Naramdaman ni Lara ang paghagod ni Leon sa kaniyang likod. Nagising siya dahil doon."Lara, gising na ang mama mo." Sabi pa ni Leon sa oras na iyon. Nasa kotse silang dalawa habang nagpapahinga. Nakapark iyon sa parking space ng hospital. Mabilis na bumaba si Lara para pumunta sa loob. Nakaalalay at nakasunod naman sa kaniya si Leon."Dahan-dahan, Lara.""Gusto ko nang makita si mama." Sabi pa nito.Nagmamadali si Lara sa daan patungo sa kwarto ng mama niya.Mabilis na hinawakan ni Leon ang beywang nito dahil halos matumba na ito habang paakyat ng hagdanan."Please be careful," he remind her while staring her eyes."Leon, natatakot ako." Naiiyak na sambit ni Lara habang nasa kalagitnaan sila ng hagdan.Marahang niyakap ni Leon ang dalaga at hinagod ang likod nito. Alam niya ang pakiramdam nito, dahil gaya ni Lara, hinihiling nito na sana ay nakasama niya ang mama niya noon, hinihiling niya na sana ay buhay pa ito."Shhh, please don't cry, nasasaktan ako." Mahina ngunit sincere na bose
"Welcome!" bungad ni Leon sa lahat, kararating lang nila Lara sa sandaling iyon, katunayan masaya ang mga ito dahil hindi sila makapaniwala sa natatanaw nilang resort, binayaran ni Leon ang isang linggong rent para sa exclusive rental."Ang ganda naman dito!" masayang bungad ng ginang kay Leon saka niyakap ito nang mahigpit."Anything for you po, nanay." Masayang sambit ni Leon dito."Naku, ang bait-bait mo naman, hijo. Ang swerte ng mapapangasawa mo." Tapik pa ng matanda sa likuran nito."Naku, nanay. Sinabi mo pa!" singit naman ni Alana na noo'y nagbababa ng mga gamit kasama si sir Adam. Ganoon din sina Veronica at Paul na medyo tahimik, siguro'y ayaw nilang sumabat dahil baka may masabi na naman silang hindi maganda."Nay, sana maging masaya po kayo dito..." ngiti ni Lara sa oras na iyon."Halika nga, payakap." Ani ng ginang.Agad namang lumapit si Lara at mabilis na yumakap rito."Group hug!" sabi pa ng ginang sa lahat. Aga
Makalipas ang ilang sandali ay nagpunta sina Lara sa may dalampasigan, inaakay nila ang kaniyang ina na noo'y aliw na aliw sa alon. "Naku, anak. Hindi pa tayo nakakapagbakasyon ng gaya nito, ang saya ko." Magiliw na sambit ng ginang. "Naku, nay, masaya rin ako dahil kasama ko po kayo..." ngiti naman ni Lara. Nakasunod sa kanilang dalawa sina Alana at Veronica na nakikitawa rin habang pasimpleng naglalakad sa buhanginan. "Naku nay, pinaplano nga namin na isama ka sa outing namin soon, sa graduation namin..." singit ni Veronica sa sandaling iyon. "Mabuti nga ito e, kasi napaaga ang gala natin, baka kasi...hindi na ako makaabot sa graduation ninyo." Masayang sambit ng ginang, pero sa sandaling iyon ay napatigil ang tatlo. Nakikiramdam sila sa pagkakataon. "Naku, h'wag naman po kayong magsalita ng ganiyan nay, malapit na naman ang gradudation ah, 'di ba, sabi mo pa nga po, ikaw ang dapat lalakad kasama ko." Agap ni Lara sa sandaling iyon.
It's getting late that time, nasa kwarto si Lara kasama ang kaniyang ina. "Good night, ma." "Good night, anak." "Pahinga ka na po." "Sige, ikaw din, matulog ka na." "Opo, magpapahangin lang ako saglit." Sabi pa ni Lara sa sandaling iyon. "Sige, basta huwag kang magtatagal ha." "Opo." Nang makatulog na ang ginang ay siya ring paglabas ni Lara sa cottege room nila, hindi pa siya dinadalaw ng antok. Nasa kabilang cottege sila Veronica, Alana at pati na rin ang mga boys. Nang makalabas siya ay balak niyang puntahan si Alana sa kwarto nito. Dahan-dahan siyang naglakad papalapit sa kwarto, at kumatok, kaso...walang sumasagot sa loob. Iniisip niyang baka tulog na ito. Pero dala na rin ng kuryusidad ay binuksan niya ang pinto. Nang mabuksan niya ito ay narinig niya ang mahihinang ungol mula sa loob ng banyo, tila nag-uusap ito sa kung sinuman doon. Napaawang ang labi niya nang marinig niya nang hindi inaasahan ang mga salitang iyon. "Uhmm...Sige pa, faster! faster!" "Shit! I'm alm
Walang imik silang dalawa sa sandaling iyon, tanging mga kubyertos lang ang naririnig nila sa hapag. Tumikhim ang inay ni Lara saka nagpapalit-palit ng tingin sa dalawang nasa magkabilang dulo ng lamesa. "Ah, hija, ba't natahimik yata ang paligid ngayon, may...problema ba?" tanong pa ng matanda. Naubo si Lara sa sandaling iyon dahil kahit anong pilit niyang pagtago ay kapansin-pansin pa rin ang pangingibabaw ng kahihiyan niya, ni hindi siya makatingin kay Leon na noo'y pasimpleng nakangiti at sumisipat sa gawi niya. "Naku 'nay, baka masama lang ang gising ni Lara, hayaan n'yo po, sasamahan ko siyang mag-stretching mamaya." Pilyong sambit ni Leon. "Oh siya, sige hijo, mabuti 'yan nang hindi matamlay itong anak ko." Ngiti ng ginang saka muling kumain ng pagkain na nasa hapag. Sila lang tatlo ang nandoon dahil nasa dalampasigan ang mga kasamahan nila. Sila nalang kasi ang tanghaling nagising. "Sige, mauuna muna ako, pupunta muna ako sa banyo, maiwan ko muna kayo ha," baling ng ginan
Panay harutan sina Alana at Adam sa oras na iyon habang nag-uusap naman sina Veronica at Paul, nasa dulo sina Lara at Leon na rason para makita ang nasa unahan nila, the bachelors are paddling the boat. Kalmado ang dagat kaya madali silang nakapagsagwan papunta sa isla."Lara, pwede naman siguro tayong bumalik, baka kasi maabutan tayo ng alon," medyo kabadong sambit ni Alana."Sus, nandito na tayo, ano ba, malapit na tayo oh," sabi pa ni Veronica na bet na bet talagang pumunta."Saglit lang naman tayo doon." Sabi pa ni Lara na desididong nakatingin sa isla."Well, let's treat this as our leisure time, guys, huwag kayong masyadong magpanic," sabi naman ni Adam na noo'y binibilisan ang pagsagwan."Siguraduhin n'yo lang ah," Alana pouted her lips.Hindi nagtagal ay nakarating na sila sa isla kung saan bumungad sa kanila ang isang maputing buhangin, nagkalat sa dalampasigan ang mga tuyong kahoy tanda na walang nakakarating doon at walang ibang tao. Marami ang mga bato sa gilid at maraming
Nang makarating sa resort ay agad silang humingi ng rescue team at kapulisan para madakip ang lalaking mandurokot na nasa isla. Pinalibutan ng magkakaibigan ang dalaga na noo'y aligaga at hindi pa makausap ng matino. Makikitang emosyonal ito at halatang takot na takot."Parating na ang ambulansya," ani ni Lara."S-salamat ha...""Kung gusto mo, ihahatid ka na lang namin sa inyo?" suhestyon naman ni Leon."Teka, teka, anong nangyayari dito?" mabilis na dulog ng mama ni Lara, halatang hindi alam ang nangyayari."Nay, narescue po namin siya sa kabilang isla.""Dyos ko? Anong nangyari sa kaniya?""Nahostage po, at minolestiya." Si Veronica ang sumagot."Oh dyos ko, taga saan ka ba hija? Nasaan ang mga magulang mo?"Hindi sumagot ang dalaga, nakatingin lang ito sa matanda."Pamilyar po ang mukha n'yo," sabi pa ni Stephanie."Ha?" kurap ng ginang saka tumingin sa magkakaibigan."Ikaw ba 'yan nanay Lorena?" sabi pa ni Stephanie.Nagulat ang ginang saka napakurap-kurap."B-bakit mo ako kilal
"Lara." Iyon ang narinig ni Lara na muling nakapagbalik sa kaniyang guni-guni. It was Leon."Hmm?""Okey ka lang ba?" Nasa veranda silang dalawa ngayon habang hinihintay na matapos ang masinsinang pag-uusap nina Stephanie at ng mag-anak. Nasa pribadong kwarto ang mga ito."Hmm, oo. Pero, hindi ko lubos maisip na..." umiling si Lara."Na isa kang Villa Verde?" si Leon."Oo.""Kilala ang pamilya mo sa larangan ng manufacturing ng textiles, pati exporting ng mga leather, wool at ibang fabrics." Sabi pa ni Leon kay Lara. Mas lalong nangilabot si Lara sa sandaling iyon."Hindi talaga ako makapaniwala na mayaman ang papa ko, ang sabi kasi ni mama sa akin...""Let's understand her, Lara. Ginawa ng mama mo ang alam niyang makabubuti sa'yo, hindi natin siya masisisi.""Kaya pala gusto niyang umalis kanina, gusto niyang hindi makita si Stephanie...""Yes, kaya kinutuban na ako kanina." Si Leon ang nagsalita.Napalingon sila sa likuran nila nang marinig ang paglapit ng tatlo. Maayos na ang mukh