ILANG BESES siyang gumulong at agad niyang hinugot ang kaniyang baril. Mabilis niyang binaril ang dalawang lalaki. Napuruhan sa noo pareho ang mga lalaki. Umahon siya at kinapa ang braso niyang may dalawang sugat. Mahapdi at dumugo nang marami ang mga sugat niya. Tumayo siya at lumapit siya sa bangkay ng mga lalaki. Sinipa niya pa ang mga ito. "Kung pinasak niyo sa mga tainga niyo ang mga earpiece niyo at na-on ang device niyo ay nakahingi na kayo ng tulong mula sa mga kasama niyo! Ang tatanga niyo kasi! Akala ko pa naman ay mahigpit talaga ang seguridad dito," pailing-iling na sabi niya. Dinuraan niya ang mga bangkay bago siya lumabas. Dumiretso siya sa kusina. Nakita niya ang dalawang kasama niya na palabas na at hawak na ng mga ito ang dalawang attaché case. "Baby!" sabi ni Brael at agad siyang sinalubong nito.Tinaas ng lalaki ang parte ng damit ni Hasumi sa braso niya. "Baby! Sino ang gumawa nito sa iyo? I will eat them alive! Fuck it! Damn! Sinaktan nila ang Baby ko!" gali

HINDI SIYA mapakali. Nasa tabi siya ni Ludwig na nagmamaneho. Her hands were trembling because of the precarious feeling she was feeling right now. Inabot ni Ludwig ang kamay niya kaya ay napatingin siya sa lalaki. It's been two months since the guy was courting her. Hindi niya alam kung ano ang totoong nararamdaman siya para sa lalaki. Mabait na tao si Ludwig at makwela rin. Napansin din ni Hasumi na gusto ng Papa niya ang lalaki para sa kaniya. She was always annoyed when the man was around but without Ludwig's existence, her life was lonely. "Kalma, kakain lang naman tayo kasama ang mga magulang ko." Ngumiti ang lalaki at binalik nito ang kamay sa manibela. Umirap si Hasumi. "Putang anghel ka, Ludwig. Wala akong ibang iniisip na sasadyain natin sa bahay niyo. Feeling ka," sabi niya sa lalaki.The man chuckled. Umiling din ito. Sinimangutan siya ni Hasumi kaya ay napatigil sa pagngiti ang lalaki at napadighay na lamang ito. "Omi, alam mo bang kahit hindi ka pa nakikita ng mga ma

TULALA SIYANG nakatitig sa labas ng bintana. Heto na siya. Babalikan na niya ang bansa kung saan siya umibig at kung saan din siya nasaktan. Bumuga siya ng hangin upang gumaan ang kaniyang pakiramdam. Sumikip kasi ang dibdib niya mula kahapon. Tumakbo sa isipan niya ang isang istorya na inakala niya ay magpapatuloy hanggang ngayon at sa hindi mabilang na mga bukas. Istorya niya at ni Brael. Istorya na hindi niya alam kung natapos na ba o hindi naman talaga nagsimula. Baka naman, siya lang ang nagpapantasya tungkol sa istorya na iyon.May tanong sa isip niya. Minahal ba siya ng lalaki kahit na kaunti lang? O ginamit lang talaga siya nito para magbalik si Sathania. Mahal niya ang lalaki at kahit na masakit ang ginawa ng lalaki ay hindi maalis sa puso niya ang katotohanan na mahal niya ito.Bumagsak ang mga talukap ng mga mata niya. Napahawak siya sa kaniyang pisngi at hindi niya namalayan na basa na pala ang kaniyang mga magkabilang pisngi. Lumapag ang eroplano at marahang huminga nan

"I'M BRAEL. What's your name?"Dumahan-dahan ang pagtibok ng kaniyang puso. She was certain about the loud music inside the bar and the noise that people were making but the man's words deafened her ears. Ang naririnig na lamang niya ay ang winika ng lalaki. What's happening here? Hindi siya nakikilala ni Brael. The man must be crazy. Ang alam niya ay matalas ang memorya ng lalaki pero sa tingin niya ay hindi totoo ang bagay na iyon. Hindi pa ganoon ka-tagal noong huli silang nagkita. And she was imposible to be forgotten.The man smiled at her and she was caught off guard. Napahawak siya sa bisig ng lalaki nang natumba siya. "Miss, are you alright?" tanong ng lalaki matapos siyang tinulungan nito na tumayo nang maayos.Hindi siya makapagsalita. Pakiramdam niya ay naubos ang mga salitang nasa bokabularyo niya. Natameme siya nang tuluyan. Mabuti na lang at hindi niya natapon ang cocktail na hawak niya. She remembered about the cocktail. Tiningnan niya ito saglit at walang anu-ano'

BUMALIK NA naman siya sa bar kung saan sila nag-inuman ni Brael. Nandito siya ngayon dahil naiinis siya sa Papa niya. Gusto na talaga ni Hasumi ang maglibang ngayon sa bar kapag may hindi sila pagkakaintindihan ng Papa niya. Hindi na kasi tulad ng dati na may malalapitan siyang mga kaibigan kapag may dinadala siyang mabigat na bagay sa puso niya. Ngayon kasi ay sarili na lamang niya ang sinasandalan niya. Namimiss na niya ang dalawang kaibigan niya pero hindi niya sila puwedeng makita. Delikado na kasi ang lagay niya kasi ay alam na ng ibang assassin kung sino talaga siya. Lahat ng nakakakilala sa kaniya ay gusto siyang patayin. Literal na nakabaon na sa hukay ang kaniyang kalahating katawan. One wrong move would be a cause of her end.Tumungo siya sa isang table na bakante. Pinili niya ang table na walang masyadong taong nasa paligid. Umupo siya saglit bago siya tumawag ng waiter. "Ma'am," anang lalaki na naka-tayo sa tapat niya. Inangat niya ang sulyap niya sa lalaki. She made a