"Anong deal?” Nagtatakang tanong ni Carmina. "Ayaw mo ba ng pera, Carmina? Gusto ko lang ay itong bracelet. Sampung milyon. Ibenta mo sa akin. Ibenta mo sa’kin ng sampung milyon.” Palusot ni Rebecca. "Sampung milyon?” Ngumisi si Carmina, "Alam nating pareho, Rebecca na ang bracelet na ito ay nagkakahalaga ng isang daang milyon, and now you’re negotiating with me na alam ko sa sarili kong ako lang rin ang malulugi?” ‘Ha! Akala ata ng Rebecca na ito ay gano’n lang ako kababaw.’ Aniya sa kaniyang isip. Nanlamig ang mga kamay at naninigas ang puso ni Rebecca, she gritted her teeth and said, "Okay, sabi mo eh. Ang 100 milyon ay 100 milyon.” Kahit napakamahal nga naman ng bracelet, basta mapapasaiyo ito at papakasalan mo pa si Enrico, kahit ang sampung bilyon ay hindi magiging problema. "You have a hundred million? Tama ba ang rinig ko sa biyenan ko na hindi ka na pinapaburan sa inyong pamilya, Rebecca? Saan mo makukuha ang 100 million na ito?” Nagtatakang tanong ni Carmina habang naka
Si Carmina ay sisigaw na sana, ngunit ilang sandali pa ay isang pamilyar na boses ang nagmula sa kanyang likuran, "Huwag kang matakot, ako ito.”Ang boses na ito?Kung tama ang narinig niya, kay Enrico iyon.Binuksan ni Carmina ang kanyang mga mata, at nang makita niya ang guwapong mukha na iyon na may matingkad na mga mata at bituing kilay, agad siyang natigilan.Matapos matigilan ng ilang segundo, sa wakas ay natauhan siya, at piping nagtanong sa kanya, "Anong ginagawa mo rito? Bakit ka bumalik?”"Ha? Anong ibig mong sabihing bakit ako bumalik? Naririnig mo na ‘yang sinasabi mo? Sa palagay mo ba ay hindi na ako dapat pang bumalik pa?” Tumaas ang kilay ni Enrico."Akala ko magpapalipas ka ng gabi kasama siya sa ospital.”Talagang hindi niya akalain na babalik ito dahil kanina noong sila ay nag uusap ay tila ba naubos ni Carmina ang pasensya ni Enrico.Nang matapos magsalita ni Carmina ay nagsisi siyang ito ang mga itinanong niya kay Enrico, dahil napansin niyang naging seryoso ang at
Natigilan si Carmina, tumalikod siya at mabilis na tumakbo papalayo. Wala talaga siyang lakas ng loob na tingnan kung ano pa ang mga kasunod na mangyayari kung ipagpapatuloy niya ang pa stay roon. Kung kaniya lamang itong pagsisisihan ay mas gugustuhin na lamang niyang hindi na buksan ang pintong iyon.Huminto siya sa pagtakbo at tumigil sa isang corridor, "Enrico, you really are a cruel one, alam mo ba iyon, ha?" Napasandal si Carmina sa dingding, at humihingal.Sobrang sakit ang nararamdaman ng puso niya sa pagkakataong ito at wala siyang ibang choice kundi ang ipikit muna ng mariin ang kaniyang mga mata habang unti unting may pumutak na luha sa mga ito.Nasa isip niya na mabuti pa ang manhid na puso, hindi ito nakakaramdam ng kahit anumang sakit kagaya ng nararamdaman niya ngayon.Biglang bumaliktad ang tiyan niya saglit at tila ba ito ay pinipilipit, nangangasim ang kaniyang sikmura at para bang may mga namumuong laway sa kaniyang bibig. Tumakbo siya sa banyo at kamuntikan ng mahi
"Sabi ko nga." Desidido at simpleng pag-amin ni Enrico.Napangiti ng mapait si Carmina. Bagama't matagal na niya itong nahulaan, gusto pa rin niyang marinig iyon mula sa kanya."Enrico, talaga bang hindi ka na makapag hintay? Hindi ba’t nangako ako sa iyo na kapag kinausap ko si Lolo about our divorce pagkatapos ng kaniyang birthday, eh natural na maibabalik sa atin ang Certificate of Marriage at ang Household Registration Booklet? You don’t have to remind deliberately like this. Hindi ko iyon makakalimutan” Pagkatapos magsalita ni Carmina ay namula ang kaniyang bilog na mga mata.Ang kanyang puso ay pataas at pababa, tulad ng isang marmol na gumulong pabalik-balik na talaga namang hindi kaaya-aya sa pakiramdam.‘Kung gusto mong ipaulit ulit at malaman kung paano sa atin maibabalik ang Certificate of Marriage at ang Household Registration Booklet ay sa akin mo na dapat itinanong, para nasabi ko sa iyo ng mas malinaw. Bakit kailangan mo pang ipadaan sa bibig ni Rebecca ang bagay na i
Bahagyang nataranta si Carmina at nang siya ay magsasalita na sana, “Tita, there is nothing wrong with her, and she’s not pregnant.” Sabi ni Enrico."Pero young master, based on my experience, ang pagsusuka at pagkahilo ay mga sintomas ng isang buntis." Sagot ni Gng. Rosella.Sa puntong ito ay sumimangot na si Enrico at sigurado niyang sinabi, “Imposible.” Sasabihin din sana ni Enrico na noong una pa lang, siya ay gumagamit na ng contraceptive at umiinom naman si Carmina ng pills. Ngunit naisip niya na kung sasabihin niya ito, at makakarating sa kanilang Lolo, tiyak na papagalitan siya at hindi ito matutuwa. That is why he now change his way of continuing his talk, “I was busy working these past few days and half of my day were almost spent on my business, we’re not done that for a long period of time now. So it surely is impossible.”Ang mga salitang ito ay masasabing ganap na napawi ang hinala ni Gng. Rosella. Bagama’t medyo disappointed sa pahayag na iyon ni Enrico, sumandok siya n
Inakala ni Carmina na namali lamang siya sa pagkakarinig sa sinabi ni Enrico, ‘Tinapon? Bakit niya itatapon?!’ Naguguluhang tanong ni Carmina sa kaniyang isip dahil wala namang kinalaman si Enrico sa mga pajama nito, bakit niya ito itatapon?"Itinapon mo?"“Oo.” Maikling tugon ni Enrico na hanggang ngayon ay nagbabasa pa rin.Pinakalma ni Carmina ang kaniyang sarili at sinabi na huwag munang magalit kaya sinubukan niyang pigilan ito at matiyaga muli na nagtanong.Napakalinaw ng kanyang sagot."Enrico..." Sa sandaling ito, hindi na kaya pang pigilan ni Carmina ang kaniyang galit at saka inilagay na sa kaniyang baywang ang dalawa nitong mga kamay at galit na tumingin kay Enrico na para bang pus ana magkasalubong ang mga kilay, “Ipaliwanag mo nga sa akin ng maayos at malinaw, Enrico. BAKIT MO ITINAPON ANG AKING PAJAMA?!” Pasigaw na tanong ni Carmina dahil hindi na niya kaya pang kumalma hangga’t hindi sinasabi ni Enrico ang dahilan kung bakit niya ito itinapon."Carmina, ‘yong mga pajama
Sa isang iglap, Enrico’s warm breath sprayed Carmina’s nose, lips, and her entire small face na para bang may mahika sa mga ito. Namumula ang mukha niya, at hinawakan niya ang kurbata nito gamit ang isang kamay, hindi siya makagalaw, hindi rin siya makaabante o makaatras. Nakatitig lang siya sa napakagwapong mukha ni Enrico at naaamoy ang paboritong pabango nito. Ang puso ni Carmina ay hindi magkamayaw, tumitibok ito ng sobra at mabilis. “You...you stand up straight.” She blushed and divert her attention. "Sigurado ka?" Ang boses ni Enrico ay katulad din naman ng dati, but under the current atmosphere, sa palagay ni Carmina ay mas lalong naging banayad at sexy ang boses nito. Lalo na ang labi nito ay malapit pa sa tungki ng ilong niya, napakainit na hindi man lang niya nagawa pang iayos ang kurbata ng kaniyang asawa. "Sigurado ako." Matatag na sagot ni Carmina na hindi pa rin ipinapahalata ang pagiging biglaang kabado nito. "Good." Sa isang tugon, agad na itinuwid ni Enrico ang
"It’s very very urgent, Carmina…" sabi ni Enrico.Bahagyang tumungo si Carmina at naikuyom niya ang kaniyang mga palad, tila ba hindi na niya kailangang marinig pa kung ano man ang mga susunod na sasabihin ni Enrico."Rebecca’s been checked today, and the result is not that good, she’s being emotional right now, Carmina.”Agad na itinaas ni Carmina ang kanyang ulo at walang pakialam na sinabi, "Okay, sige pumunta ka na."Kung ano pa man ang mga rason ni Enrico, ayaw na niya pakinggan pa. Halata namang mas pinili ni Enrico si Rebecca sa mga pagkakataong ito kaya bakit pa niya ipapaliwanag pa?Pagkaalis ni Enrico, si Carmina, bilang isang miyembro ng pamilya Dela Muerte at inatasan ng kanilang ina na tumulong sa pagbati sa mga dumarating nilang kamag anak at kaibigan, ay ginampanan niya ito ng bukal sa kaniyang kalooban.Marahil dahil na rin sa kaniyang pagbubuntis, nakaramdam agad si Carmina ng pagod pagkatapos ng pagtayo niya ng ilang sandali. Ang kaniyang mga binti ay ngalay na ngala