[Samantha] Mas lalong nalukot ang mukha niya sa narinig. Mukhang hindi nito napansin na may ibang tao rito bukod sa binata. Tumikhim siya. "Ako gusto ko ng tubig. Bibigyan mo ba ako?" Tumingin lang sa kanya si Jennilyn at binigyan siya ng tingin na 'Wag kang magulo dahil naglalandi pa ako' look. "No." Muntik na siyang mapabunghalit ng tawa ng marinig ang maikling sagot ni Zandro rito. Mas lalong iniliyad ni Jennilyn ang dibdib. "Eh ano ang gusto mo?" Tanong pa nito. Napangiwi siya. At nagawa pa talaga nitong magpabebe ng boses? Napailing-iling na lang siya. Nang tumingin siya kay Zandro ay nagkasalubong ang mata nilang dalawa. 'I want you' Muntik na siyang mabuwal sa kinatatayuan dahil kahit hindi bumubuka ang bibig ng binata ay parang 'yon ang nababasa niya sa tingin nito. Tila naririnig pa niya ang sinasabi nito sa utak niya! "Jennilyn!" Tawag niya sa kaibigan. Humawak siya sa dibdib, "A-Ako kailangan ko ng tubig!" Nataranta naman ito ng mapansin na namumula ang mukha

[Samantha] Paano na lang kapag nahuli sila ng mama niya na nag uusap dito sa kwarto? Eh di mag iisip pa ito ng hindi maganda. Saka ayaw niyang ipaalam dito na ex niya si Zandro. Sigurado na maraming magiging tanong ito tungkol sa dahilan ng paghihiwalayan nilang dalawa. Iyon ang iniiwasan niyang mangyari— Ang maungkat ang tungkol sa kasalanan na nagawa ni Zandro sa kanya. Nagpalinga-linga ang mama niya. “Parang naririnig kong may kausap ka kanina. Akala ko tuloy ay kausap mo si Zandro.” Agad na pinahid niya ang pawis sa noo gamit ang kamay na may sugat lang. Napangiwi siya ng kumirot na naman ang kamay niya. “A-Ano naman ang gagawin ni Zandro sa kwarto ko.” Aniya na kunwari ay natatawa. “Inutusan ko kasi siya na hatiran ka ng pagkain. Busy kasi ako kanina dahil kausap ko si Troy. Nang utusan ko si Pablo ay ayaw naman. Baka hindi daw siya makalabas ng buhay dito sa kwarto ko.” Aba, mabuti at naisipin ng pinsan niya ‘yon. Talagang malilintikan talaga ito sa kanya kapag lumapit it

[Samantha] Malungkot siyang umiling. “Gustuhin ko man, Troy, pero hindi ko kaya. Ayokong lokohin ang sarili ko at paniwalain na kaya kitang mahalin. Hindi pa talaga ito ang tamang panahon para buksan ang puso ko sa iba… hindi ko pa talaga kaya.” Mas mainam na ang ganito kaysa ang paasahin niya ito. “Siya pa rin ba?” Bigla ay nag iba ang timpla ng mukha ni Troy. Napakadilim ng mukha nito at tila naging mabangis na hayòp kaya bahagya siyang napaatras. “I’m sorry.” Hingi ng paumanhin ni Troy bago bumuga ng hangin. “I was talking about your ex. Nabanggit kasi sa akin ng mama mo na may ex kang manloloko at muntik kang gawan ng masama noon. Kung ako sa’yo ay kalimutan mo na sila, Samantha. You deserve to be happy… at magiging masaya ka lang sa akin.” Sobrang kaba ang nararamdaman ng dibdib niya ngayon. Hindi dahil sa kilig, o tuwa sa sinabi nito— Kundi dahil sa sinabi nito tungkol sa mga ex niya! Kailanman ay hindi niya sinabi sa mama niya ang tungkol sa ginawa ni Jc at Zandro sa kanya

[Samantha] “A-Ano?” Hindi makapaniwalang bulalas niya. “H-Hiwalay na tayo kaya wag mo akong—“ “Hindi ako pumayag na maghiwalay tayo, Sam. I let you go and leave me because I want your mind and heart to cure from pain I’d cause you. Alam ko na masasaktan ka hangga’t nakikita mo ako habang hindi pa naghihilom ang sugat sa ginawa ko. Ginawa ko rin ang misyon na kailangan kong gawin para hindi na tayo magugulo pa ng kahit sino.” Misyon? Naguguluhan siya. Ano ang ibig nitong sabihin. “Magsimula tayong muli, Sam.” Nakikiusap ang mga mata nito. Hindi niya magawang magsalita. Gulat pa rin siya sa nalaman niya. Hindi niya akalain na siya ang babaeng tinutukoy nito na nobya. Napasinghap siya ng naramdaman ang paglapat ng mainit na bagay sa labi niya— Sakop ng tila uhaw na uhaw na labi ni Zandro ang labi niyang bahagya pang nakaawang. Hindi niya ito itinulak, bagkus ay tinugon niya ang halik nito ng may kasamang pananabik. Hindi na niya kaya pang pigilan ang sarili dahil maski ang utak ni

[Samantha] “Bye, darling! I missed you already!” Natampal niya ang noo ng makitang napatingin ang lahat ng mga estudyante at kapwa niya guro sa kanila dahil sa malakas na pagsigaw ni Zandro. Tiyak na madadagdagan na naman ang tsismis tungkol sa kanya. “I missed you so much, babe. Wag kang mag alala dahil ginagawa ko ang lahat ng utos mo.” Natigil siya sa paghakbang nang marinig ang boses ni Mila. Nang sumilip siya ay nakita niyang may kausap ito sa phone. Kung gano’n ay may nobyo na ito? Kung gano’n ay bakit nito ginugulo si Zandro? “Basta tumupad ka rin sa usapan natin na ibibigay mo sa amin ang pinangako mo. Mahal kita pero kailangan namin ‘yon ni Troy. Kaya kami pumayag sa gusto mo ay dahil do’n kaya wag mo kaming gagagühin.” Iyon ang narinig niya bago siya tuluyang nakalayo rito. Pagdating sa classroom niya ay napansin niya ang mga bulaklak na nakapatong sa desk niya. Galing lahat kay Troy. Pagkahapon ay nagsi-uwian na ang lahat ng mga estudyante. Natigil siya sa paghah