Lahat ng Kabanata ng A DANGEROUS MAN SERIES 1 Jondray Clarence Ford: Kabanata 21 - Kabanata 30

Inabutan kaagad sila ng menu pagkaupo nila at pumili sila ng kakainin nila para sa agahan. Ang alam ni Mia, nag-agahan na ang binata kasabay ang mga kapatid niya at ang kanyang Nanay, pero heto mukhang sasabayan siya ulit nito kumain. Malakas kumain ang binata pero ang pangangatawan nito ay mala-adonis. And yeah, pinagpapantasyahan niya iyon habang naghihintay sila sa order nila. “Tahimik ka.” Pansin ni Jondray sa kanya. Naglalaro ka kasi sa isip ko. Ayun ang gustong sabihin ni Mia. “Ah, wala naman kasi akong dapat sabihin.” “Bibigyan kita ng pahintulot na magtanong sa akin, And after that, I will ask you a questions as well.” “Kahit ano?” Paninigurado niya sa binata. Tumango-tango ang binata. Argh! Pagkakataon na niya itanong ang buong pangalan nito. Umayos si Mia nang upo at saka pinagkatitigan ang binata na komportableng nakasandal ang likod sa upuan habang nakatitig rin sa mga mata niya. Walang kurap-kurap na nagtanong si Mia. “Ano ang buo mong pangalan?” Jondray smiled at

“Nasaan si Mia?” Nakayukom ang kamao na tanong niya sa lalaking may malaking ngisi sa labi. Motherfucker, malalaman ko rin ang pagkatao at intensyon mo, fucker! Namulsa pa ang gago. “Anong ginagawa mo dito?” Mayabang na tanong ng lalaki. “Hindi ka welcome sa bahay ko. Ano ba kasi ang ginagawa mo dito, huh?” Hindi niya pinansin ang tanong ng lalaki. Dere-deretso siyang naglakad papasok sa loob ng kabahayan at halos halughugin niya ang kabuuan ng bahay para lang makita ang dalaga. Nang hindi niya makita si Mia, handa na siyang pumasok sa silid na nakita niyang nakasarado ng bumukas iyon at lumabas doon ang dalaga. May bitbit itong maleta at sa kabila naman ay bag. Kaya pala wala na ang mga gamit nito sa guest room sapagkat dinala na nito ang mga gamit nito. Hindi niya alam kung bakit biglaan itong umalis sa puder niya na walang paalam. Pero isa lang ang alam niya, meron itong matinding dahilan at iyon ang kailangan niyang alamin. “Mia…” Napatil ito sa paghakbang at saka napatingin

NAGISING SI Mia kasabay nang paghikab niya. Ininat niya ang katawan at saka parang may sariling isip na kusang ngumiti ang mga labi niya. Bakit ba ang gaan ng pakiramdam niya? Maging siya hindi niya alam kung bakit sa kabila ng mga nalaman niya tungkol kay Jondray, malaki pa rin ang tiwala niya sa binata. Lingid sa mga kaalaman niya, isa itong mapanganib na tao. Gayunpaman, hindi siya takot, wala siyang maramdaman na rason upang matakot siya. Inaantok pa siya pero dahil gusto niyang bumawi kay Jondray, gumising siya nang maaga. Lumingon siya sa natutulog na binata sa may gilid niya. Buti na lang may harang na malaking unan sa pagitan nila ng binata kaya kahit malikot siya matulog ay hindi niya ito naistorbo. Sana nga hindi ko naistorbo si Jondray. Pero sa pagsusuri niya, mukhang hindi naman, kasi maayos pa ang unan sa pagitanan nila. Mahimbing ang pagkakatulog nito at mukhang anghel na bumaba sa langit ang mukha nito. Bumangon na siya, kinusot niya ang mga mata at tumingin sa kapali

Three dead bodies lay in front of Jondray, Mirko, Alvan, and Cooper. All the victims had fatal gunshot wounds to their chests. The five of them had just arrived at the scene, and they were all in shock at the sight in front of them. The scene was riddled with bullet casings, and the smell of gunpowder was still hanging in the air. It was clear that an intense gunfight had just taken place. They were all stunned and silent as they looked at the bodies. They didn't know what to say or how to process what they had just seen.Mukhang kumikilos na rin si Black Master, naisahan sila nito. Fuck! Nangako siyang bibigyan proteksyon niya ang pamilya ng sniperman na ikinanta si Black Master ngunit nabigo sila. At nakakaawa ang batang umiiyak sa gilid ng pinto habang yakap nito ang sarili at matinding trauma ang nararanasan. Mas lalong nangangati ang kamay ni Jondray na patayin ang mga katulong ni Mr. Wong sa organisyon dahil sa walang awang pagpatay nito sa sniperman. Cooper was the first to bre

NANG Makabalik si Jondray sa kanyang silid, kusang pumorma ang labi niya nang matamis na ngiti habang naiiling ng makita si Mia na mahimbing na natutulog. Katatapos lang niya pakainin ito, sandali lang siyang lumabas pagbalik niya tulog na ito. Ganoon ba niya napagod ang dalaga kagabi? Panay lang kasi ang tulog nito pero hinahayaan niya lang itong magpahinga para makabawi ng lakas. In the first place, It was his fault that Mia suffered pain and discomfort from her womanhood. He was too big for her. He was a selfish jerk who did not care about her and only wanted to have sex with her. I’m stupid! Inilapag niya ang tray sa side table na may lamang gamot at isang basong tubig at saka siya umupo sa gilid ng kama. Jondray softly shakes her shoulder. “Wake up, Mia.” Ilang marahang pagyugyog ng balikat ng dalaga ang ginawa niya bago ito umungol tanda na gising na ito at nagmulat na nga ng mga mata si Mia. “Jondray…” Nanghihinang bigkas nito sa pangalan niya. Fuck it! I’m so sorry, Mia…H