Ang paulit-ulit na tanong ni Megan ay medyo ikinainis ni Enrico.Hinila niya ng bahagya ang kanyang kurbata at mahinahong sinabi niya, "Mom, kung hindi ninyo nalalaman ay napaka kalmado ni Carmina, ang bagay na ito ay hindi kasing seryoso katulad ng mga sinabi mo.”"Hindi seryoso? Anong hindi seryoso?” Sinusubukang pakalmahin ni Megan ang kaniyang sarili at tumingin muli siya kay Enrico, "Hindi alam ng lolo mo ang tungkol dito. Kung ipapaalam mo ang pagpaplanong hiwalayan na inyong ginagawa ni Carmina, alam mo kung ano ang kayang gawin ng lolo kahit na sa maliit na bagay lamang, and don’t not to mention, hindi ito isang maliit na bagay lamang, I am sure na mawawalan ka ng proteksyon kahit pa magagawa mo naman ito nang mag-isa.” Kalmado pa rin ang tono ng ina ni Enrico."At huwag mong isipin na hindi ko nababasa ang iyong iniisip. Dahil lamang sa gusto mong itago ito, itago mula sa akin. Don’t you remember? Grandpa’s health is not in a good condition right now, he’s not as strong as wh

Tumingin sa kanya si Enrico, "Sigurado ka bang gusto mo ng 100 milyon?”"Reluctant, Enrico?” Tumingin si Carmina kay Enrico habang nakangisi na para bang nang aasar."As if you don’t know me, Carmina. Is you’re going to ask me that, papayag ako.” Sabi naman ni Enrico.Galit na pinunit ni Carmina ang Divorce Agreement gamit lamang ang kaniyang mga kamay at pagkatapos ay itinapon ang lahat ng mga piraso ng papel nito sa harap ni Enrico."Talagang nabigo ako, Enrico. Nasagot na ang tinanong ko sa iyo nito lamang nakaraan. Sa puso mo pala, ako ay isang babae lamang na sumasamba sa pera at nagmamalasakit lamang sa pag-aari.” Pinipigilan man ngunit may kaunting luha na nagbabadyang pumatak sa mga mata ni Carmina. Hindi niya akalain na talaga palang ganito ang tingin sa kaniya ni Enrico sa loob ng dalawang taon nilang pagsasama."Do you really love Rebecca that you’re gonna give a hundred million in just a blink?” Kung kanina ay nagagawa pa niyang ngumisi, ngayon ay para nang pinupunit ang k

Si Carmina ay sisigaw na sana, ngunit ilang sandali pa ay isang pamilyar na boses ang nagmula sa kanyang likuran, "Huwag kang matakot, ako ito.”Ang boses na ito?Kung tama ang narinig niya, kay Enrico iyon.Binuksan ni Carmina ang kanyang mga mata, at nang makita niya ang guwapong mukha na iyon na may matingkad na mga mata at bituing kilay, agad siyang natigilan.Matapos matigilan ng ilang segundo, sa wakas ay natauhan siya, at piping nagtanong sa kanya, "Anong ginagawa mo rito? Bakit ka bumalik?”"Ha? Anong ibig mong sabihing bakit ako bumalik? Naririnig mo na ‘yang sinasabi mo? Sa palagay mo ba ay hindi na ako dapat pang bumalik pa?” Tumaas ang kilay ni Enrico."Akala ko magpapalipas ka ng gabi kasama siya sa ospital.”Talagang hindi niya akalain na babalik ito dahil kanina noong sila ay nag uusap ay tila ba naubos ni Carmina ang pasensya ni Enrico.Nang matapos magsalita ni Carmina ay nagsisi siyang ito ang mga itinanong niya kay Enrico, dahil napansin niyang naging seryoso ang at

"Sabi ko nga." Desidido at simpleng pag-amin ni Enrico.Napangiti ng mapait si Carmina. Bagama't matagal na niya itong nahulaan, gusto pa rin niyang marinig iyon mula sa kanya."Enrico, talaga bang hindi ka na makapag hintay? Hindi ba’t nangako ako sa iyo na kapag kinausap ko si Lolo about our divorce pagkatapos ng kaniyang birthday, eh natural na maibabalik sa atin ang Certificate of Marriage at ang Household Registration Booklet? You don’t have to remind deliberately like this. Hindi ko iyon makakalimutan” Pagkatapos magsalita ni Carmina ay namula ang kaniyang bilog na mga mata.Ang kanyang puso ay pataas at pababa, tulad ng isang marmol na gumulong pabalik-balik na talaga namang hindi kaaya-aya sa pakiramdam.‘Kung gusto mong ipaulit ulit at malaman kung paano sa atin maibabalik ang Certificate of Marriage at ang Household Registration Booklet ay sa akin mo na dapat itinanong, para nasabi ko sa iyo ng mas malinaw. Bakit kailangan mo pang ipadaan sa bibig ni Rebecca ang bagay na i

Inakala ni Carmina na namali lamang siya sa pagkakarinig sa sinabi ni Enrico, ‘Tinapon? Bakit niya itatapon?!’ Naguguluhang tanong ni Carmina sa kaniyang isip dahil wala namang kinalaman si Enrico sa mga pajama nito, bakit niya ito itatapon?"Itinapon mo?"“Oo.” Maikling tugon ni Enrico na hanggang ngayon ay nagbabasa pa rin.Pinakalma ni Carmina ang kaniyang sarili at sinabi na huwag munang magalit kaya sinubukan niyang pigilan ito at matiyaga muli na nagtanong.Napakalinaw ng kanyang sagot."Enrico..." Sa sandaling ito, hindi na kaya pang pigilan ni Carmina ang kaniyang galit at saka inilagay na sa kaniyang baywang ang dalawa nitong mga kamay at galit na tumingin kay Enrico na para bang pus ana magkasalubong ang mga kilay, “Ipaliwanag mo nga sa akin ng maayos at malinaw, Enrico. BAKIT MO ITINAPON ANG AKING PAJAMA?!” Pasigaw na tanong ni Carmina dahil hindi na niya kaya pang kumalma hangga’t hindi sinasabi ni Enrico ang dahilan kung bakit niya ito itinapon."Carmina, ‘yong mga pajama