"Sira-ulo? Sira na nga talaga ang ulo ko dahil sa'yo. Nagawa ko ngang magpasapak, ma pa ban ko lang si Brent sa hotel. Gano'n kita ka mahal, Gwin. Handa akong magpasapak maprotektahan ka lang." Humakbang ako palapit sa kanya. Pero kada hakbang ko, sumasabay din ang pag-atras niya. Animo takot na mahawakan ko. "Fred, lumabas ka na please," pabulong niyang pakiusap, sabay lingon sa Anak namin na bahagyang gumalaw."Bakit ka ba takot, Gwin? Wala naman akong gagawin sa'yo. Gusto lang naman kitang makausap ng masinsinan—""Usap lang naman pala ang gusto mo, bakit ni lock mo pa ang pinto? Kung hindi ka ba naman sira-ulo," putol niya sa pagsasalita ko kasabay pa rin ang dahan-dahan na pag-atras. " 'Tsaka Fred, hindi naman 'to ang tamang lugar para mag-usap—""Hindi tamang lugar? Lahat naman, hindi tama para sa'yo, Gwin. Kaya ka nga laging umiiwas, hindi ba?" Matiim ko siyang tinitigan na pilit niya pa ring iniiwasan. Gan'yan nga siya, ang galing umiwas. "Maski nga ang mga tingin ko, pilit m

Bumilog ang mga mata ni Gwin nang maglapat ang mga labi namin. Hindi niya tinugon ang halik ko pero ang sarap pa rin lalo't hinayaan niya lang ako. Hindi ko alam kung dahil sa gulat o dahil nagustuhan niya ang halik ko."Sir—" Biglang sulpot ni Nana Puring na kaagad tumalikod nang makita kami.Kaagad naman akong tinulak ni Gwin, natatarantang lumayo sa akin, at wala sa isip naglakad kung saan. Hindi ko mapigil ang tumawa."Gwin, saan ka pupunta?" Nagtatakang tanong ni Nana Puring. "Sa kwarto po, matutulog," balisa niyang tugon."Ah, matutulog ... sa C.R?" natatawa kong sabi. Nag-angat siya ng tingin. Kagat ko ang labi at hindi siya nilubayan ng tingin. Nanunukso naman ang ngiti ni Nana Puring. Natiim niya ang labi at muling yumuko. Namula ang mukha. Hindi ko naman maawat ang tumawa. "Sus, Gwin 'wag ka nang mahiya. Wala naman akong nakita—""Talaga po?" bigla tanong nito sa matanda. Paulit-ulit na tumango si Nana Puring. Pero pigil ang pagngiti. Napapapikit pa at napatiim labi. "A

"I'm sorry, do I know you?" Pinipilit lumayo ni Fred sa babae na feeling close at biglang yumakap sa kanya. "I don't mean to be rude, but hindi talaga kita kilala." Hinawakan niya ang balikat nito at tinulak palayo sa kanya.Hindi ko maawat ang pag-ikot ng mga mata. Kunwari pa kasi pero gusto naman niya ang ginawa ng babae. Napakagat labi pa nga siya nang dumikit ang katawan nito sa katawan niya."Fred, 'wag mo naman akong ipahiya sa kasama mo," maarting sabi ng babae. Inipit nito ang ilang hibla ng buhok sa tainga niya, saka malanding lumingkis ang kamay sa braso Fred, may kasabay pang himas at kagat labi. "Oo nga naman, Sir Fred. 'Wag mo namang e-deny na kilala mo siya—" Biglang bumaling ang tingin ni Fred sa akin. Nagtangis pa talaga ang bagang. "Sir Fred?" Nagsalubong ang mga kilay niya, saka ngumisi ng kakaiba. "Tinawag mo akong Sir Fred, asawa ko?" Tumiim na naman ang bagang niya. Napanganga ako. Anong pumasok sa utak nito. Mas lumakas pa tuloy ang bulungan sa paligid. Animal

"Mommy..." Sumulyap sa akin sa Fred. Naiilang at tipid na ngumiti si Gwin, saka nagyuko ng ulo. Natiim niya rin ang labi. "Ah, Widmark, tapos ka na bang kumain?" Tumayo si Tonyo. Na sa akin na rin ang tingin niya at bahagyang ngumiti.Alam niya kaagad na seryoso ang topic na binuksan ni Mommy, at hindi maaring marinig nila. Lalong hindi pwedeng marinig ni Widmark."Yes po, Uncle Tonyo." Matamis na ngumiti si Widmark, sabay inum ng tubig at nagpunas ng labi. "Sige, wash your hands na at maglalaro tayo sa labas." Kaagad namang tumayo si Widmark at patakbong nagtungo si sink at kaagad naghugas ng kamay. "Tara na muna sa kusina," sabi naman ni Nana Puring sa mga kasama na kaagad namang sumunod sa kanya.Tumayo na rin si Patrick, pero sandaling sumulyap kay Gwin, na hindi na magawang mag-angat ng ulo.Naging awkward na tuloy sa amin ang sitwasyon. Ewan ko ba rito sa mga magulang ko. Talagang sinabay pa sa hapunan ang topic na 'to. Imbes na ganado akong kumain, nawala tuloy ang gana ko

GWIN POVNapapikit si Fred at mapait na ngumiti. "Oo nga naman, hindi mo nga pala ako mahal." Nahagod niya ang buhok niya, bumuga ng hangin at sandaling yumuko. "Ang sabi mo noon, nakakatakot akong mahalin pero ang totoo, ikaw 'yong nakakatakot mahalin, ang sakit mahalin, at nakakapagod mahalin, Gwin." Humakbang siya palayo mula sa akin matapos sabihin 'yon. Alam ko naman na masyado na siyang nasasaktan sa mga sinasabi ko, sa mga pagpapakipot ko. Kaya lang, kung magpapadala kaagad ako mga paglalambing niya, panunuyo niya, baka sa huli ako lang din ang masasaktan at muling mahirapan. Grabe na ang sakit na dinanas ko noon dahil nga sa nangyari sa amin at ayokong maranasan ulit 'yon. Ayong sumugal kung hindi man lang ako sigurado kung totoo nga niya akong mahal.Mapakla akong tumawa na kaagad nagpahinto sa paghakbang niya at muli akong hinarap. Bakas ang lungkot sa mga mata niya. Wala na rin ang matamis na ngiti."Ang bilis mo na naman palang sumuko, Fred. Hindi ka pa nga umabot ng isa