ATASHIAIsang malaking dagok ang malaman na may taong gustong pumatay kay Nanay. She's critical in the hospital kaya napaluwas kami ni Jaspher ng wala sa oras. Bahala na kung mag-cross ang landas namin ni Lance. Batid ko rin naman na darating ang araw na iyon. Ang mahalaga ay makita ko ang tunay na sitwasyon ni Nanay. Habang pabalik kami ng city ay hindi halos nagsasalita si Jaspher. Tahimik din ako habang kalong ko ang aking anak. Marahan na hinaplos ni Charlene ang aking malungkot na mukha. "Why are you crying, Mom?" Nabigla ako sa tanong niya. Hindi ko inaasahan na tatawagin niya akong mommy. Ginagap ko ang kamay ng aking anak. Dinala ko iyon sa aking labi at bahagya kong hinalikan. Ikinulong ko ang kan'yang maliit na mukha sa aking nanginginig na mga palad. "I love you, bulong ko sa kaniya. "Love you, Mommy," sagot niya naman sa akin sabay ngiti ng ubod tamis. Nangilid ang luha sa aking mga mata. Daig ko pa naman ang may bukal sa aking mga talukap dahil nagiging iyakin na a

ATASHIA"Come here," tawag sa akin ni Belle. "Let's escape this danger together."Ang takot na nararamdaman ko ay hindi sapat para pagkatiwalaan ko siya. Naisip kong posibleng si Belle ay kasabwat din ng mga lalaki lalo pa at dati na silang nagsabwatan ni Lance para saktan ako. "Ang galing ng drama mo. Kunwari hero kita ngayon para may utang na loob ako sa iyo," sabi ko sa pagitan ng mga putok sa paligid. "I am innocent, Athasia. Nakasunod ako sa iyo because I wanted to ask for forgiveness. I am not here to hurt you. It's just a coincidence." "There is no such coincidence! Lubayan mo ako, Belle." Napamulagat ako ng tumahimik ang paligid. Nagtataka ako kung bakit biglang humupa ang barilan at nawala na rin ang mga lalaking kanina lang ay pilit akong inaabot sa loob ng sasakyan. Dahan-dahan kong inangat ang aking ulo para silipin ang sitwasyon. "Wala na sila," bulong ko."Atashia, pwede ka nang lumabas," sabi naman ni Belle. "Oo nga. Umalis na kasi ang mga tao ninyo ni Lance," saa

ATASHIANaging mapilit si Lance at halos hindi niya ako bitawan. Mabuti na lang at nilapitan ako ng ilang mga kaibigan ng aking ama para kumustahin. "Hija, what business venture are you up to?" tanong sa akin ng isa sa mga kaibigan ni Daddy. "I'm into restaurant business, sir. Hopefully, makapatayo rin ako ng mga hotels in the near future," saad ko naman. "Oh, that's a nice idea. Maybe we can be partners soon," sabi pa niya. Dahil hindi naman talaga ako sanay sa mga ganoong usapan kaya ngumiti na lang ako. Medyo hindi ako comfortable sa presence ng may edad ng lalaki pero kailangan ko siyang pagtiisan para lang hindi ako kulitin ni Lance. "Sir Jimenez, kumusta?" tanong ni Lance sa kausap ko. Nagulat ako dahil akala ko ay lulubayan niya na ako. Subalit mas lalo niya pang idinikit ang katawan niya sa akin. "Mr. Henzon, I am sorry kung medyo na out of place ka," sabi ng lalaki. May halong sarcasm sa boses nito. "Don't mention it. By the way, it's nice to see you here." Inilahad n

OLIVIAI was surprised nang sinabi sa akin ng isa mga taong sumusubaybay kay Lance. My lovable son went daw sa party na ang host ay si Thomas Regalado. Inuwi pa raw nito sa condo ang babaeng kay tagal ko nang isinusumpa. I couldn't believe it. Gosh, hindi pwedeng makipagbalikan ang anak ko sa babaeng minsan na niyang ipinalaban. Duh! Bawal na bawal iyon dahil kapag may pagkakataon, gusto ko na ako ang maging isa sa mga asawa ni Matty. Eversince kasi na nakita ko ang bilyonaryo na iyon, gosh, hindi na mawala sa isip ko ang maamo niyang mukha. Ngayon na wala na sa public service ang asawa ko, akala ko ay magkakaroon na siya ng maraming time sa akin. Unfortunately, he make ubos his time sa mga mabaho niyang kambing sa farm. Ah, hindi na ako makahinga. He is amoy lupa na at very irritating siya kapag katabi o kasama ko. I don’t want to make him feel na hindi ko na siya mahal pero sometimes, ew na talaga siya. Kaya nga halos lahat ng time ko ay ginugugol ko na lang kay Lance. Speaking of

ATASHIAHindi ko alam kung maaawa o magagalit pa rin ba ako kay Lance. Ang magaling kong asawa, ayaw makinig sa akin na tigilan niya na ako at ang anak namin. Nakakainis siya. Dati ipinagtutulakan niya kami ng anak niya pero ngayon, akala mo kung sino na habol nang habol. Hindi lang iyon ang problema ko. Natatakot akong baka mabuntis ako ulit. Simula nang may nangyari sa amin ni Lance ay hindi na ako mapakali. Sa sobrang pag-aalala ko ay nasabi ko kay Loida ang mga saloobin ko. “Tanga ka talaga. Bakit hindi mo pinigilan ang puso mo?” tanong sa akin ni Loida. Nasa restaurant kami at kasalukuyan na magkaharap sa opisina ko. “Eh, nilasing mo kasi ako,” sabi ko naman. “Hindi ko magagawa iyon kung nasa tamang pag-iisip ako.” “Gaga! Kasalanan ko pa ngayon na basta ka na lang bumukaka sa harapan ng dati mong asawa?” Alam mo naman ang sitwasyon ninyo, ‘di ba?” Tumango ako at kinuha ang tasa ng kape na nasa harapan ko. “Ano ang gagawin ko?” tanong ko sa aking kaibigan. “Magdasal ka ng n