SOPHIA'S POV. Kaasar naman, naghintay ako sa wala. Paano ba naman kanina pa ako naghihintay dito sa labas ng Campus. Hindi man lang sinabi kung hindi niya ako masusundo kaysa sa paasahin ako. Kanina ko pa siya tinetext at nakailang missed calls na ako sa kanya pero wala lang. Walang sumagot. Sinabi pa niya sa akin kanina na hintayin ko daw siya baka malate siya. E anong oras na 6pm na 1 hour na siyang late. Kung ako ang malalate sa paglabas nasa 30 minutes lang galit na galit siya. Ano 'to? Gantihan? Ginagantihan ba ako ng mokong na yun? Kanina pa akong 5 dito at naabutan na ako ng ulan. Wala pa naman akong payong. Nandito ako sa isang tindahan para sumilong para hindi mabasa ng ulan. Dumidilim na rin at wala na rin akong makitang tricycle dito para makapagcommute ako't makauwi na. Paano na ako nyan? Kaasar! 'Yung mokong kasi na stepbrother ko hindi man lang sinabi na hindi niya ako masusundo! "Sophia?" Umangat ako ng tingin sa kotseng huminto sa harapan ko. Nakabukas ang bintan

NGAYONG ARAW ay ang araw kung saan gaganapin ang engagemet party nila mama at tito. Kakauwi lang nila kahapon, tinanong ko naman si mama kung saan sila nagpunta at ang sabi lang nito sa akin ay nagpunta sila sa Bikol para mamasyal. Di ba hindi langnsila nagyaya. Nagkwentuhan lang kami ni mama kahapon tungkol sa mga naransan nila sa bikol at tinanong rin nila ang mga nangyari dito sa bahay. Tinanong naman ni tito sa akin kung maayos lang ba ang trato sa akin ni Magnus. Maayos naman ang pagtrato niya sa akin, hindi kagaya noong unang pagkikita namin na pinagmumukha sa akin na mukha kaming pera. Saka hatid-sundo naman ako ni Magnus sa mga araw na nagdaan habang wala pa sila mama. Busy ngayon sa bahay dahil naghahanda na sila Manang at ang maids ng mga pagkain at nahalata kong nahihirapan sila sa pagluluto dahil dalawa lang ang marunong magluto sa kanila. Si Manang at si ate Doria lang. Lumapit ako sa kanila at kinuha ang extrang apron na nakita ko. "Tulungan ko na po kayo." Pagpresen

NAGPALAKPAKAN ang lahat ng tao nang umakyat sila mama at tito sa stage. "Ahm, hello. Good evening everyone, I hope you are all okay. I am glad that you're attending on our special night or should I say our engagement party. I am thankful of my son, Magnus Adler and my soon-to-be-daughter, Sophia Isabella Sanchez." Napunta sa table namin ang spotlight at lahat ng tao ay nakatingin sa amin. Pinapalakapakan nila kami kaya ngumiti na lang ako sa lahat ng nakataingin sa gawi namin. Napatingin naman ako kay Magnus na seryoso lang na nakatingin sa akin. Hindi ko alam pero biglang kumabog ang dibdib ko. "Thank you because you accept and support our relationship. So, now let's enjoy the party!" Bumaba na sila tito at pumunta sa mga bisita para kausapin at kamustahin isa-isa. Ako naman ay naiilang pa rin sa kasama ko, kaya naisipan kong pumunta sa food area para kumuha ng makakain. Ikakain ko na lang para mawala pagkailang ko. Kumuha ako ng cupcake at leche plan. Puro desserts nakuha ko,

WALA pa akong isang buwan dito sa lugar ng mga mayayaman-I mean sa subdivision na 'to ay marami na agad akong nakakaaway. Hindi naman ako palaaway, alam nila mama 'yan. Lalong-lalo na si Nanna na lagi kong kasama, saan man ako magpunta. Hindi ko nga alam kung bakit hate na hate nila ako dito. Wala naman akong ginagawang mali at masama sa kanila. Siguro ganyan talaga sila, allergic sila sa mga mahihirap na katulad ko. Napagkakamalan pang mukhang pera, kahit hindi naman. Bakit sila ganun ano? Pare-parehas naman tayong tao at pare-parehas naman tayong mamamatay pero bakit ang baba ng tingin nila sa amin. Inaalispusta, pinagdidirihan, at inaapak-apakan lang nila. Napabuntong-hininga na lang ako at nagpasyang pumunta sa garden para kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko. Nasabi ko bang mahilig ako sa mga bulaklak? Well, bata palang ako sobrang hilig ko na sa mga bulaklak. Gumagaan kasi ang pakiramdam ko sa tuwing nakakakita ako ng iba't ibang kulay ng mga bulaklak. Pero ang pinakapab

NAKITA kong nangunot ang kaniyang noo sa sinabi ko. "Sino?" Tanong nito sa'kin. Ako naman ay umupo muna dahil nangangalay na ako. Nakalimutan kong umupo dahil sa excitement na nararamdaman ko. I was hoping that she know him kapag sinabi ko ang name ng lalaki."Waiter! Dalawa pong capuccino, thank you!" Sabi nito sa waiter na nakita niya. Habang ako iniisip ang name ng lalaki."Ano nga ulit name niya, Xa-Xan? Xander? Tama! Xander Hayes!" Nagulat naman siya sa sinabi ko. Nahalata ko sa mukha niya na kilala niya ang taong 'yun dahil nagulat pa ito sa sinabi kong pangalan. "Ano kamo?" "Xander Hayes, you know him?" Dahan-dahan naman siyang napatango sa tanong ko. Yes! She know him! I knew it! Hindi ako makapaniwala. Yieehhh! May paraan na ako para makilala ang the one and only ko."OMG! Tell me about him please?" Pagmamakaawa ko sa kaniya at niyuyugyog pa 'to. Sumama naman ang mukha niya nang niyugyog ko siya. Napatawa naman ako sa mukha niya, hindi maipinta. Kilala ko ang babaeng 'to ng