng pagbukas ko sa pintuan ay nakatayo doon si Lorcan at nakahalukipkip. "L-lorcan." sambit ko sa pangalan niya. Isinara ko ang pintuan ng banyo at nilagpasan siya pero nakailang lakad lang ako ay naramdaman ko kaagad ang presensya niya sa likod ko. At agad na gumapang ang malak