"PAPA, ALAM KONG hindi ka masaya ngayon dahil sa nangyari. Alam ng Diyos na wala akong kinilaman sa sulat na iyon. Alam na alam niya ang lahat kaya sana po'y huwag na po kayong magalit sa akin. Si Trixie, ang babae pong iyon ang may gawa ng sulat. Mahal na mahal po kita, sana po'y huwag na kayong malungkot at magalit sa akin. Kung nasaan man po kayo ngayon, sana po'y maayos na kayo," naluluhang ani Shanelle habang nakayuko— nakatingin sa puntod ng papa niya.Hindi niya pa rin tanggap ang nangyari rito. Nawala ito ng ganoon-ganoon lang at hindi man lang niya nakitang maayos— na gumaling ito sa sakit na iniinda. Gusto niyang ibalik ang oras pero alam niyang hinding-hindi na iyon mangyayari. Sising-sisi siya sa nangyari sa papa niya. Sa kaniya nagsimula ang lahat at kahit na hindi siya ang nagsulat ng liham, pakiramdam niya'y siya rin ang may gawa kaya namatay ito. Kung noon pa sana siya bumalik, pero ang walang hiyang si Elvin ay hindi siya pinayagan. Baka kung noon ay nakabalik na siya

"KAYA KO KAYONG bayaran, kahit magkano. I can make you all satisfied for my payment. Ang kailangan niyo lang gawin ay patayin ang babaeng ito." Elvin put a picture of a woman in front of his men. It's Trixie's picture.Neil, the leader, stood up and took the photo. "Siya po ba ang papatayin namin, boss? Bakit niyo naman ipapapatay? Ang ganda-ganda, sayang naman ang kutis kung mabubulok lang. Baka naman, boss, kapag nahanap namin ang babaeng ito... sa amin na lang siya," nangingiting sabi nito habang kitang-kita niya ang pagnanasa sa mga mata nito habang pinagmamasdan ang larawan ni Trixie.Because of annoyance, he raised his gun and pointed it on this pervert. "I'm a boss in here and you should follow what I say. I said, kill her not fuck her! Kung ayaw mong mamatay gamit ang baril na ito, bitawan mo ang larawang iyan!" nanggagalaiting aniya habang masamang nakatingin kay Neil.Kaagad naman siyang sinunod ng hayop, binitawan nito ang larawan ni Trixie bago bumalik sa pagkakaupo. Ibin

NAKANGITI SI SHANELLE habang pinagmamasdan ang magandang view sa kaniyang harapan. Nasa rooftop siya at doon niya muna naisipang magpahinga ng ilang oras. Ilang araw na ang nakalipas nang mangyari iyon sa kanila ng mama niya. Ang pagdukot sa kanila ni Liyah at wala pa silang awang itinapon sa bangin. Mabuti na lang at nakaalis sila kaagad doon dahil kung hindi, baka roon na sila mismo mamatay. Tinupad niya rin ang pangako sa kaniyang mama na hindi na siya pupunta kay Elvin. Kahit ganoon pa man, walang araw ang hindi niya nami-miss ang binata dahil minahal na niya ito kahit papaano. Mas mabuting lumayo na lang siya sa binata kaysa sa mapahamak pa sila ng mama niya. Marahil ay ang paglayo niya ang magiging rason ng panghabang-buhay nilang katahimikan. Sisimulan na rin niyang kalimutan ang binata kahit na masakit sa kaniyang kalooban."Anak, handa na ang tanghalian," ani ng isang tinig mula sa kaniyang likuran.Binalingan niya iyon at nakita niya ang mama niyang naka-apron pa, halatang k

"HUWAG SANANG MAGALIT si Elvin kapag nakita ka niya ulit. Alam kong masakit iyon, iyong iniwan mong sulat sa kaniya kahit na hindi ka naman talaga ang nagsulat. Kung ako ang nasa posisyon niya, hindi ko alam ang gagawin ko. Sana talaga'y huwag siyang magalit," sabi ng mama ni Shanelle habang papasok sila sa kanilang bahay.Hindi siya umimik bagkus ay nakatuon lang ang atensyon niya kay Elvin. Ano na bang mangyayari kapag nagkita muli sila ni Elvin? Magagalit ba ito dahil iniwan na lang niya ito ng basta-basta? Na kahit hindi naman niya gusto, magagalit kaya ito? Kapag ba nagpaliwanag siya, papakinggan siya nito? Hindi naman talaga niya gustong iwan ang binata pero nang dahil kay Liyah, wala siyang ibang nagawa. Mas pinili niya ang kanilang buhay kaysa sa lalaking mahal niya. Mas mahalaga pa rin ang mama niya kahit pagbaliktadin man ang mundo. Oo, nagkamali siya na pinili niya iyon— kaysa naman sa mamatay sila.Hindi na niya namalayan na nakapasok na sila ng bahay. Basta't namataan na

"Elvin..." hindi makapaniwala niyang sabi.Ngumiti ang binata. Bago siya sinagot, inabot muna niya ang mga anak nila kay Dave. "Hi, Shanelle," malamyos na sabi nito.Kung kanina'y naiiyak siya dahil sa anak niya, ngayon naman ay naiiyak siya dahil sa wakas ay kasama na niya si Elvin. Walang pagdadalawang-isip na tinakbo niya ang pagitan nilang dalawa at mahigpit itong niyakap."Elvin," umiiyak niyang sabi sa gitna nang mahigpit nilang pagyayakapan.Humiwalay din naman kaagad si Elvin at masuyo siyang tiningnan. Ang mukha nito, hindi niya mapigilang mapalunok dahil lalo itong gumuwapo. Na-miss niya ang binata at sana'y wala nang sumira sa relasyon nilang dalawa. Kapagkuwan ay inangat ng binata ang mga kamay at hinawakan ang magkabila niyang pisngi."I'm happy to see you again, Lane. I'm really happy," nakangiting anito saka hinalikan siya sa kaniyang noo. "I thought hindi na tayo magkikita but God gave me a right time to see you and our children. I couldn't believe it, Lane. I really c