“ANONG sinabi mo?!” Napaatras ang secretary ni Eugene nang biglang sumigaw ang kaniyang amo. Nasa loob niyon si Roger at Mason dahil pinag-uusapan nila ang nangyaring gulo na tungkol kay Ivan at kay Irene. Mayroong nag-leaked ng information tungkol sa pagkakaroon niya ng asawa at pagkakalat ng larawan ni Ivan sa social media. Ang gusto ni Eugene ay huwag munang ipakilala sa mga tao ang pamilya niya lalo na ang kambal dahil alam niyang mag-iinit ang mata ng mga ito sa mga anak niya lalo na’t malalaki na ang mga ito. On top of that si Irene ang pinakang ma-aapektuhan dahil kilala niya ang media. Hindi siya titigilan ng mga ito at tatanungin ng tatanungin kung bakit wala ito sa tabi niya sa napakatagal na panahon. Pinapahanap na nila ang employee na nag-leaked ng inpormasyon pero ngayon nga ay kasasabi lang ng secretary niya na tinipon ni Hannah ang mga press at inako na anak niya si Ivan at siya ang asawa nito. Isa pa iyon sa problema nila, ipinagutos niya kay Roger na pabagsakin n

Dahil ba pinagsigawan niya sa mundo na siya ang totoong asawa hindi si Hannah? Alam niya na mahal siya ni Eugene kaya impossible na kampihan nito si Hannah kaya malaking katanungan sa kaniya ngayon ay ang katotohanan lalo na at nagawa pa siya nitong sigawan. Iyon ang unang beses na nakita niya itong galit sa kaniya at pinagtataasan siya ng boses. “Madam are you okay?” napakurap siya ng magsalita si Randy habang nag mamaneho ito papunta sa bahay ni Eugene. “Y-yes I am okay.” “But umiiyak ka. ‘Wag mong intindihin ang sinabi ni boss dahil siguradong nasabi niya lang iyon dahil sa sobra-sobrang emosyon sa mga nangyayari,” Agad na napahid ni Irene ang kaniyang luha dahil totoo nga ang sinasabi nito. Hindi niya namalayan na umiiyak na pala siya. Pero dahil na ‘rin sa sinabi ni Randy ay agad siyang napatingin dito lalo na at naalala niya na tauhan ito ni Eugene kaya malamang na may alam ito tungkol sa gulo na sinasabi ni Eugene. “R-randy, alam mo ba kung ano ang sinasabi ng asawa ko na

“Hey, sorry kung nawala si mommy at daddy ng isang linggo. Pero nandito na kami, ‘wag ka ng umiyak okay?” ngiting sabi ni Irene sa anak. “D-daddy! Bakit iniwan niyo kami? Bali wala lang bakasyon natin kasi wala kayo ni mommy!” Sa kabilang parte naman ay iyon ang sinabi ni Kylie sa ama na ikinatigil nito. Hindi ‘man niya nakikitang umiiyak ang anak ay ayaw niya pa ‘ring umiiyak ito. Isama mo pa na tinamaan siya dahil sa sinabi nitong bali wala ang bakasyon na iyon. Ang ginusto niya talagang mangyari ay maging memorable ang unang bakasyon nila ng magkakasama pero dahil maraming balakid sa kanila ay hindi iyon nangyari. “I’m sorry Kylie. Sorry kung iniwan namin kayo ni mommy, sa ngayon hindi pa ako mangangako na magkakasama tayo ng matagal pero kapag natapos na ang gulo sa office matutuloy na ang bakasyon natin okay? Don’t cry please ayoko na umiiyak ka,” Ngumiti siya ng pilit sa anak kahit pa na ang totoo ay nasasaktan siya. Napatingin si Irene kay Eugene dahil doon. Kahit na takpa

Si Eugene iyon kasama si Roger at Mason. Mayroong isang lalaki sa gitna nila na nakatali sa upuan at duguan na ang katawan. Mukang palihim lang ang pagkuha ng video na iyon ngunit kitang-kita niya kung paano hampasin ni Mason ng isang bakal na hawak nito ang hita ng lalaki. Naputol ang video hanggang sa magpatuloy ito na ikinabitaw niya sa cellphone dahil kitang-kita niya ng biglang maglabas si Eugene ng baril at pinaputok ito sa ulo mismo ng lalaking bihag nila. Doon na pumasok ang napakaraming isipin kay Irene. Bumalik sa kaniya ang ala-alang ‘gulo’ na sinasabi nito na hindi niya pwedeng malaman. At ang pagpunta ng mga ito sa lugar na biglang nawala sa paningin niya. ‘M-mafia si Eugene! Kung ganon hindi ligtas ang kambal sa kaniya!’ takot na sabi ni Irene sa isip niya at napatingin sa pinto na sinabi ni Hannah na bukas. Hindi siya nagdalawang isip na lumabas doon. Nang masiguro niyang walang ibang tao sa paligid ay dali-dali siyang tumakbo at hinanap ang daan palabas. Kahit hindi

Hindi makapagsalita ang pulis dahil ang lalaking nasa harapan niya ngayon ay kilalang-kilala niya. Sa kanilang trabaho ang pinakang iniiwasan nila ay ang Alvarez. Kilala ang Alvarez sa pagiging makapangyarihan at malakas na tao na kaya kang paluhurin sa harapan nito. “E-eugene ang kotse mo…” wala sa sariling sabi ni Roger na ikinalingon ni Eugene dito. Nabitawan niya ang kwelyo ng pulis at hinawakan si Roger na nakatalikod sa kaniya. “R-roger anong kotse?! Hindi ko kotse ‘yan hindi ba?! Hindi sa kanila ‘yan!” nagsimula ng tumulo ang luha ni Eugene dahil doon. Natahimik naman ang paligid lalo na ang mga pulis na naroroon. Iyon ang unang beses na nakita nilang umiiyak ang isang Eugene Alvarez. Ang nakakatakot na bulag na bilyonaryo ay umiiyak sa harapan nila. *** BIGLA nalamang umiyak ang babaeng niligtas ni Keith kaya agad siyang napalingon dito. Mabilis siyang lumapit sa kinahihigaan ng babae at tinawag ito. “Miss! Miss ayos ka lang ba? Bakit ka umiiyak?! May masakit ba sa’yo?!”