Tulala at walang saplot na naglalakad ako sa daan sa kasalukuyan.Walang damit, nakaapak at higit sa lahat ay nawalan na ng dignidad para sa sarili nang dahil sa insidente na sa una pa lang ay inayawan ko na pero tinuloy ko pa rin.Umupo ako sa isang gilid at niyakap ang sarili. Madilim sa bahaging ito. Sa hindi kalayuan ay nakikita ko pa rin ang nangyayari sa kalsada ngunit kahit kailan ay paniguradong hindi alam ng mga dumadaan na may tao rito.Hindi ko na alam kung nasaan ako... kung saan na ako dinala ng mga paa ko. Ang alam ko lang ay malayo na ako. Malayo sa bahay kung saan ako nanggaling. Hindi ko na ninais pa na dumaan sa maliwanag. Takot man ako sa dilim ngunit wala rin ako magagawa. Mas lalong hindi ko nananaisin na makita ako ng mga tao sa ganitong sitwasyon.Napahikbi na lang ako nang sumagi muli sa isip ang nangyari sa akin.Wala na. Nan

"Ate Hazel," tawag ko sa kaniya habang siya ay nakaharap sa kaniyang laptop.Tiningnan niya ako sandali at binaling din agad sa ginagawa. "Salamat," halos pabulong na lang na sambit ko dahilan upang tuluyan na niyang ibaling ang atensiyon sa akin.Ngumiti siya sa akin."Kung hindi dahil sa kabutihan mo... ninyo ni Kuya Erick ay paniguradong hindi ko alam kung buhay pa ba ako ngayon. Napakabuti niyong tao," sabi ko at pinaglaruan ang aking mga kamay. "Pasensiya na kung nagiging pabigat pa ako sa inyo. Hindi niyo naman talaga ako obligasyon na tulungan dahil unang-una ay hindi niyo naman ako kilal—""Shh... don't say that. Bakit? 'yung mga kakilala lang ba dapat ang tulungan? Sila lang ba ang dapat na isalba kapag kailangan na kailangan ng tulong ang isang tao? Isa pa ay kaya ka namin tulungan kaya gagawin namin iyon."Tipid ako na ngumiti at saka napapayuko na lang na tiningnan ang mga daliri ko sa paa. "Alam mo ba," aniya dahilan upang iangat ko muli ang mga mata upang tingnan siya.

Narinig ko ang pagkatok sa pinto ngunit kahit balingan iyon ay wala akong lakas.Humiga ako sa kama at ipinikit ang mga mata. Walang nais na makausap kahit kanino sa kanila.Bakas ang pag-aalala ng sobra sa kanilang mga mukha dahil nabuksan ko sa kanila ang nais ko na pagpapalaglag sa bata dahil ayaw kong tanggapin ang dinadala sa aking sinapupunan na resulta ng isa sa pinakamasalimuot na gabing naranasan ko sa kamay ng walang awang mga nilalang.Nakauwi na kami mula sa hospital. Ilang araw na rin mula noong makalabas ako at walang mintis ang pagpunta nila rito sa condo. Nang dahil nga lang sa isang ginawa ko na ikinagalit nila ay isinama na nila ako rito sa bahay nila. Dito na nila ako pinatuloy at ayaw akong iwanan na mag-asawa kaya naman kung wala si Kuya Erick ay si Ate Hazel ang kasa-kasama ko. Nakakaramdam man ng kaunting hiya dahil sa... pati trabaho nila ay naabala ko na ngunit hindi ko ri

Mugto ang mga mata na pinatong ko sa aking mga hita ang pagkain na hinanda ni Ate Hazel kanina at saka iyon umiiyak na kinain.Bawat subo ay kinukwestiyon ko kung bakit nga ba ako pinamigay ng inay at hindi man lang ako dinalaw pa o nagawang puntahan doon kahit isang beses. Ayaw din kaya niya ako? Ayaw niya nga ba talaga sa akin at nang matapos ako na iniluwal at sandaling hinagkan sa kaniyang mga bisig ng ilang taon ay hindi na ako dinalaw pa?Ilang beses ko man na pasinungalingan kung bakit ako nasa bahay-ampunan... na namatay na ang aking ina kaya ako naroroon ay hindi pa rin maitatago ang katotohanan na hindi naman talaga namatay ang inay. Iniwan niya lang ako sa talaga sa bahay ampunan.Ayaw ko lang na magmukhang sobrang kaawa-awa dahil sobrang sakit sa akin na pinamigay lang ako nang ganoon kaya mas pinili ko na magsinungaling na lang.Nang matapos kumain saka ko iyon inayos at bumaba na. Hinugasan ko na rin diretso."Ate, naki

Bakas ang gulat nang makita ako ni Ate Anne sa loob. Pareho kaming natigilan at hindi inaasahan ang pagkikita."Ano po'ng ginagawa niyo rito?" tanong ko."Ikaw ang dapat na tanungin ko niyan. Ano ang ginagawa mo rito? Nasaan si Erick?" tanong din niya pabalik."Bakit mo po siya hinahanap?" kalmadong tanong ko. "Sino ka ba para kuwestiyunin ako, at bakit ka ba nandito at sa loob pa mismo ng condo ni Erick?" nanlalaki ang mga mata na aniya."Ate..." hindi ko na naituloy pa ang dapat na sasabihin niya ng hinatak niya ako sa aking buhok."Ikaw talagang malanding babae ka e," aniya."Ate Anne, ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo?!" inis na rin na sambit ko at walang nagawa kung hindi ang magpahatak papasok sa loob.Siya itong kadarating-dating lang at ako pa ang aapihin!"Asawa ko kinakalantari mo?!" sigaw niya.Sinubukan ko siya na itulak ngunit sobrang kapit ng kaniyang mga kamay na nakasabu