All Chapters of ICE FERREIRA (Wild Men Series #50): Chapter 61 - Chapter 70

ICEI was pacing the floor. I checked my phone for another incoming message but still nothing. Lumapit ako sa kama at naupo roon. Kararating lang namin ng isla at wala si Trace. Ilang araw na raw na hindi bumabalik ng isla sabi ni Cash Daniels—ang dating CIA na nabanggit sa akin ni Trace nakaraan—na nakakakilala kay Cent. Gusto kong puntahan sana si Logan at alamin kung nasaan si Trace kaso wala rin daw sa isla ang isang iyon, ayon pa rin kay Cash. Wala rin daw sina Elliot at Lev. Mukhang busy ang lahat ng founders ng Foedus kaya wala akong magagawa kung hindi ang maghintay ng tawag mula sa pinsan ko, na siguradong busy pa rin kasama ng mga taga-Excellante sa paghanap kay Chloe.I messaged Atlas, too. Ipinaalam ko sa isang iyon na nasa Pilipinas na ulit ako, pero ilang oras na ang lumipas ay wala pang reply si Atlas sa email na pinadala ko sa kaniya. Hindi ko naman gustong i-message si Alguien. Bahala ang isang iyon sa buhay niya. Kahit sinabi ni Freya sa akin nang tumawag ako sa kani

ICE I landed at Forte Konztrakt’s helipad. Dumiretso na ako sa penthouse ni Trace pagkatapos. Kailangan ko ng sasakyan at mabuti na lang may access pa ako sa penthouse ng pinsan ko. The penthouse has no lock, only people with registered fingerprints can open its doors. Yes, naka-biometric ang buong penthouse ni Trace at iilan lang kaming allowed pumasok kahit walang paalam. I was only authorized in Trace’s penthouse when he let us—me and Yumi—stay after Kyle blew his cover. Thinking of Kyle and some instances, I realized that no one could be trusted and that’s why I was reluctant telling Libby what happened to Yumi when she asked about the latter earlier. Kahit pa alam kong walang kaalam-alam si Libby sa mga nangyayari ay hindi ko masabi sa kaniya. It’s better safe than sorry. Spies working under Incognito were hard to identify but lurking around and they could target Libby as their next prey. With that thought, I remembered the moment Yumi and I interrogated and killed Kyle… ****

ICE “Hindi kaya pulis ‘yan?” pabulong na tanong ng isang lalaki sa mga kasama. I remained calm. Hindi ako pulis pero may isa sa kanila na gumana ang utak at nakaisip pagdudahan ako. Sinulyapan ko ito at tinantya. “Pulis?” Tinitigan ako ng lalaking nag-utos kanina kay Johnny na kausapin ako. Ang lider nila. “Malabo,” sabi nito, “walang pulis na gan’yang lahi sa Pilipinas. Kung pulis sa bansa nila, na nagbabakasyon dito sa Pilipinas, ay ‘yon pwede pa.” “Sabagay…” sang-ayon ng kanina naghinala na pulis ako. “Guwapo masyado, eh! Mga gan’yang itsura sa bansa natin ay pag-aartista nga pala ang pangarap.” “Do you know this address?” singit kong tanong para naman mapaniwala ko sila na naliligaw nga lang ako at hindi maintindihan ang sinasabi nila. “This…” Lumapit iyong Johnny sa akin, binasa ang address naa pinakita ko, at pagkatapos ay napatingin sa mga kasama. Napakamot. “Ano?” tanong ng lider nila kay Johnny. “Ituro mo na kung saan ang lugar para makaalis na ‘yan!” “Taguig man,”

YUMI “You’re—” “Summoned.” Ako na ang tumapos ng sasabihin ni John. Araw-araw naman ay iyon ang paborito niyang linyahan. Tumayo na ako at binuksan ang pinto. Nauna na rin akong lumakad papunta sa opisina ni Helio. Hindi na ako kumatok, binuksan ko na lang agad ang pinto ni Helio at pumasok. “Wha—” I cut my words nang makitang hindi lang pala si Helio ang nasa loob ng opisina nito. Tiningnan ko ang dalawang Princep na kausap niya, na parehong napakunot ang noo at nagtinginan muna bago sila tumingin kay Helio. Nasa mga mata nila ang tanong kung ano ang ginagawa ko roon at bakit buhay pa ako. Napalingon ako kay John na katulad ng dati ay pumwesto ulit sa gilid ng pinto, nagbabantay. She should tell me na may mga kausap si Helio. She should, but she did not. Strange. Well, kung sinadya ni John na hindi ipaalam sa akin na naroon ang dalawa, base sa pagkagulat nila nang makita ako, ay dalawa lang ang maaring dahilan. First, John and Helio were conniving and doing some surprises

YUMIHelio threw her aces again for me. That's what she was saying. So, there was no third one. Ako ang ginamitan ng dalawang alas ni Helio para makabalik sa Incognito. I smirked. Nilapitan ko si John at isinara ang pinto na kabubukas niya lang para lumabas na sana kami. Muli kong binalikan si Helio. “So?” I pursed my lips. “Do you want me to thank you for giving me another chance to be back in hell?” I taunt. “You must.” Tamang sinulyapan lang niya ako at muling ibinalik ang tingin sa painting na gawa ng kapatid niya. “But for clarity, I threw my ace not for you to be back in Incognito, my dear Hugo. I threw my ace for you not to be eliminated. Sinigurado ko lang na walang gagalaw sa ‘yo pagkatapos ng nangyari sa Illinois. I plotted it perfectly pero may sumira.” “Wow!” pang-asar ko na lang. “Ang totoo ay gusto ko pang marinig ang mga kwento tungkol sa nangyari noon sa Illinois, kung paanong buhay sina Liza at Libby. “You threw one of your aces for me so I wouldn't be killed, is