MULA sa pagkakaupo sa single couch na nasa tabi ng bintana at nakatingala ako sa kalangitan na medyo nagdidilim at may pagbabanta ng masamang panahon, narinig ko ang pagbukas ng pinto. Pero hindi agad ako kumilos upang lingunin ang direksyon ng pinto. Later, when I also heard footsteps approaching my seat, I had a suspicion that Crandall had entered. Well, siya lang naman ang pumapasok dito sa silid ko at wala ng iba pa!“Are you not hungry?” dinig kong tanong niya sa akin. Hindi ako sumagot at nanatili lamang ang paningin ko sa labas. Narinig ko naman ang pagpapakawala niya nang malalim na buntong-hininga. “Portia, please sweetheart.”Dahil sa pagtawag niya sa akin ng ganoon, I couldn’t stop myself from feeling so angry at him. I slowly turned to him as my eyebrows met. Matalim na titig ang ipinukol ko sa kaniya habang malamlam naman ang kaniyang mukha at mga mata habang nakatitig sa akin. Laglag din ang mga balikat niya.“Please, Portia!”“Ako ang nagmamakaawa sa ’yo, Crandall. Pa

BITBIT ang flashlight na kinuha ko sa kusina, pumanhik ako sa hagdan at nagtungo sa silid na ginagamit ko. Ewan ko ba, pero mabigat ang pakiramdam ko ngayon. Ang kaligayahang nararamdaman ng puso ko kanina ay biglang naglaho na parang bula nang malaman kong walang tao rito sa mansion. Wala rito si Crandall at tanging ang madilim na mansion lamang niya ang nadatnan ko. I’m asking myself, where is he now? But of course I can’t answer myself either. Nang mabuksan ko ang kuwarto ko, madilim din sa loob dahil nakasarado ang kurtina sa bintana. Laglag ang mga balikat ay naglakad ako palapit sa kama at umupo roon. “Umalis ka na kaya sa mansion mo?” malungkot na tanong ko habang nakatitig sa kadiliman.Oh, kung first time ko lang makapasok dito, I’m sure na kanina pa ako natakot dahil sa sobrang dilim. Pero dahil nasanay na rin ako rito, hindi na ako natakot at nag-alinlangang pumanhik dito sa itaas. I’m sitting on the edge of the bed for a few minutes before making the decision to stand

SUNOD-SUNOD akong napakurap upang siguraduhin na hindi ako namamalikmata lamang ngayon sa nakikita ko. Oh, God! Is this true? After a few days of missing him... now he’s in front of me?Ang puso kong labis na nalulungkot nitong mga nakaraang araw ay biglang kumabog nang husto nang masigurado kong si Crandall nga ang nasa harapan ko ngayon; siya nga ang nakikita ko ngayon.Bigla kong naramdaman ang pag-iinit sa sulok ng mga mata ko. “C-Crandall?” halos pabulong pa ang boses ko pero pumiyok pa iyon.Tumayo naman siya sa kaniyang puwesto at dahan-dahang humakbang papunta sa unahan ng mesa. Habang ako, hindi ko magawang kumilos sa kinatatayuan ko. Bigla kasing nanghina ang mga tuhod ko at feeling ko... kapag kumilos ako ay bigla akong babagak sa sahig. Mas lalo kong naramdaman ang pag-iinit sa sulok ng mga mata ko at hindi ko na napigilan ang pag-uunahan ng pagpatak ng mga luha ko. Ang puso ko ay kumabog pa nang husto. “Y-You... you’re here,” sambit ko ulit.Kahit nanlalabo ang mga mat

PINAGBUKSAN ako ni Crandall ng pinto sa front seat nang makalabas kami ng APC. Simula kanina nang lumabas kami sa office niya na magkahawak kamay, nagtataka at nanlalaki ang mga mata ng mga ka-workmate ko nang makita nila na magka-holding hands kami ni Crandall. Wala pa sana akong balak na ipaalam sa mga katrabaho ko na boyfriend ko ang bago naming boss, but I couldn’t do anything but let what he wanted happen. I am also sure that one of the coming days the entire APC will also know that I am Crandall’s girlfriend.“Thank you, babe,” nakangiting sabi ko nang pagkasakay niya rin sa driver’s seat ay siya mismo ang nagsuot ng seatbelt ko. And because his face was so close to mine, I kissed his cheek. He looked at me with a smile and immediately kissed my lips, pagkatapos ay umayos na rin siya sa kaniyang puwesto. “Are you ready, baby?”Tumango ako. “Of course,” sagot ko at mas lalo pang lumapad ang matamis na ngiti sa mga labi ko. Binuhay na niya ang makina at pinaandar niya ang kaniya

PAGKAMULAT ko ng aking mga mata, hindi ko agad nakita si Crandall sa tabi ko. At nang kapain ko ang bandang likuran ko, wala rin siya roon. Nangunot ang noo ko at bahagyang nag-angat ng ulo upang hanapin ng mga mata ko kung nasaan ang fiancé ko. But later, when the door opened, the man I was looking for entered. And when I saw his handsome face, I couldn’t help but smile broadly and sweetly.“Morning! You’re awake, baby!”“Good morning, babe!” Bati ko rin sa kaniya saka ako kumilos sa puwesto ko at sumandal sa headboard ng kama habang hawak-hawak ko sa tapat ng aking dibdib ang dulo ng makapal na kumot. I’m not wearing any clothes right now because after we made love last night, we both fell asleep. Yeah, right! Nang naliligo pa lamang kami ay naging makulit na sa akin ang fiancé ko. At ang akala ko nga pagkatapos n’on ay tapos na talaga kami. But when we came out of the bathroom and he took me to his bed, we made love again. I mean, we did it not only once, twice, but until the dawn.