All Chapters of Elusive Heart: Chapter 11 - Chapter 20

Do not Bother"Who is that guy?" agad na bungad nitong tanong paglapit ko.Tinitigan ko ito sa mata. "Later, Alex. Pumasok muna tayo sa kotse mo," papasok na sana ako nang bigla niya akong pinigilan sa braso ko."I'm asking you who that guy, Martelle," marahan ngunit may diin nitong tanong muli sa akin."He's just a friend, Alex," kunot-noong sagot ko dito saka bawi ng braso ko sa mahigpit na pagkakahawak ng kamay nito.Matiim niya akong tinitigan sa mata. "Friend? Sa isang lalaki?""Pwede ba Alex, sa loob ka na lang magtanong," naiirita kong tugon dito imbes na sagutin ang tanong nito.Naramdaman ko ang unti-unting pagbitaw nito sa braso ko saka bumuntong-hininga ng malalim.I immediately slide myself into his car when he opened the door for me. Nakakailang kasi dahil may mangilan-ngilan na pa lang nakatingin at nakakapansin sa aming dalawa.Umikot at agad na rin itong lumulan ng kotse nito. Pagkaupo ay agad nitong pinatakbo ang kotse."Ayokong makikita kitang kasama ang lalaking iyo

Invitation"Oh, hija, magandang umaga," ang unang bati ni Yaya Belle nang makita nitong papasok ako sa dining area."Magandang umaga rin ho," nakangiting pagbati ko rin rito."Halikana at maupo upang makakain ng almusal, hija. Teka, nasaan na pala ang asawa mo?" tanong nito sa akin."S-susunod na lang daw ho siya." simpleng sagot ko rito."Ah, sige maupo ka na, hija at ipaghahanda na kita ng almusal mo."Tumungo muna ako sa counter at nagtimpla muna ako ng isang basong gatas at saka nag-almusal na magisa. Minadali ko talaga ang pag-aalmusal dahil ayaw kong makasabay si Alex na kumain.Tamang-tama namang pagdulog ni Alex ay tapos na akong kumain, kaya agad na akong tumayo bago pa ito maupo sa hapagkainan. Alam ko na gusto niya akong kausapin ngunit ng dahil nandiyan si Yaya Belle ay hindi ito makabwelta."Yaya Belle, aakyat na ho ako.""Oh sige, hija. Mag-ingat sa pag-akyat ng hagdan." paalala nito sa akin."Oho. Salamat ho." sagot ko saka humakbang patungong pinto ng dining room.Nila

FearIsang malamyos at malamig na tugtugin ang gumising sa aking himbing na diwa. Namulatan ko agad ang nakaawang na pinto ng silid namin ni Alex. Ngunit nagtataka ako sa sobrang dilim ng buong paligid—pati na ang labas ng silid ay madilim rin.Bigla akong kinabahan at sumigid din agad ang takot sa aking buong sistema. Napabalikwas ako ng bangon.Darkness is my greatest fear. I hate darkness, lalo na ang tipong walang-wala akong naaaninag. Okay lang sana kung may katabi ako sa mga ganito kadilim na paligid. May ilaw naman ngunit bahagya lang at nagmumula iyon sa labas ng silid namin ni Alex.Tuluyan na akong nagising, nagmamadaling bumangon at naglakad patungong pinto."A-Alex? Alex? W-where are you? A-Alex?" malakas na tawag ko sa pangalan nito, ngunit walang Alex ang lumitaw sa harapan ko.Paglabas ko ng pinto ay may nakita akong mga candle glasses sa may hagdan hanggang sa pababa ng hagdan. Mas sumidhi ang takot ko at nagsitayuan na ang lahat ng mga balahibo ko sa braso at sa buong

Surrender"H-huh? Um—" I just want to decline but he never let me say it."Please?" he sounds pleading."A-Alex—""Come on, honey." he pleaded again.I heaved a resignation sigh. "Alright," tuluyan ko nang tinanggap ang nakalahad na kamay nito.He smiled and gently pulled me up. Then he plays me inside his arms. "Do you remember this song?" tanong nito habang sumasayaw kami nang malumanay.Umiling ako dito. "Hindi. Bakit?" nagtataka kong tanong sa kanya habang nakatingala rito."I heard this from Julia's debut party— the day when I first met you," he said not blinking his eyes.Napaawang ang bibig ko nang bigla kong maalala ang araw na iyon.Nagpatuloy ito sa pagsasalita. "I already appreciated the song when they played it, and you know, I can't stop myself from staring at the beautiful woman that night. But I felt disappointed… because that woman is clearly avoiding me."Hearing that, I gulp. Alam ko namang ako talaga ang babaeng tinutukoy nito dahil sa simula't sapul ng gabing iyon,

Bed Rest"Tama lang na gawin mo ang sina-suggest ng doctor mo, iha. Iyon naman ay para sa anak mo. Saka tama lang din ang sinabi ng asawa mo na dapat ka munang maglagi na muna sa bahay n'yo. Do it for your little one, okay? Just don't you worry, ‘pag okay ka na at ang baby mo sa sinapupunan mo, anytime pwede ka nang mag-report ulit dito sa trabaho mo," sang-ayon sa akin ng mabait na supervisor at Ninang namin ni Alex sa kasal."Thank you ho, Ninang. Pangako ho kapag okay na ako, magre-report agad ako dito sa office." magalang na tugon ko rito."Okay lang 'yon, hija. Isa pa, wala ka namang dapat na alalahanin dahil kahit magbuhay Reyna ka at hindi na magtrabaho ay hindi ka naman maghihirap. Kung sakaling mawalan ka rin ng trabaho dito, may kompanya naman ang asawa mo at pwede kang magtrabaho doon anytime and in any position." nakangiti pa nitong pahayag."Tama ho kayo, Ninang. Pero hindi naman ho ako ang mayaman eh, si Alex lang 'yon. Isa pa ho, nakasanayan ko na kasing magtrabaho dito