All Chapters of Falling To The Arrogant CEO: Chapter 21 - Chapter 30

“How’s is she tito?”Kinakabahang tanong ni Steve sa kanyang tito ng makabalik na ito sa kanyang opisina. Matapos maka-usap ni Steve ang kanyang abogado ay bumalik na rin siya sa opisina ng tiyo. Tahimik silang pareho ni Abegail na naghihintay sa muling pagbalik ng doctor. Ngayong nakabalik na nga ito mula sa operating room ay tarantang tumayo si Steve at sinalubong agad ng tanong ang tiyuhing doctor. “Calm down, Steve, she’s gonna be fine. She’s so brave I’m glad you find her,”nakangiting sabi ni Doktor Amando. “Thank’s God, thank you tito,”sabay hawak sa kamay ng tito. Niyakap na lamang siya ng kanyang tito upang kahit papaano ay maibsan na rin ang kanyang pag-aalala. “Hey, wait what did you said dad? He find, what!?”Nakangiting usisa ni Abegail sa ama sabay turo kay Steve. “Talagang tsismosa ka ‘no, bumalik ka na nga sa upuan may pag-uusapan tayo,”ngayon ay nakangiti nang sabi ni Steve. “Not until you explain what I heard from dad’s mouth,”naka cross-arms pa nitong sabi. “Ok

Halos mahigit isang oras din ang biniyahe nina Steve papunta sa sinabing lumang bodega ng kanilang tauhan. Sa videong ipinadala sa kanila ni Berdugo habang nasa biyahe pa sila ay kitang-kita nina Steve at Miguel kung papaano pinahihirapan nang mga ito ang isang lalaki. Halos hindi na maimuklat ang mga mata nito dahil sa sobrang maga at basa na rin ng sariling dugo ang mukha nito.“Sino ba kayo, ano ba ang kasalanan ko sa inyo?”Nanginginig sa takot na sabi ng lalaki.Wala ni isang sumagot sa mga tanong ni Roy. Naka-maskara ang grupo nina Berdugo kaya litong-lito talaga ang lalaki kung sino ang mga taong nambubugbog sa kanya.Sa di kalayuan nakatayo sina Steve at Miguel na parehong nakamaskara rin tulad ng iba pang mga tauhan.“Kamusta ka?”Bati ni Steve.“S-sino ka? Para n’yo na pong awa pakawalan n’yo na po ako,”pagmamakaawa ni Roy.“Wala po akong pera, k-kung g-gusto po ninyo ‘yong ina na lang po ng anak ko maganda po si Loisa sa inyo na lang po,”kandautal-utal na sabi ni Roy.Steve a

Panglimang araw na ngayon ni Loisa sa ospital at personal siyang inaasikaso ni Steve. Nahihiya man pero kinapalan niya na rin ang kanyang mukha. Batid niya sa sarili na kailangan nilang mag-ina ang tulong ng lalaki at ng pinsan nito. Gayundin ang ama ni Abegail na kanyang doktor na personal ding nag-aasikaso ng kanyang health status ayon sa kahilingin ng pamangkin nitong si Steve. “Sir, maraming salamat nga po pala sa tulong ninyo sa aming mag-ina,”sabi ni Loisa. Ngunit hindi siya narinig ng kanyang among lalaki dahil abala ito sa kanyang ginagawa. “Ah, Sir mukhang pagod na rin po kayo at mukhang inaantok na rin po,”dagdag pa nitong sabi. Basag ni Loisa medyo naaasiwa na kasi siya sa presensya ni Steve na nasa kanyang silid mula pa kaninang pagkagising niya. Nasa sofa ito at kasalukuyang tinitiningnan ang kanyang laptop upang makita ang mga report ng kumpanya. Kahit naka indefinite leave siya ay hindi pa rin naman pinababayaan ni Steve ang kanyang kumpanya. Lalo pa ngayon na ang

Lubos ang kasayahang nadarama ni Loisa ng pumarada na sa garahe ng mansion ang kanilang saksakyan. “Sa wakas makikita ko na rin ang anak ko,”nakangiting bulong niya sa sarili. Sa unang pagkakataon ngayon lang nangyari sa kanilang mag-ina ang magkawalay nang matagal kaya sobrang saya niya ng masilayan ang masayang mukha ng anak. “Inay! Inay!” Masayang salubong ni Loyd sa ina. “Oh, dahan dahan iho baka madapa ka,”saway naman ni Nanay Marie na halos patakbong nakasunod sa bata. “Mommy!” Nakangiti ring salubong ni Bianca. Mabilis na lumabas si Loisa ng sasakyan nang makita ang dalawang bata na masayang tumatakbo papunta sa kanilang direksiyon. “Oh, dahan-dahan kids,”sabi ni Loisa. Ibinuka ni Loisa nang malapad ang dalawang kamay upang sabay na masalo ang dalawang batang nag-uunahang mayakap siya. Nang halos magkasabay na napayakap ang dalawang bata sa kanya ay muntikan pa siyang ma-out of balance, mabuti na lamang at mabilis na umalalay si Steve sa kanyang likuran. Napayakap na r

Nang mahimasmahan na ay dahan-dahang inilayo ni Loisa ang kanyang katawan mula sa pagkayap ng lalaki. Ngunit laking gulat niya nang ayaw pa siyang bitawan ni Steve. “Ah e, s-sir p-pasensiya na po kayo medyo hindi po ako makahinga e,”nahihiyang sabi ni Loisa. Niluwagan ni Steve ang pagkayap sa babae pero hindi niya pa rin inialis ang pagkakahawak sa baywang nito. “Ah Sir ‘y-yong k-kamay nyo po nasa beywang ko pa po e,”dagdag pang sabi ni Loisa. “I know sweety,”Nakangiti na ngayong sabi ni Steve. “B-baka po may makakita sa atin sir kung ano pa po ang iisipin,”sabi ni Loisa na hindi makatingin sa among lalaki. Ang kaninang gutom na nararamdaman ni Loisa ay tila biglang nawala, palagay niya nabusog siya sa presensiya ni Steve. Lalo na ang mga maskuladong muscles nito na nakayakap sa kanya. “I don’t care sweetie, besides kung hindi ka umiyak recently wala sana tayo sa ganitong posisyon,”nangutnguya pa nitong sabi. “Ah ganon, ako pa pala ngayon ang may kasalanan sir?”sabi nito sabay