All Chapters of FALLING INTO TROUBLE: Chapter 11 - Chapter 20

Hindi alam ni Mico kung ano nangyari kay Ellaine. Bad mood nanaman. Bumuga nalang siya ng hangin at tsaka sinundan ito sa labas. "Ellaine.." Tawag niya rito pero hindi lang siya nito pinansin at palinga-linga lang ito sa paligid. Napapalatak nalang siya at hinila nalang ito. "Ano ba!" Singhal nito sakanya. "Alam mo, ang arte mo. Meron ka ba?" Biro niya rito. Hinampas naman siya nito ng malakas sa braso. "Alam mo ang bastos mo!""Ano'ng kabastos-bastos sa sinabi ko?" Manghang tanong niya rito. Patuloy lang niya itong hinihila. "Saan ba tayo pupunta?! Tsaka pwede ba! Bitawan mo ko, hindi ako aso mo at kung hilahin mo ay para akong alaga mo!" Sigaw nito sakanya. Tumigil siya sa paglalakad at nilingon ito. Padabog naman nito binawi ang kamay. "Alaga kaya kita." Sabi niya rito. Gulat na napamaang naman ito sakanya. "What?!" Sigaw ulit nito. Naku, kung may masking tape lang siyang dala kanina niya pa nilagyan ang bibig nito. Napakaingay, nakakahiya sa mga tao. Pinagtitinginan pa

Ngiting-ngiti si Ellaine nang lumabas siya ng kanyang banyo. She feel so fresh! Ang bango bango niya na hindi katulad kanina na amoy araw siya at kalabaw!Pumunta siya sa closet niya at tinignan kung ano ang kanyang masusuot. Kinuha niya ang kanyang Red Moschino dress at isinuot iyon. Sinipat niya ang sarili sa salamin at umikot-ikot sa harap nito. "Hmm..tsk. Para naman akong pupunta sa party." Komento niya sa sarili. Hinubad niya iyon at ibinalik sa loob ng closet. Sunod naman na kinuha niya ang Yves Saint Laurent Print tee niya na aabot hanggang kalahati ng hita niya. Katulad ng una ay umikot-ikot siya sa harapan ng salamin pero hindi rin siya naging komportable sa suot. Sa huli ay napaupo siya sa gilid ng kanyang kama at nangalumbaba habang naka-undies lang siya. She blew the strand of her hair on her forehead at napansin niya ang plastic bag kung saan nakalagay ang mga damit na pinamili nila ni Mico kahapon sa bayan. Tumayo siya at kinuha iyon. Infairness naman sa mga nabili n

Dalawang linggo. Dalawang linggo na ang nakakalipas nang mangyari ang sagutan sa pagitan niya, ni Mico at ng mga magulang niya. Pagkatapos rin ng nangyari ay umuwi narin ang parents niya. Mabuti narin iyon dahil lalo lang silang magkakasagutan kung mananatili ang mga ito. Gustuhin man niyang humingi ng sorry sa Ninong Damian at Ninang Inna niya ay hindi na niya nagawa. Malaki ang naging pagbabago sa loob ng dalawang linggo. At isa na ang pag-iwas nila ni Mico sa isa't-isa. Laging si Manang Ising ang nagbibilin sakanya ng mga dapat niyang gawin. Sinusunod naman niya ito kahit na minsan labag sa kalooban niya ay hindi na siya nagreklamo. Ngayon, bored na bored na siya sa loob ng kwarto niya. Hapon na pero himala at walang inuutos sakanya si Mico. Sa halos isang buwang pakakastuck dito sa rancho ay kahit papano nasanay na siya sa mga gawain rito. Lagi na nga siyang gumigising ng maaga. Hindi nga lang siya lumalabas ng kwarto pero gising na siya ng four thirty ng umaga."Haaay!" Bu

Kanina pa tapos si Ellaine na maligo at nakapagpalit narin siya ng damit. Dahil sa pagmamadali ay maong shorts at statement shirt lang ang sinuot niya.Dapat kanina pa siya bumaba at pumunta sa mga tao na nasa dining room pero natigilan siya. Halos isang oras na ata siyang nandito sa kwarto niya. Nakaupo lang siya may kama niya at malalim ang iniisip. "Akala ko nalunod ka na eh." Liningon niya kung sino ang nagsalita at doon nakita niya si Mico na nakasungaw sa may pinto niya. Hindi niya ito nginitian, hindi niya rin ito sinungitan. Tinignan niya lang ito. Pumasok si Mico at lumapit sakanya. Tumabi ito sa tabi niya. "Baba ka na. Matutunaw na ang kandila mo oh." Yumuko lang siya sa sinabi nito at pinaglaruan ang mga daliri niya. "Ellaine? Ano'ng problema?" Hinawakan ni Mico ang kamay niya ng mahigpit. Tinignan niya ito ng walang ekspresyon. "Bakit ka nandito? Death anniversary ni Ate.""It's also your birthday." Sabi nito na tila ba binalewala lang ang sinabi niya. "Matagal na

Two months na si Ellaine sa rancho nila Mico. Five weeks ago ay umuwi siya sa metro dahil pinasundo siya ng Mommy niya for her Dad's birthday. Hindi na rin siya nagreklamo dahil aaminin naman niyang namiss niya ang kanyang buhay roon. Masaya siya nang hindi na puro bundok at puno ang nakikita niya. Feeling nga niya noon ay isa siyang probinsyana na ngayon lang nakakita ng nagtatayugang buildings. Two days lang siya namalagi sa mansion nila at tsaka ay pinabalik na siya sa rancho ng Daddy niya. Nagtaka nga siya dahil hindi sila nag-away ng parents niya sa pagbalik. Pabor sakanya iyon, less stress. Ewan ba niya, pero mas na-excite pa nga siyang bumalik sa rancho kesa sa manatili sa hacienda. Sa loob rin ng dalawang buwan ay pabalik-balik si Mico sa Metro at dito sa rancho. Ang sabi ni Mico ay dahil sa kaibigan niyang si Marco na may problema raw. Hindi narin siya nagtanong pa dahil hindi naman siya tsismosa. Tulad ngayon, wala nanaman ulit si Mico dahil ay may lakad daw sila ng barka