Lahat ng Kabanata ng I Sold My Virginity To My Professor: Kabanata 11 - Kabanata 20

Suot ni Lara ang kaniyang uniporme, medyo kabado siya ngayon dahil sa ginawa nilang katarantaduhan kay miss Angela kanina sa school. Bumuntong-hininga siya,"nararapat lang sa kaniya 'yon," ismid pa niya saka inayos ang ribbon na nasa kaniyang leeg. Suot ang bunny sexy dress ay papunta na siya sa kaniyang naka-assigned na kwarto. Gaya ng trabaho niya sa club, pagsisilbihan niya ang mga parokyano ngayong gabi. Nang makarating sa may pinto ay dahan-dahan niya itong kinatok. "Come on in." Narinig niyang sagot mula sa loob. Dahan-dahan niyang pinihit ang siradura at nang makitang si Leon na naman ang client niya ay para siyang binuhosan ng malamig na yelo. Natuod yata siya sa kaniyang kinatatayuan dahil hindi siya makagalaw. "S-sir?" "Yeah, come on." "Uhm, kasi...ah eh." "You need to serve me tonight, Lara. Hindi mo ako teacher tonight, come on." Walang nagawa si Lara kung 'di pumasok. Nang mailapag ang menu sa circular table ay pinaupo siya ni Leon sa tabi nito. Hindi siya komporta

Kinabukasan.Nagising si Lara dahil sa mabigat na bagay sa kaniyang puson, hindi niya maaninag ang nandoon dahil sa nakatabon na kurtina sa kaniyang kwarto. Medyo madilim iyon. Teka?Napabalikwas siya nang makitang may katabi siyang natutulog doon."S-sir Leon?" medyo wala sa huwisyo ang mukha niya."Hmm, ang ingay mo..." daing ni Leon na noo'y nalantad ang katawan, may suot itong pajama pero ang upper naman ito ay nakahubad. Rason para makita ni Lara ang abs nito."M-may nangyari po ba sa atin?" hawak ni Lara sa kumot. Natawa si Leon."God, Lara. Hindi ako nag-eenjoy sa babaeng tulog.""So, wala pong nangyari sa atin?""Are you wishing to do so?""H-hindi po." Mabilis na iling ni Lara.Leon smirked a bit saka inabot ang magulong buhok ni Lara. "Hmm, relax, Lara, don't be afraid to me." Tahimik lang si Lara sa oras na iyon at dahan-dahang sinipat ang sarili. Doon niya nakitang hindi naman pala siya nakahubad, kompleto naman ang damit niya saka hindi naman nananakit ang pempem niya sa

Hindi rin sila nagtagal sa facility dahil baka masundan sila ng sumusunod sa kanila. Nagpaalam si Leon kay aling Bella, halatang nalulungkot itong mawalay sa matanda. Dumiretso sila sa rest house na pag-aari ni nanay Bella sa Sta. Josefa, ang sabi pa ni Leon, mas mainam na doon muna sila tumuloy. Nagpaalam na rin si Lara sa nanay niya na may out of town work ito at kailangang asikasuhin muna dahil para sa kaniyang bayarin sa tuition fee niya. Sakay sila ngayon ng kotse ni Leon, mabilis nilang kinuha ito sa hotel at dumiretso na sa address. "Sigurado ka ba rito, Leon?" "Oo, dito ako madalas isama noon ni nanay Bella kapag lumuluwas kami dito sa probinsya nila." Masayang ngumiti si Lara, ramdam nitong umaaliwalas ang mukha ni Leon kapag inaalala ang kabataan niya. "Malapit na tayo..." ani ni Leon. "Ang presko ng hangin dito no?" "Oo, ibang-iba sa Maynila." "Sinabi mo pa." "Kaya nga gusto kong pumarito muna, I am exhausted there." Iling ni Leon. Tumingin si Lara sa mukha ni Leon

Naramdaman ni Lara ang paghagod ni Leon sa kaniyang likod. Nagising siya dahil doon."Lara, gising na ang mama mo." Sabi pa ni Leon sa oras na iyon. Nasa kotse silang dalawa habang nagpapahinga. Nakapark iyon sa parking space ng hospital. Mabilis na bumaba si Lara para pumunta sa loob. Nakaalalay at nakasunod naman sa kaniya si Leon."Dahan-dahan, Lara.""Gusto ko nang makita si mama." Sabi pa nito.Nagmamadali si Lara sa daan patungo sa kwarto ng mama niya.Mabilis na hinawakan ni Leon ang beywang nito dahil halos matumba na ito habang paakyat ng hagdanan."Please be careful," he remind her while staring her eyes."Leon, natatakot ako." Naiiyak na sambit ni Lara habang nasa kalagitnaan sila ng hagdan.Marahang niyakap ni Leon ang dalaga at hinagod ang likod nito. Alam niya ang pakiramdam nito, dahil gaya ni Lara, hinihiling nito na sana ay nakasama niya ang mama niya noon, hinihiling niya na sana ay buhay pa ito."Shhh, please don't cry, nasasaktan ako." Mahina ngunit sincere na bose

Makalipas ang ilang sandali ay nagpunta sina Lara sa may dalampasigan, inaakay nila ang kaniyang ina na noo'y aliw na aliw sa alon. "Naku, anak. Hindi pa tayo nakakapagbakasyon ng gaya nito, ang saya ko." Magiliw na sambit ng ginang. "Naku, nay, masaya rin ako dahil kasama ko po kayo..." ngiti naman ni Lara. Nakasunod sa kanilang dalawa sina Alana at Veronica na nakikitawa rin habang pasimpleng naglalakad sa buhanginan. "Naku nay, pinaplano nga namin na isama ka sa outing namin soon, sa graduation namin..." singit ni Veronica sa sandaling iyon. "Mabuti nga ito e, kasi napaaga ang gala natin, baka kasi...hindi na ako makaabot sa graduation ninyo." Masayang sambit ng ginang, pero sa sandaling iyon ay napatigil ang tatlo. Nakikiramdam sila sa pagkakataon. "Naku, h'wag naman po kayong magsalita ng ganiyan nay, malapit na naman ang gradudation ah, 'di ba, sabi mo pa nga po, ikaw ang dapat lalakad kasama ko." Agap ni Lara sa sandaling iyon.