CHAPTER 23

Pasado na alas tres ng madaling araw nang marating ni Atty. Miguel ang ospital. Mabuti na lang kahit papaano ay nakaidlip rin naman siya habang nasa byahe.

“Bigyan mo ako ng mainit na kape ng magising naman itong mga dugo ko sa pinag-gagawa mo sa akin,”sabi ni Miguel kay Steve.

Nasa lobby ng ospital si Steve noon at inaabangan na ang pagdating ng kaibigang abogado. Idlip lang din ang ginawa niyang pagtulog, hangga’t maaari gusto niyang gising siya bente kwatro oras ng mbantayan niya ng mabuti ang babae.

Ngunit pinakiusapan siya ng kanyang tito na magpahinga at umidlip kahit saglit nang sa ganon pag-gising ni Loisa ay maliksi pa rin siya. Tumalima naman siya ngunit sa bandang huli nga lang ay medyo sumakit na ang kanyang ulo dahil hindi na siya dinalaw pa ng antok.

“Heto pinabili ko na, mainit-init pa ‘to,”nakangiting sabi ni Steve.

Sabay angat ng dalawang tumbler ng mainit-init pa na kape.

“Salamat naman kung ganon,”wala pa ring buhay na sabi ni MIguel.

“Ayaw mo ‘ata e,”sabi ni