Semua Bab Married a Secret Billionaire: Bab 1181 - Bab 1190

Tumingin si Linda sa anak niya, pinigilan ang paghinga niya sa kaba, at halos bumulong, “Anong… Anong tinawag mo sa'min?”“Sinusubukan niyo ko, ha?” Pinigilan ni Lina ang mga luha niya dahil gusto niyang pagaanin ang nakakaiyak na ere. Ngumiti siya at nagsabing, “Syempre, mama at papa! Mama, di naman siguro isang taon pa rin ang tingin mo sa'kin, di ba?”Natulala si Linda bago biglang tumulo ang mga luha sa mukha niya. “P-Pwede mo ba kong tawagin niyan nang isa pang beses?”Humikbi si Lina nang tinawag niya siya, “Mama.”“Gusto ko ulit marinig…”“Mama!”Iniunat ni Linda ang mga braso niya at niyakap nang mahigpit ang anak niya habang humahagulgol ng iyak. Naiiyak din si Nicholas, pinigilan ang mga luha niya, at lumapit para yakapin ang asawa at anak niya. “Sige, wag ka nang umiyak.” Ngumiti siya kahit na naluluha. “Isa tong masayang sandali! Tatawagin na tayong mama at papa ni Lina mula ngayon… Maririnig natin to araw-araw!”Luhaang nagtanong si Linda, “Nicholas, masyadong

“Talaga?” Ngumiti si Cordelia na sobrang natuwa. Umupo ulit ang pamilya sa sofa. Habang naglalaro ng video game, nagsalita si Toph, “Napakaepektibo talaga ng gamot ni Tita Dennis. Mas maganda na ang kondisyon ng nanay ni Renee ngayon kumpara noon. Basta't magpapatuloy siyang uminom ng gamot at magpahinga, hindi magiging problemang panatilihin ang kasalukuyang sitwasyon.”“Narinig kong isa nang positibong pagbabago sa kondisyon niya ang panatilihin ang kasalukuyang sitwasyon.” Tumawa si Zephyr. “Pwede na ba siyang lumabas sa ospital ngayon?”“Oo, pwede na!” Tinaas ni Toph ang isang kilay niya. “Naghanda ako ng lugar na tutuluyan niya at kumuha ng taong mag-aalaga sa kanya. Lilipat na si Renee Mila sa mga Thompson at titira kasama ng nanay niya. Pero ang bagong bahay ay malapit sa mga Thompson kaya magiging madali para sa kanyang bisitahin sina Tito Nicholas at Tita Linda.”“Mabuting bata si Renee.” Tumingin si Cordelia sa anak niya. “Dapat tratuhin mo siya nang mabuti. Napakarami

Nakaupo si Abigail sa magara at malawak na dressing room. Umilaw ang natural na maputing balat niya sa ilalim ng mainit na puting ilaw ng dressing table. Napakahamis ng mukha niya kahit walang makeup. May bakas ng kawalan ng pakialam sa mga mata niya habang pinaglaruan niya ang isang eyebrow pencil. Nagpakita siya ng karisma at katamaran. Nilapag ng manager niya ang printed schedule sa mesa. “May kinakausap kaming ilang script, mga malalaking production kasama ng kilalang mga direktor. Nababagay sa'yo ang artistic style na script ni Ms. Trinity Lulham. Oras na para lumipat ka at maganda rin ang artistic route.“Bago ma-finalize ang mga script, kailangan mong paramihin ang exposure mo. Heto ang ilang variety shows na pwede mong pagpilian…“Oh, at saka….” Sumigla ang mga mata ng manager niya. “Nagsimula na ang film studio project ng Thompson Group, at maraming artista ang gustong makuha ang posisyon ng spokesperson. Kailangan mong makuha ang pagkakataong ito, naiintindihan mo?”“H

Kinagat ni Lina ang labi niya. Nakaramdam siya ng magkahalong galit at pagtataka para kay Melissa. Naintindihan niya ang init ng ulo ng nanay niya. Ang ganitong pagpapahiya ay mas masakit kaysa masaktan nang pisikal. “Ma…” sinusuportahan ni Lina si Melissa at napansin niya ang maputlang mukha niya. Halatang nahihirapan siya. “Wag kang magalit. Hindi mo kailangang bumaba sa lebel nila.”“Anong ibig mong sabihin?” Sumingit si Erin. “May responsibilidad kaming tiyakin ang pagkatao ng mga hindi kilalang indibidwal!”“Pero… Lina, nag-iba talaga ang tingin namin dahil sa nanay mo!”“Tama! Nang nakipagtalo siya sa'min kanina, napakainit ng ulo niya!”“Oo! Sabi pa nga ng ilan nating katrabaho baka mayaman ang pamilya ng intern.” Ngumisi nang masama si Amelia. “Hah! Mukhang tama ako! Kung mayaman ang pamilya niya, maghuhukay ako ng uling!”“Tapos ka na bang magsalita?” Tumindi ang galit ni Melissa at tinitigan niya sila nang masama. “Napakasama ng ugali niyong mga bata kayo. Magpakita

Nanigas si Mollie sa kinatatayuan niya nang nanlalaki ang mga mata at nanginginig ang mga kamay. Ang mga katrabaho niyang madalas niyang apihin at kailangan siyang pasayahin ay isa-isang tumayo para maghiganti. “Paanong mag-oovertime si Ms. Chapman? Palaging nasa mga intern ang mahihirap at nakakapagod na gawain bilang parte ng kanilang ‘newcomer workplace training'!”“Oo nga, buong puso ang ginawang ‘pagsuporta sa mga baguhan’ ni Ms. Chapman. Talagang nakakamangha ang pagsisikap niya!”“Pero mukhang may isang intern na labas dun… Nang dumating si Gia, umasta siyang mas arogante kaysa sa boss mismo. Wala siyang ginagawa pero nakakatanggap siya ng papuri mula kay Ms. Chapman araw-araw!”Nang natataranta at nauutal, nagsalita si Mollie, “Ikaw… Anong kalokohan ang sinasabi mo?”“Gia?” Sumimangot si Linda at naglakad papunta sa walang lamang workstation, sabay kumatok nang mahina sa mesa. “Dito ba nakaupo si Gia?”“Opo!” nagmadaling sumagot ang lahat. “Kung ganun siya kagaling, ba