[Samantha] "Walanghiya ka!" Inis na inis niyang pinaghahampas si Zandro ng alisin nito ang piring niya sa mata. "Halos mamatay na siya sa takot dahil sa pag aakalang si Troy ang nag utos sa dalawang pulis na kunin siya sa loob. "Gusto mo bang mamatay ako sa takot." Nagsimula na siyang mapahikbi. "B-Bakit ngayon ka lang... k-kanina pa ako naghihintay sa'yo." Lumambot ang ekspresyon ni Zandro ng makitang umiiyak na siya. Agad siya nitong niyakap at kinulong sa bisig nito. "I'm sorry, darling. Kinailangan kong umisip ng plano para matapos na ang lahat ng ito." "Z-Zandro, ayaw kong makulong." Natigilan siya ng may maalala. "Sa tingin ko ay may kinalaman sila Mila at Troy sa nangyari kay Shiela. Kasabwat nila ang janitor... P-Please, pagbayarin mo sila sa ginawa nila." Pagmamakaawa niya sa nobyo. Naalala niya ang nakangiting mukha ni Shiela kaya lalo lang siyang naiyak. Dahil sa kanya ay nadamay ito. Dahil sa kanya ay nasira ang mga pangarap nito.. Pero ang higit na may kasalanan ay

[Samantha] Hindi siya sumuko. Hinanap niya si Zandro pero tatlong araw na pero hindi niya ito nakita. Pakiramdam niya ay masisiraan na siya nang ulo. Naninikip ang dibdib niya sa sakit parang pinapatay ang puso niya. “Anak, kumain ka na. Kailangan may lakas ka para sa pagharap mo sa bukas. May dahilan si Zandro kaya ginawa niya ito—“ “Dahilan?” Humihikbing tumingin siya sa ina. “Ma, naman… hindi pa naman tapos ang kaso ko. May laban pa ako pero hindi niya hinintay ‘yon.” Pinahid niya ang luha at pumasok sa kwarto niya. Nangako ito sa kanya na hindi aalis sa tabi niya. Na hindi siya nito iiwan. Pero nasaan ito ngayon? Oo, ayaw niyang makulong. Inaamin niya na natatakot siya. Pero hindi niya hiniling na ipamigay siya nito sa iba kapalit ng kalayaan niya. Mas nanaisin niyang magtiis muna sa loob ng kulungan at maghintay na lumabas ang katotohanan kaysa ang mawala ito sa kanya. Lalo siyang naluha sa singsing na nasa ibabaw ng tokador niya. Bago umalis si Troy ay sapilitan nitong i

[Samantha] Walang kabuhay-buhay na nakatingin siya sa wedding dress na nasa kahon. Kung kay Zandro ito galing ay baka nagtatalon pa siya sa tuwa habang isinusukat ito. Kaso galing ito sa demonyóng si Troy. Lumabas siya ng bahay para magpahangin at para gumaan sana ang bigat ng dibdib niya. Pero nakita niya si Mila kaya mas lalo lang siyang naimbyerna. Kasama ito ni Troy habang todo ngising nakatingin sa kanya na tila inaasar siya. Kung wala lang si Troy ay baka nasapak niya ito sa mukha. Gusto niyang iiwas ang mukha nang hahalikan siya ni Troy, pero hinawakan nito ang pisngi niya ng madiin at tumingin sa kanya ng may pagbabanta, kaya naman si Mila ay lalong napangisi. Parang tuwang-tuwa pa ito sa ginagawa sa kanya ni Troy! Nakakakilabot ang dalawang ‘to. May relasyon ang mga ‘to pero ayos lang sa kanila na makitang may kinakalantari ang isa’t isa. Ano bang klaseng pag iisip ang mayro’n ang dalawang ‘to? Nagtataka siya dahil kahit ikakasal na sila ay walang pamilya ni Troy mal

[Samantha] Akala niya ay wala na siyang makikilalang kasing sama ni Jc, pero mayro’n pa pala. Si Troy. Napakasama nito. Paano nito nagagawang bantaan siya ng gano’n sa mismong harapan niya. Agad na pinahid niya ang luha ng makitang palapit ang mama niya. “Ma, bakit gising pa kayo? Magpahinga ka na, baka mamaya ay sumakit na naman ang likod mo.” Aniya. Kanina lang pag uwi ay nagpalagay ito ng paghaplas sa likod dahil nananakit ang likod nito. “Ayos lang ako, anak. Ikaw ang dapat kong tanungin. Ayos ka na ba? Nabawasan na ba ang bigat ng dibdib mo?” Natigilan siya. Bigla ay naalala niya ang nakakabiglang bagay na nadiskubre niya ngayong araw. Gumuhit ang ngiti sa labi niya. Kahit paano ay nabawasan ang bigat sa dibdib niya ng malamang buhay si Shiela. “Opo, ma. May nalaman kasi akong magandang balita ngayong araw.” Tumango-tango ang mama niya ng nakangiti. “Oh siya, makakatulog na ako dahil alam kong gumaan na ang dibdib mo.” Turan ng kanyang ina bago umalis. Bumuga siya ng ha

[Samantha] Natigil sa paghalik sa leeg niya si Troy ng dumating si Mila. Kahit galit siya rito, ngayon ay gusto niyang magpasalamat dito ngayon dahil dumating ito. Dahil kung hindi ay baka saan pa umabot ang ginagawa ni Troy sa katawan niya. “Ano ang ginagawa mo dito?” Iritang tanong ni Troy sa dalaga. “I told you to keep your eyes on that man—“ “Pwede ba, ibigay mo muna sa akin ang usapan natin. Saka saan mo siya dinala? Baka sinaktan mo siya, ha!” Saglit na tumingin si Mila sa kanya. “Makukuha mo na ang lahat ng gusto mo. Tinulungan ka namin na magawa ang lahat ng plano mo. Wala ka naman sigurong balak na itapon agad kami pagkatapos mo kaming pakinabangan.” Umupo si Troy at masamang tiningnan si Mila. “Tumahimik ka. Naririndi na ako sa bunganga mo. Ano ang tingin mo sa akin? Walang isang salita? Wag kang mag alala dahil ibibigay ko ang napag usapan.” Naglabas ng baril ang lalaki at saka itinutok sa kaharap. “Kaya gawin mo ang trabaho mo kung ayaw mong patayin ko kayong dalawa.”