ILANG beses akong bumuntonghininga habang naghahanda ng makakain. Kasalukuyan ko ring kausap si Wena sa cellphone."You got to be kidding me! You let him do you but you refused to take him back? Tanya, ano ba talagang tumatakbo sa isip mo?"Napabuga uli ako ng hangin matapos ng mga sinabi niya. Katatapos ko lang magkuwento tungkol sa nangyari sa amin ni Dylan. At wala na siyang tigil sa kakatalak sa akin."Hindi ko rin alam. Siguro nga, nababaliw na ako.""Mabuti't alam mo! Sinong babae ba naman ang nasa tamang katinuan na tatakas-takas sa asawa, tapos nung nahanap, bibigay rin pala pero magmamatigas pa rin?"Tinigil ko ang pagtitimpla ng kape at naupo sa harap ng lamesa. Nakatanaw ako sa nakabukas na pintuan kung saan malayang nakikita ang kalmadong karagatan."Mahal mo pa rin ba si Dylan?"Bumuntonghininga na naman ako at wala sa sariling tumango. "Hindi naman nawala iyon.""E, bakit ba kasi ayaw mong balikan iyong tao? Tinago mo pa ang anak n'yo! Bilyonaryo iyon! Kahit anong tago a

"Ikaw ang mang-aagaw!" mabilis kong tugon na ikinabangis lalo ng mukha niya. Bruha! Tinawanan niya ako. "Masaya na kami, Tanya! Pero simula nang dumating ka, nagkandaletse-letse na naman ang lahat! Mang-aagaw ka!" "Dayana, tumigil ka na! Nag-usap na tayo. Kung ayaw mong makulong, aalis ka ng pamamahay ko nang maayos!" Napatingin ako kay Dylan sa mga sinabi niya. Makulong? Sa salang ano? May hindi ba ako nalalaman? "I refuse to obey! Wala akong ginagawang kasalanan para makulong! Kung mayroon man dapat na mabulok sa kulungan dito, kayo iyon! Ipapakulong ko kayo sa salang adultery!" Napailing ako habang si Dylan naman ay napangiti. "Wala kang makakaso sa amin. Walang bisa ang kasal natin." Natigilan si Dayana sa narinig. Tatanga-tanga kasi. Nakalimutan na yata niyang peke ang paring nagkasal sa kanila ni Dylan. "Hindi ako aalis, Dylan! Sabihin na nating walang bisa ang kasal natin, pero sa mata ng Diyos, mag-asawa pa rin tayo! May karapatan ako sa iyo!" "Kung sa mata na rin lang

PARANG nag-slow-motion ang paligid ko nang biglang humarang sa harap ko si Timothy para saluhin ang bala. Bumagsak siya sa sahig hawak ang kaliwang braso niya."Timothy! Oh, God! I'm sorry!" sumigaw si Dayana, mabilis nitong dinaluhan si Timothy.Nagsimulang lumabo ang paligid ko nang makita ang namumutlang mukha ni Dylan habang nakatingin sa akin. Agad na nangilid ang luha sa pisngi niya. Doon bumaba ang paningin ko sa sarili ko.Ang balang dapat ay sasaluhin ni Timothy, daplis lang ang tama sa kaniya at tumagos pa rin sa akin."Tanya? No... Tanya!"Ang natatakot na boses ni Dylan ang huli kong naaalala bago ako nawalan ng malay.***Nagising ako sa marahan na paghaplos ng isang palad sa buhok ko. Hindi pa man ako nagmumulat, nahulaan ko na agad kung sino ito.My love, Dylan.Suot niya ang pabangong gustong-gusto kong ginagamit niya noong kasal pa kami. Lalaking-lalaki at hindi masyadong masakit sa ilong."Mahal? Thank, God, you're awake!"Bumungad sa akin ang naluluha niyang mukha.

KANINA pa walang tigil sa pag-iyak si Rita habang nasa loob kami ng dining room. Pagkatapos niyang kausapin kanina si Dianne, kinompronta ko siya at nagkasagutan kami. Naabutan kami ni Dylan habang nagtatalo. "Sorry po, sir! Matagal ko nang kasama si Ma'am Dayana. Napakabait niya po sa akin! Kaya hindi ko matanggap na ganoon ang nangyari sa kaniya!" sinundan niya ng hagulgol ang kaniyang mga sinabi. "You don't know what that woman did to us! Wala kang alam sa kung anong totoo!" Maagap kong hinawakan ang braso ni Dylan nang pagtaasan nito ng boses si Rita. Hindi ito makatingin sa amin habang yumuyugyog ang mga balikat. "Hindi ko na po uulitin, ma'am, sir. Patawarin n'yo na po ako!" "Dapat lang, dahil sa susunod na gawin mo pa ito, palalayasin na kita!" Hinila ako ni Dylan palabas ng dining room pagkatapos no'n. Gusto na niyang palayasin si Rita pero pinigilan ko siya dahil si Dianne ang iniisip ko. Matagal nang kasama ng bata si Rita. Simula baby pa ito, si Rita na ang nag-aalaga

YAKAP ko ang sarili ko habang nakaupo sa labas ng kuwarto ni Dianne. Kanina pa kausap ni Wena si Ros, ipinapaliwanag nito ang mga nalaman mula sa pulis na nakausap nila."Kaunti lang ang nainom na lason ni Thalia. Ibinigay niya agad ang juice sa kapatid niyang si Dianne kaya ito ang napuruhan.""Sino naman ang gagawa ng ganitong bagay sa mga bata? Nakakaloka! Mga wala na ba talaga silang takot sa Diyos? These two are just kids!""May hinala na kami kung sino ang may gawa nito." Napatingin ako kay Ros sa sinabi niya."Sino? Sino ang gustong lumason sa mga bata?" Natigilan si Wena nang bigyan siya ng kakaibang tingin ni Ros. "No way! Don't tell me, it's that bitch again? Walang hiya talaga ang ahas na iyon!""Ano na ngayon ang kalagayan ni Dianne?" kabado akong lumapit kay Zian nang dumating ito."She needs to survive for tonight. Kapag hindi siya nagising ngayong gabi, maliit ang tyansa niyang mabuhay. Masyadong malakas ang lason na nainom niya."Mariin akong pumikit. Dahil sa kabaliwa