Malamlam na ang sinag ng araw pagtapak ko sa harapan ng resort. Pasado alas-cinco na. Naka-engrave sa itaas ng entrada ang pangalan ng lugar. Pumasok ako at nagpunta sa reception saka kinuha ang key card para sa b-in-ook kong kwarto."West wing, Maam. Room 375. We have different deals for room service. You can browse for the services and other deals in full menu at your room. For assistance and other needs, you can contact our reception officer. Have a nice stay!"Ngumiti ako sa kaniya at tinanggap ang key card na inabot niya. In-assist ako ng crew papunta sa West Wing. Napatingala ako sa tatlong palapag na mahaba at kulay puting gusali. Sa tingin ko nga, may rooftop pa sa itaas. Sa unang tingin, mukhang dormitoryo ang gusali, minus sa parihabang asul na pool at hanay ng kayumangging pool chairs sa gilid nito.Isang malinis na regular hotel room ang pinagdalhan sa akin ng crew. Nagpaalam siya habang pumasok na ako sa loob. Binaba ko ang backpack sa kama at napatingin sa nag-iisang kab

Nanatili ako sa loob ng covered court dahil inakala kong hindi papasok si Lyndon. Kaso, ano bang iniisip ko? Na restricted siya sa court? Lumayo na lang ako para hindi mahalata ng mga tao na magkakilala kaming dalawa. Kasi naman, tulad nang ginawa ni Ate Rosan sa akin, binigyan niya rin ng tubig si Lyndon at open arms na tinanggap. In-invite pa ni Ate na sumali sa activity.Kung hindi pa ako nakiusap na mag-stay kanina, malamang tumakbo na ako sa labas pagkakita ko pa lang sa kaniyang naglakad papasok sa court. Nakasuksok pa ang dalawang kamay sa bulsa ng pantalon at prenteng naglalakad na parang prinsepe!"Youth minister ako ng church namin," kuwento ni Ate Rosan. Tinuro niya ang mga dekorasyon sa paligid. "Magkakaroon kami ng outreach program sa kabataan dito sa Tawala. Alas-siyete sana magsisimula kaso hindi pa dumarating 'yong worship team."Tumango si Lyndon saka sumulyap sa akin. Mabilis akong umiwas ng tingin at nagkunwaring kumakain ng marshmallows. Inayos ko pa ang pagkakaupo

Tahimik lang akong nagbabasa ng kuwento ni CLGF nang biglang may kumatok sa pinto ng hotel room. Mabilis kong binaba ang cellphone at pinagbuksan ang kumatok. Isang hotel crew. Ngumiti siya pagkakita sa akin. "Good morning, Maam! Room service!""Oh." Ngumiti ako pabalik at nagbaba ng tingin sa dala-dala niyang tray ng pagkain. "Salamat. Ilagay mo na lang diyan sa kama."Humakbang siya papasok at nilagay ang tray sa ibabaw ng maliit ng mesa na dala-dala niya rin kanina. Pagkatapos ay nagpaalam siya sa akin. Sinara ko ang pinto at nag-unat-unat. Ilang oras din akong nagbabasa sa phone at nangangawit na ang kamay ko. Lumapit ako sa entrada ng balkonahe at hinawi ang kurtina. Napapikit ako nang tumama ang sinag ng araw sa mata ko. Ngayon ko lang napansing tuluyan nang umakyat ang araw sa silangan. Hinayaan kong nakahawi ang kurtina sa balkonahe para pumasok sa loob ang sinag ng araw. Saka ako dumulog sa pagkain at prenteng nag-agahan. Ilang minuto pagkatapos kong kumain ay dumating ang

Kumakabog ang puso ko. Hindi ko mapigilan. Hindi ko rin alam kung anong pwedeng gawin para mawala ang nararamdaman ko para sa kaniya. Hindi. Hindi ko alam - o mas tamang sabihing wala akong balak pakawalan ang nararamdaman ko kay Levi.Siya 'yong una. Sa dinami-rami ng lalaking dumating sa buhay ko, siya lang 'yong tumatak. Hindi ko mapaliwanag kung bakit. Kung sana pwede ko siyang hilain sa tabi ko... kung pwede lang sana.Umatras ako at bahagya siyang tinulak. Nilayo niya ang mukha sa akin. "Rish?" Nagtatanong ang mga mata niya.Nag-iwas ako ng tingin at napabuga ng hangin. "A-Anong ginagawa mo, L-Levi?""Kissing you."Mabilis akong napatitig ulit sa mga mata niya. Hindi naman ako tanga. Alam kong hinahalikan niya ako. Umikhim ako. "I mean... Nicole. How about her?"Nangunot ang noo niya. "What about her?""She's... uhm..." Ano bang relasyon ng dalawa? Napahawak ako sa pisngi. "Your fling?" Ngumiwi ako. Naman. Ginawa k

Parang nanaginip ako. Nakasama ko raw si Levi isang gabi sa ilalim ng mga kumikislap na stars sa langit. Tapos, hinalikan niya ako. 'Yon lang, hindi ko alam kung anong lasa ng halik niya. Parang ang distant kasi... hindi ko maramdaman kung totoo 'yon o hindi. Pero baka nga, panaginip lang talaga 'yon.Nagmulat ako. Humaplos ang hangin sa mukha ko. Napatingin ako sa labas ng bintana. Nasa kotse ako, at tirik ang araw. Sinasabi ko na, panaginip lang talaga ang pangyayaring 'yon.Nilingon ko ang driver's seat at ilang minuto akong natigilan. Nangunot ang noo ko. "Sino ka?""You're awake.""Sino ka. Saka..." Tumingin ulit ako sa labas ng bintana. "Saan mo 'ko dadalhin?""Seat back, Lat. We're driving home.""Home?" Mas lalong kumunot ang noo ko. "Anong home? Saka sino ka ba talaga?"Huminto ang kotse nang maging pula ang traffic light sa malayo. Bumaling sa akin ang lalaki. "Stop playing tricks, Larica. What happened to you? Earlier, you seem stressed and haven't sleep.""Huh?" Bumaling a