All Chapters of Insane Agreement : Chapter 1 - Chapter 10

“Heronsiya!” Napakislot si Miles nang marinig ang umalingawngaw na tinig ng kanyang ama na si Rodulfo sa buong kabahayan. Sinilip niya ito mula sa maliit na butas ng kanilang dingding at kitang-kita niya ang paekis-ekis nitong paglalakad palapit sa kanilang maliit na tahanan. May bitbit itong bote ng alak at pulang-pula na ang mukha dala ng kalasingan.“Anak dito ka lang, ha? Huwag na huwag kang lumabas ng kwarto pagpasok ng tatay mo, maliwanag ba, Miles?” Nagsimula nang mangilid ang luha ng kanyang ina habang masuyong hinimas ang kanyang maliit na mukha.Tanging tango na lamang ang kanyang naitugon dito sapagkat nagkumahog na itong lumabas upang salubungin ang lasinggero niyang ama. Sa edad na walo ay mulat na si Miles sa pang-aapi ng kanyang ama sa kanilang mag-ina. Araw-araw itong umuuwing lasing mula sa sugalan kaya walang gabing hindi sila umiiyak ng nanay niya dahil mas lalo itong nagbubuhat ng kamay sa kanila kapag lasing at natalo sa sugal.“R-Rodulfo,” kinakabahang sambit ng

Nagsimula na silang magtrabaho. Tiniis niyang hindi ma-distract sa kagwapuhan nito. He's too catchy to be ignored yet she managed to keep her distance from him. Natawa pa siya dahil nagmukhang linta si Jemma sa kaaaligid dito. Minsan naman ay naiinis siya sa tuwing nagpakawala ito ng napakatamis na ngiti sapagkat nahihirapan siyang iiwas ang kanyang tingin lalo na sa mapula at mamasa-masa nitong labi.Her heart pounds so fast everytime he's near especially when she smells his manly scent. God knows how it drives her mind crazier. Naghuhurumentado naman ang puso niya sa mga pagkakataong inilalapit nito ang mukha sa kan’ya kapag may ipinapakita ito sa hawak na bondpapers. Tuloy, nadedemonyo ang kanyang isipan dahil hindi maiwasan ng kanyang mata na mapagawi sa kumikibot nitong labi.Nagliligpit na sila ng gamit nang magtanong ang assistant niya. “Miss Miles, saan tayo magdi-dinner mamaya?” “Doon na lang tayo sa sikat na beach dito, Jem. Ang alam ko maganda raw roon ‘pag gabi dahil may

Ilang araw pa lang ang lumipas mula nang nagkakilala sila ni Jeffry pero sa inakto nito ay tila close na close na sila nito pati na kay Jemma. Napailing siya para sa sarili. Naiinis pa rin siya sa katotohanang unang araw at unang gabi pero nakuha na kaagad nito ang first kiss niya. Ang lalaking ito lang ang nakagagawang gibain ang pader na kanyang ginawa sa loob ng ilang taon para sa mga lalaki. For the first time.‘Pambihira ka, Miles. Ang rupok mo, ‘di mo man lang sinampal nang makabawi ka man lang sa dignidad mo,’ lihim niyang kastigo sa sarili. Pero paano nga ba niya magagawa ang litanya ng kanyang utak gayung sarap na sarap nga siya at nalulunod sa galing ng lalaking iyon na humalik? Idagdag pa ang kakaibang karisma na taglay nito.Jeffry is quiet good in talking and negotiating people. His jolly movements and sweet reactions specially his smile makes it all perfect. Gaya ngayon, lihim niyang binantayan ang bawat galaw nito habang masayang kinakausap ang assistant niya. Watching

Pagka-park niya ng kanyang sasakyan ay lumabas na rin siya at nagbayad kaagad ng entrance fee. Pumasok siya at agad na inilibot ang paningin sa lugar. Hindi niya mapigilang mamangha at mapangiti. The place is very therapeutic. Ngayon pa lang ay napagaan na nito ang kanyang pakiramdam. Ilang metro mula nang siya’y nakapasok ay sinalubong na kaagad siya ng mini restaurant na halos lahat ay gawa sa kahoy at bamboo ang mga kagamitan na tila ba classic ang tema ng mga ito. May iilang tao na ring nakaupo roon habang nag-a-almusal. Nilagpasan niya ang mini restaurant at nagmasid-masid pa sa paligid hanggang sa naagaw ng kanyang tingin ang kanang parte na may mga nakatanim na pine trees. Napangiti tuloy siya nang maalala ang Baguio. Batid niyang maganda ang parteng iyon para sa picture taking. Sa kabilang bahagi naman ay may iba't ibang Disney characters at iilang mga hayop na gawa sa bato, saktong sakto para sa mga bata. Halata pa sa mukha ng mga bata ang pagka-enjoy habang sinasakyan ang m

Hindi na niya alam kung ano na ang nangyari sa dalawa basta't pinaharurot na lang niya ang sasakyan pero hindi naman niya alam kung saan pupunta. Nawala na kasi ang focus niya dahil sa biglaang pagdating ni Jeffry na ayaw muna niyang makasama sa araw na ito. Labag sa kalooban niya ang umuwi sa apartment kaya nag-isip siya nang mabuti kung anong lugar ang pwede niyang puntahan na hindi siya nito matutunton.Wala pang tatlong minuto ay nagliwanag ang kanyang mukha sa ideyang biglang pumasok sa kanyang isipan. Tama! Pupunta siya ngayon sa simbahan. Minsan na niyang narinig ang isa sa pinakasikat na lumang simbahan dito sa Bohol at iyon mismo ang papasukin niya ngayon. "Wala pa ring silbi ang pagdating mo kanina, Jeffry. Naisahan pa rin kita," natatawang saad niya sapagkat batid niyang hindi siya matutunton nito ngayon. Ang pagmumukhang iyon pa ba na halatang allergy sa mga simbahan? Kung sa bars siguro ay kaya siya nitong i-trace pero sa mga ganitong klaseng lugar ay talagang malabo. Ka