Lahat ng Kabanata ng For The Stars Have Sinned: Kabanata 21 - Kabanata 30

Another victimI was scorning while staring at my test papers. Lumabas na ang result ng exam and I was not satisfied with it.Where did I go wrong? May hindi ba ako nasagutan na number? O may instructions bang hindi ko nasunod sa test? I sighed. Bakit? Ginawa ko na lahat pero bakit gano'n?Lumapit sa akin si Reun, seatmate ko, at tumingin sa papel na hinahawakan ko. "Naks. Isang point na lang at papasa ka na sana, Larica," sabi niya nang makita ang score ko. Mas lalo akong nanlumo. Yep. Isang point na lang sana pero 'di pa binigay. Nakakainis! Masama akong tumingin kay Reun. "Sabihin mo, sinong nag-check nito?""Block D siguro.""Block D?" Nangunot ang noo ko. Naningkit ang mga mata at marahas akong napabuga ng hangin. "Lagot sa akin sinumang nag-check nito!" Tinaas ko pa ang examination paper."Huy, anong plano mo? Baka mapahiya ka lang. Review mo na lang 'yong mali. Heto, papel ni Nemero. Na-perfect niya ang Fluid Mechanics."I raised my brow. "Perfect score?" Mabilis kong dinampot

Stop courtingI shut my mouth but Lyndon didn't plan to let me off the hook. "She's the girl I'm talking about," aniya. Natahimik si Kervy habang kanina pa kumakabog nang malakas ang puso ko. I didn't want to let Kervy knew that Lyndon has something to do with me nor let Lyndon knew that Kervy's courting me. How I wish na hindi na sana magkakilala ang dalawa dahil nahihiya ako. I was clearly taking advantage of Kervy and Lyndon's smart enough to figure it out soon. "I see," sabi ni Kervy pagkalipas ng ilang minuto. Sumulyap pa siya sa rearview mirror to check on me. "Rishel's the girl I'm courting, cous."Lyndon glanced at me and I looked away. Tumingin ako sa labas ng bintana, overlooking the scenery outside while the car's travelling toward North. Nagulat na lang ako nang biglang nilapit ni Lyndon ang bibig sa tainga ko at bumulong. "You dare to play with my cousin, Miss Larica?" tanong niya. Kinagat ko ang ibabang labi. I threw him

Discovered Ilang araw ko lang siyang hindi nakita pero iba na ang itsura niya. Nagpagupit siya. Kung noon ay mukha siyang dominanteng CEO, ngayon ay mukha na siyang miyembro ng military. Bagay naman sa kaniya kasi mukha na siyang miyembro ng AFP. Tumaas ang kilay ko nang makitang namumutok ang muscles niya dahil sobrang hapit ng suot niya. Pero naningkit ang mga mata ko nang mapansing bahagyang nakakunot ang noo niya habang nakatingin nang diretso sa mga mata ko. Parang hindi niya gustong makita ako, ah? Nang naalala ko kung anong nangyari sa huli naming pagkikita, bigla na lang uminit ang magkabila kong pisngi. Nag-iwas ako ng tingin. Bigla akong timaan ng hiya lalo pa't wala pang isang buwan nang ni-reject ko si Kervy. "O, ba't ganiyan mukha mo?" inis kong tanong. Humalukipkip pa ako at sinamaan siya ng tingin. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "You don't mind if I see you like this, Larica?" Humalukipkip pa siya kaya mas lalong nangunot ang noo ko. "I'm dressed," sabi

"Mamayang alas-dose ang susunod na rasyon ng pagkain," sabi niya. Nilagay niya ang tray sa mesa na nasa gilid ng kama. "May kailangan ka pa ba?" dagdag niyang tanong.Umiling ako at bumuntong-hinga. Mahapdi ang mga sugat na natamo ko sa gabing 'yon kahit pa uminom na ako ng painkiller. Lumapit sa kama ang nurse at nilagyan ng unan ang headboard para doon ako sumandal. Umikhim ako at nagtanong. "Nakontak na ba 'yong parents ko?""Hindi pa. Pero sinusubukan ng department na i-retrieve ang data ng cellphone mo." Sumulyap siya saglit sa akin. "Hindi mo talaga kabisado ang numero ng mga magulang mo?"Umiling ako. Pero natigilan ako nang may maalala. "Yong kaibigan ko. Kabisado ko ang number niya.""Mabuti." Kinuha niya ang ballpen at papel na nakasabit sa paanan ng kama. "Isulat mo dito ang number niya. Kapag na-contact ng department, sasabihin naming nandito ka.""Sige, salamat."Tinanggap ko ang papel at ballpen. Sinulat ko ang numero ni Tiden. Number lang niya ang kabisado ko. Natulala

Pagkatapos ng insidenteng 'yon ay binilhan ako ng bagong phone ni Papa. Noong una nga ay galit siya dahil kung kailan kailangan ko ng phone ay doon pa nasira. Kung sana gumana raw ang phone ko sa gabing 'yon ay natawagan ko raw sila. Pinagkibit-balikat ko na lang ang sermon ni Papa. At dahil do'n, kaya naghanap siya ng magandang phone na hindi madaling masira. Tinitigan ko ang bagong phone. Ilang beses na akong nagpalit-palit ng phone simula no'ng nagtungo ako sa dock. Bumuntong-hinga ako at tumingin ulit kay Mama. Hilaw akong ngumiti at kinamot ang batok. Hindi ko alam kung matutuwa o hindi na pumayag siyang magpunta ako ng Bohol. "Dalawang araw lang ako do'n, Ma. Saka, nandoon naman si Tiden," sabi ko. Pinaalam na ako ni Tiden sa kaniya at alam kong pinagbigyan lang siya ni Mama dahil sa ginawa niyang pag-contact sa kanila nang maligaw ako sa Oslob no'ng isang gabi. Ilang segundo niya akong tahimik na tinitigan bago nag-iwas ng tingin. "Pumayag ba ako