“HI PO, SEÑORITO!” Biglang nangunot ang noo ko nang pagkapasok namin ni Crandall sa sala ay kaagad na sumalubong sa amin si Naya, ang babaeng nakilala ko sa rancho nina Crandall no’ng nakaraan. Nangunot ang noo ko habang nakatitig sa nakangiti nitong mukha habang nakatitig kay Crandall, but when she gazed at me, her face suddenly became serious. “Naya, nandito ka na pala!” “Kanina pa po ako nakarating dito, Señorito Crandall.” Ani nito. “Portia!” Nang muli ako nitong balingan ng tingin.Mas lalong nagsalubong ang mga kilay ko nang tawagin ako nito sa pangalan ko. Portia? Tinawag nitong Señorito ang fiancé ko tapos ako sa pangalan ko lang?“What is she doing here, babe?” tanong ko kay Crandall nang balingan ko siya ng tingin. “Um, kinuha ko si Naya para dito magtrabaho sa mansion. Remember I told you kukuha ako ng maid para may katulong na rin si Nanay Josephine sa mga gawain dito sa bahay?”Hindi agad ako nakapag-react sa sinabi niya. Oh, so ang Naya na ito ang napili niyang kuni

“YEAH, I’m sorry kung nagkaroon ng problema, bro. Yeah, don’t worry, ako na ang bahala about it. Sure. Magkita na lang tayo. Okay. Bye!”Kunot ang noo na naglakad ako palapit kay Crandall nang pagkalabas ko sa banyo ay narinig ko siyang may kausap sa cellphone niya. Katatapos ko lang maligo kaya tanging tuwalya lang ang nakatakip sa hubad kong katawan.“Is there a problem, babe?” tanong ko nang makita ko ang pagpapakawala niya nang malalim na paghinga at ang paghagod niya sa kaniyang buhok hanggang sa batok. “Hey!” hinawakan ko ang braso niya at pinihit siya paharap sa akin. I could clearly see the frustration on his face. “Any problem?” tanong ko ulit.“Yeah,” sagot niya at hinawakan ako sa magkabilang baywang ko. “Nagkaroon ng problema ang branch ng El Greco Residential sa Cebu.”“Why?” tanong ko na mas lalo pang nagsalubong ang mga kilay ko.“Itinakbo raw ng contractor ang 10 million ng isang client namin doon. It happened yesterday, but I was only informed today and that man has no

I LET out a deep sigh into the air when Crandall’s cellphone stopped ringing again. Kanina ko pa siya tinatawagan pero hindi naman siya sumasagot. I can’t count how many missed calls I’ve made to him.It’s been two days since he went to Cebu to take care of his company’s problem there. He told me last time, he will stay there for only three days. Kahapon nang umaga ay nagkausap naman kaming dalawa. Pero simula kagabi hanggang ngayon, hapon na ay hindi ko pa rin siya makausap. His cellphone keeps ringing, but he doesn’t answer my calls. I’m worried about him! “Are you okay, bes?” Napalingon ako kay Jass nang marinig ko ang boses nito. Nasa kusina ako ng condo nito at kukuha sana ako ng tubig kanina dahil nauuhaw ako. Pero nawala na iyon sa isip ko dahil sa stress na nararamdaman ko dahil kay Crandall.Umupo ako sa isang silya at tila natatamad na inilapag sa mesa ang cellphone ko. “He’s not answering my calls, Jass,” sabi ko. “Kagabi mo pa siya tinatawagan, a! He still doesn’t answe

TAHIMIK lamang akong humihikbi habang nakaupo sa gilid ng kama. I don’t know how many minutes I’ve been here in the room, crying. After the conversation I had with Jass earlier in the kitchen and she said maybe I am pregnant... my mind was really messed up again. God! Hindi pa nga ako nakaka-recover sa mga nangyari kahapon doon sa mansion ni Crandall, tapos ngayon ay ito ang iniisip ko! I mean, I don’t know how I should feel right now. Should I be happy? Because if I ever I am pregnant, magiging mommy na talaga ako. But on the other side, I don’t seem to want it. I don’t want to get pregnant, especially when I’m in this kind of situation right now. Ayokong mabuntis ako at sa huli ay magiging kawawa lamang kami ng magiging anak ko. Nang sunod-sunod ulit na pumatak ang mga luha ko, kaagad ko iyong pinunasan gamit ang likod ng mga palad ko at nagpakawala ako nang malalim na paghinga. Pinilit kong pagaanin ang pakiramdam ng dibdib ko, pero hindi ko magawa. Naninikip ang dibdib ko na para

PAGKABABA namin ni Link sa sasakyan, kaagad na sumalubong sa amin si Fritz. Kaagad nitong kinarga at pinupog ng halik ang anak ko. “How are you, sweetheart?” “I’m fine po, Mommy Fritz.”“I missed you so much. Ngayon na lang ninyo ako dinalaw rito ng mama mo.” Ani nito saka ako sinulyapan at pagkatapos ay naglakad na ito pabalik sa bahay nito habang karga-karga pa rin si Link.“Mama is a bit busy with her work po, Mommy Fritz,” sagot ng anak ko. “Sino ang nagbabantay sa ’yo kapag nasa work ang mama mo?” “Si Ate Weng po. ’Yong kapit-bahay namin.”Yeah, right. Pinoy na kapit-bahay namin si Rowena. Since I went back to work again, I always left Link at her house. Then I just pick him up in the afternoon when I get home. Nang una ay nahihiya akong iwanan sa bahay nito ang anak ko dahil ayaw nitong tumanggap ng bayad, pero kalaunan ay nasanay na rin ako. Naging magkaibigan naman na kami ni Rowena kaya ayos lang daw. At isa pa, it’s better to leave my son at her house than at Daycare Cen